“Ik geloof dat het onmenselijk is om de pil – en ook alternatieve hormoonrijke anticonceptiva – zo weergaloos te blijven voorschrijven wanneer ik maandelijks de alter-ego’s van vriendinnen zie verdrinken.” Dit schreef redactrice Wided vorige week. Haar dokters wuifden haar klachten over ‘periodieke zelfmoordgedachten’ weg, maar bij onze lezeressen vond ze wel gehoor. Tientallen vrouwen reageerden op sociale media met soortgelijke verhalen. Een bloemlezing.
“Stoppen met de pil was de beste beslissing ever! Ik herkende mezelf ineens weer.”
“Ik neem de pil al tien jaar niet meer. Vorig jaar drie weken opnieuw genomen en heb me nog nooit zó slecht, futloos en afgevlakt gevoeld. Never ever!”
“Jaren moodswings. Jaren precies vaak zelfs half depressief. Na de bevalling zo diep. Gestopt met de pil. Een nieuw mens. Of zeg maar mijn oude mens. Zo’n groot verschil. Gewoon leven, content zijn en geen hormoongezever dat mij blijkbaar in de ban had. Echt, voor mij een wereld van verschil. Onvoorstelbaar…”
“Waar is mijn zin in seks naartoe sinds in terug met de pil begon? Wat een verschil!”
“Echt waar in een depressie gezeten tot ik een andere pil kreeg voorgeschreven. Ontstellend om niet meer te weten wie ‘ik’ ben en waar de hormonen die ik in mijn lijf stop, stoppen.”
“Amen! Ik heb jarenlang moodswings gehad, constant gevoel van ‘afgevlakt’ te zijn. Na enkele maanden een nieuwe versie van mezelf ontdekt. Jammer dat ik al die jaren ‘kwijt’ ben…
Een lezeres schreef een blogpost over haar ervaringen met het hormoonspiraal en kreeg zelf ook 200 reacties van vrouwen die zich herkenden in haar verhaal.
“Om de zo veel tijd verschijnt er wel een artikel waarin vrouwen klagen over depressieve gevoelens en libidoverlies.”
Er waren natuurlijk ook reacties van vrouwen die tevreden zijn met hun spiraal of pil. Sommige lezers merkten geen verschil bij het nemen van of stoppen met de pil. Maar uit de grote meerderheid van de reacties sprak toch vooral pilmoeheid en verslagenheid. Want een goed alternatief, buiten condooms en een koperspiraaltje, bestaat nog steeds niet.
Toegegeven, echt nieuw is dit allemaal niet. Om de zo veel tijd verschijnt er wel een artikel waarin (jonge) vrouwen die de pil nemen klagen over depressieve gevoelens en libidoverlies. In het voorjaar nog in Nina. En het jaar ervoor in NRC.
Onderzoek bevestigt dat deze vrouwen zichzelf niks wijsmaken. “Die effecten van de pil op de stemming en het libido zijn er”, zegt experimenteel psycholoog Estrella Montoya die aan de Universiteit Utrecht onderzoek doet naar de invloed van de pil op emoties en gedrag in NRC. “Eén tot tien procent van de vrouwen krijgt last van depressieve stemming of stemmingsveranderingen, en tot een op de honderd gebruiksters merkt dat de zin in seks minder wordt.” En nog recenter onderzoek laat zien dat die 1% in werkelijkheid waarschijnlijk tien tot vijftien keer hoger ligt, dan in de bijsluiter vermeld staat.
Er is bewijs dat ook het hormoonspiraaltje rommelt met onze emoties. Uit onderzoek van het Erasmus MC in Rotterdam blijkt dat vrouwen met een spiraaltje een hogere stressrespons hebben dan vrouwen die andere vormen van anticonceptie gebruiken. Het synthetisch hormoon progestageen in het spiraaltje heeft dezelfde invloed op ons lichaam als stress, legt gynaecoloog Bart Demyttenaere uit op VRT NWS.
“Er waren dagen dat ik uren naar het plafond kon liggen staren en geen reden kon bedenken om uit bed te komen.”
Zelf nam ik de pil van mijn 17 tot mijn 22. Maar na vijf jaar hormonen slikken, had ik er genoeg van. Er waren dagen dat ik uren naar het plafond kon liggen staren en geen reden kon bedenken om uit bed te komen. Alsof er een grote zware deken over me heen lag. Toen ik stopte met de pil, trok de mist op. Mijn vriend en ik schakelden over op condooms en na de geboorte van onze twee zonen, liet mijn man zich steriliseren. Uiteraard heb ik vandaag nog humeurschommelingen, afhankelijk van op welk moment in mijn cyclus ik me bevind. Maar ik ben eraan gewend geraakt en kan me erop instellen.
Soms vraag ik me af hoe anders mijn seksleven eruit had gezien, wanneer ik me in de meest cruciale jaren van mijn jeugd niet onderworpen had aan het hormonale juk van de pil. Ook seksuoloog Wim Slabbinck stelt zich er vragen bij: “We vragen meisjes vanaf 15 jaar om de pil te nemen, maar op die leeftijd weten ze amper hoe hun lichaam werkt of hoe hun seksualiteit in elkaar zit. We zeggen hen: neem hormonen om je vruchtbaarheid te reguleren. Uit onderzoek weten we dat de pil bij veel vrouwen invloed heeft op hun verlangen en op hun zin in seks. Het is eigenlijk absurd dat we aan meisjes van 15 jaar vragen hun seksuele ontwikkeling meteen te beknotten. We merken dan dat wanneer vrouwen op volwassen leeftijd stoppen met de pil, dat soms het eerste moment is waarop ze hun eigen, natuurlijk seksualiteit ten volle ontdekken.”
Zouden we de pil ook massaal zouden voorschrijven aan tienerjongens, goed wetende dat deze tot erectiestoornissen en depressies kan leiden? Ik ben wel zeker van niet. Het is zelfs ondenkbaar dat we dit onze jongens en mannen zouden aandoen. Maar bij meisjes en vrouwen kan het blijkbaar wel.
“Het is zelfs ondenkbaar dat we dit onze jongens en mannen zouden aandoen.”
“Moeten we niet meer werk maken van andere, niet-hormonale voorbehoedsmiddelen?,” oppert Slabbinck. Hij denkt daarbij aan de mannenpil. Hoe absurd is het eigenlijk om vrouwen quasi de volledige verantwoordelijkheid inzake anticonceptie, terwijl ze maar drie of vier dagen per maand vruchtbaar zijn? Mannen daarentegen kunnen elke dag een kind verwekken, (meerdere zelfs, als ze willen), maar voor hen zijn enkel condooms voorhanden, en eventueel op latere leeftijd een vasectomie.
In 2014 schreven we op Charlie al hoopvol over de komst van de ‘mannenpil’, die in 2017 op de markt zou komen. Een Amerikaanse ngo zou een product op de markt brengen dat mannen in staat zou stellen om hun contraceptie zelf te regelen. Vasalgel is een gel die in de zaadleider geïnjecteerd wordt en zaadcellen blokkeert. Het is een kleine ingreep die voor jaren bescherming zorgt en bovendien volledig omkeerbaar is.
“Waarom zou je mannen er met één ingreep vanaf maken, als je vrouwen elke maand langs de kassa kan laten passeren?”
We zijn eind 2018 en Vasalgel is er nog steeds niet. Verwacht wordt dat het nog jaren zal duren eer dit product volledig veilig en beschikbaar zal zijn. Een van de redenen waarom de ontwikkeling van mannenanticonceptie als Vasalgel zo traag gaat, is omdat Big Pharma er niet in investeert, vertelt Christina Wang, een professor aan de UCLA en mannelijke contraceptie onderzoekster, in dit uitgebreide stuk op Vice. “Er is geen groot of middelgroot farmaceutisch bedrijf dat geïnteresseerd is in het ontwikkelen van anticonceptie voor mannen.”
Waarom zouden ze ook? Waarom zou je mannen er met één ingreep met Vasalgel vanaf maken, als je vrouwen elke maand langs de kassa kan laten passeren?
Het idee dat jonge vrouwen wereldwijd lichte vormen van depressie moeten ondergaan in de mooiste jaren van hun leven en hun seksualiteit op jonge leeftijd onderdrukken met hormonenpreparaten, maakt me boos en droevig tegelijk. Vooral omdat aan de basis van dit probleem voornamelijk winstbejag zit.
“We moeten op die deur blijven bonzen, totdat we gehoor vinden.”
En dan heb ik het nog niet over de andere fysieke ongemakken die kunnen optreden als bijwerking, die we maar voor lief moeten nemen; de pijnlijke plaatsing van een spiraal (in sommige gevallen moeten vrouwen overgeven of verliezen ze het bewustzijn van de pijn), opgezwollen borsten en gewichtstoename wanneer je de pil begint te nemen, en ook haaruitval werd gesignaleerd als mogelijk neveneffect van hormonale anticonceptie. Of denk aan de Diane-35 pil, die in Nederland jarenlang werd voorgeschreven aan in het bijzonder tienermeisjes met acne, die tot verhoogde kans op trombose bleek te leiden.
Ik hoop dat dit ooit gaat veranderen. Daarbij is het belangrijk dat we erover blijven praten en ervaringen blijven delen. We moeten op die deur blijven bonzen, totdat we gehoor vinden. Zodat mannelijke partners begrijpen dat het hun beurt is om een duit in het zakje te doen, maar vooral zodat de medische wereld in beweging komt en op zoek gaat naar manieren om haar aanbod verder te ontwikkelen. Dankzij de pil werden we baas in eigen buik, de volgende stap is dat we dat kunnen blijven, zonder dat de pil de baas is over de rest van ons lijf.
12 reacties
Ik kan alleen maar blij zijn met bestaan van anticonceptie. 4jaar geleden werd er endometriose vastgesteld. Maar terug denkend was het natuurlijk al veel langer aanwezig. Nu 4jaar later onderging ik een operatie van 6uur om de endometriose weg te halen. De operatie geeft geen garantie dat het niet zal terugkomen. Maar anticonceptie kan hier zeker in helpen. Het hielp me ook om het laatste jaar voor de operatie te doorstaan, de symptomen van de endometriose te onderdrukken en vooral de continue pijn te doorstaan. Ik hoop na mijn herstel van de operatie terug aan de anticonceptie te gaan en mijn leven na 4jaar eindelijk terug te hebben.
Trouwens Charlie een artikel over endometriose zou ook weer een mooie plus zijn om de aandoening meer bekendheid te geven. 1 op 10 vrouwen lijdt eraan. Maar de ziekte wordt vaak pas heel laat gediagnosticeerd, of zelfs niet. Voor de diagnose heb ik jaren mogen aanhoren dat de pijn, de zware bloedingen, de vermoeidheid ‘normaal’ zijn. Dat dat erbij hoort. Zelfs vrouwen die zelf geen last hebben durven al eens veroordelend reageren als je je verhaalt vertelt. Laatst kreeg ik van een verpleegsters of all people de reactie: oh ik wist niet dat endomtriose pijn veroorzaakte… Om maar te zeggen dat er nog heel veel werk aan de winkel is om de misvattingen over deze aandoening uit de wereld te helpen. Misschien kunnen jullie daar, met jullie draagvlak, een steentje aan bijdragen?
Ik ben blij met de toenemende aandacht voor totnogtoe onderbelichte neveneffecten van pilgebruik, maar zou heel graag meer wetenschappelijk onderzoek ernaar zien. Ik ben momenteel meer dan 3 jaar pilvrij, maar wel met een zwangerschap en lange borstvoedingsperiode daarin met hun eigen hormonale patroon. Het effect op mijn libido van pilgebruik kan ik beamen: het hoge libido dat vruchtbare dagen vergezelt, ervaarde ik zelden toen ik nog de pil nam. Moodswings is een veel complexer verhaal. Eerlijk gezegd, heb ik de indruk er veel meer last van te hebben nu ik geen hormonale contraceptie meer neem. In die mate dat ik al overwogen heb terug met de pil te starten… Ik ben er echt nog niet over uit of de voordelen opwegen tegen de nadelen, en de onduidelijkheid over hormonen en hun invloed op humeur en gezondheid, maakt het niet makkelijker om te beslissen.
Op mijn 14de kreeg ik de pil voorgeschreven (na bekentenis van seksuele activiteit aan mijn moeder) en dat bleek toen (1972) een ‘paardepil’ : zéér hoge dosissen hormonen. Mijn vrijheid woog sterker door dan mijn ongemakken. Ik ‘kon ermee leven’.
Op mijn 20ste toch gestopt omdat ik maandelijks emotioneel echt op een hoopje lag.
Alle (àlle) anticonceptiva uitgeprobeerd. Ook opnieuw de pil, in lichtere versie. Een paar keer. Ik hield het nooit meer dan 2 maanden uit : telkens opnieuw ‘plat’. Concreet : ik ‘zat daar maar wat’ met het hoofd omlaag, alleen, … niet echt super handig als ondertussen alleenstaande moeder. Volgens mijn – overigens prima – huisdokter zat het enkel tussen mijn oren’. Maar ik kon het mezelf echt niet meer aandoen ! En dus …
Na 5 (vijf !) abortussen beslist om me op mijn 28 te laten steriliseren.
Duurde zowat 1 jaar voor ik een gynaecoloog vond die dat wou doen (ander verhaal)…
Nooit spijt van gehad ! Heel blij dat mijn hormonen weer ‘van mij’ waren.
En ondertussen in menopauze (mèt in de pré alles erop en eraan). Oef.
Ik denk dat een groot deel van de bijwerkingen en problemen die vrouwen ondervinden van hun pil, voortkomen uit slechte informatie. Een hormoon-anticonceptiepil is geen ideale oplossing maar kan voor veel vrouwen op een veel probleemlozere manier gebruikt worden.
Ieder mens is anders en heeft een licht verschillende hormonenbalans, die niet altijd goed overeenkomt met de standaard pil. Gelukkig bestaan er tegenwoordig erg veel verschillende anticonceptiepillen waardoor er gemakkelijker een bij zal zijn die beter aansluit op jouw natuurlijke hormooncyclus. In plaats van iedereen als tiener op dezelfde standaardpil te zetten tot de bijwerkingen de pan uit swingen, zouden vrouwen de mogelijkheid moeten hebben om verschillende merken/ dosissen van pillen te proberen tot ze er een vinden waar ze geen last van hebben.
Bovendien ben ik absoluut tegen de marketing van Big Pharma om de ‘stopweek’ als een noodzakelijkheid te promoten! Een standaard 1-fase pil (allemaal dezelfde pilletjes in een strip), bevriest letterlijk je cyclus op een niet-vruchtbaar moment. Maar ook een ‘light-pil’ (progesteron-only) kan continue genomen worden met dit effect. Toen de pil bijna 60 jaar geleden op de markt kwam, werd gezegd om die gewoon elke dag te blijven innemen, zonder stoppen. Maar omdat vrouwen zonder maandstonden als ‘onnatuurlijk’ en ‘ongoddelijk’ werden gezien, hebben ze de ‘stopweek’ ingelast, om menstruatie na te bootsen. Wat compleet belachelijk is, aangezien er helemaal geen eisprong of rijping van de baarmoederwand heeft plaatsgevonden die tijdens die stopweek moet worden afgebroken! Een week stoppen met je pil om te bloeden is echt gewoon uw baarmoeder die zich plots kapot schrikt over het tekort aan hormonen en dan maar begint te bloeden om dat snel op te lossen. Door die abrupte verandering kunnen de mood-swings bij een pil-maandstonde heel anders aanvoelen dan bij een natuurlijke cyclus. (Bij een hormoonspiraal verminderen de maandstonden trouwens vaak omdat er een constante, dagelijkse vrijstelling is. Je blijft vaak wel menstrueren omdat de vrijgestelde dosis hormonen van een spiraal lager is dan van een hormoonpil.)
Gelukkig weten veel vrouwen na jaren of decennia pil-gebruik wel dat ze gemakkelijk 1 of meerdere stopweken kunnen overslaan zonder grote problemen (ik zit al aan meerdere jaren non-stop pil-gebruik intussen), maar dat geeft helaas soms doorbraakbloedingen of pijnlijke borsten door de hormoonopstapeling. Ook hiervoor ben ik fan van de optie om meerdere pillen uit te kunnen proberen tot je er een vindt die bij jou geen problemen geeft.
Boodschap is dus: zolang er geen goed alternatief voor jou is, ga dan eens op zoek naar een pil die beter bij jou past! Ga NIET af op wat farmaceutische bedrijven op hun glossy roze folders zetten, maar vraag raad aan huisarts, gynaecoloog of apotheker en praat erover met de vrouwen in je omgeving. Weg met die stomme stopweek!
De Pil wordt vaak omschreven als de start van de sexuele verlossing van de vrouw. Ik kan politiek en sociaal alleen maar een voorstander van zijn van die bevrijding, maar … zoals zo vaak moeten we soms onze kennis of mening af en toe bijschaven.
Door artikels zoals deze ben ik meer bewust van de negatieve gevolgen van de pil, iets wat anders weinig vermeld wordt. Ik heb aan mijn vrouw voorgesteld om een vasectomie te ondergaan, omwille van de pil. Als later mijn dochter op leeftijd komt zal er ook bewuster over gesproken worden.
Mijn vrouw zou liever de pil blijven nemen, omdat ze zonder pil een veel pijnlijkere cyclus heeft en ze soms ook graag de controle houdt over die cyclus. Het punt is.. het is voor haar een vrije en -bewuste- keuze.
Ik schrik van de heftige negatieve reacties op hormonale anticonceptie. Het is natuurlijk jammer dat niet iedereen daarmee geholpen is of er zelfs slechte bijwerkingen van ondervindt, maar voor een grote groep vrouwen (waaronder ikzelf) werken ze prima. Sterker nog: ik had meer last moodswings en vermoeidheid zonder mijn hormoonspiraaltje. Ik hoop dat we niet de toer opgaan van de “antivax” beweging en het kind met het badwater weggooien…
Het probleem is dat er weinig mogelijkheden zijn voor mannen. Condooms zijn vervelend als in ‘je moet uw vrijpartij onderbreken om dat ding aan te doen’, ze durven er wel eens af te glijden of te scheuren en en zijn bijgevolg onbetrouwbaar als enige vorm van anticonceptie. Maar wel noodzakelijk i.v.m. SOA’s en een heel eenvoudige en toegankelijke vorm van anticonceptie. Een vasectomie is dan weer vaak definitief en invasief en dus enkel nuttig wanneer je geen kinderen (meer) wil. Ik teken direct voor zo’n vasalgel.
Maar het is denk ik ook niet slecht dat je als vrouw controle behoudt over het al dan niet zwanger kunnen worden, uiteindelijk zit jij ook met een baby of een abortus als je wel zwanger geraakt en is je partner misschien al foetsie. Langs de andere kant heb ik als man liever ook controle over het feit dat ik iemand al dan niet zwanger zou kunnen maken, ik wil ook niet ‘gerold worden’.
M.a.w.: Meer anticonceptie mogelijkheden voor mannen: Graag! Niet-hormonale anticonceptie voor mannen en vrouwen: Graag!
Het huidige aanbod aan anticonceptie voor vrouwen is verre van ideaal en er is nog veel werk om het verbeteren, maar tegelijk drie dingen:
1) Ik teken *onmiddellijk* voor een mannenpil die even betrouwbaar en reversibel is als de ‘vrouwenpil’ en die bij 10% van de populatie erectiestoornissen veroorzaakt. Het is bijzonder jammer voor de 10% in kwestie, maar dan heeft tenminste die andere 90% van de mannen eindelijk de vrijheid en de mogelijkheid om zichzelf efficiënt te beschermen tegen ongewenste zwangerschap. Nu is dat 0%. Condooms zijn tot nader order geen betrouwbaar anticonceptiemiddel.
2)Ik ben helemaal akkoord dat anticonceptie ook een verantwoordelijkheid is van mannen, en dat we daar een verandering van mindset nodig hebben. Maar dat gaat niet gebeuren als mannen inzake anticonceptie voortdurend geframed worden als lui, onbetrouwbaar en onverantwoordelijk. Als de groep die het toch zo geweldig heeft omdat ze nooit een duit in het zakje hebben moeten doen. Alsof het zo’n comfortabele positie is om geen controle te hebben over je vruchtbaarheid (tenzij door geen seks te hebben). Er is geen enkele groep van mensen die zich aangesproken voelt om deel te nemen aan een moeilijk gesprek (want dat is het), als ze op die manier worden afgeserveerd. En mannen zijn mensen.
3) De auteur lijkt te denken dat onze maatschappij veel meer inzit met het seksueel welzijn van jongens dan dat van meisjes. Ik twijfel daar sterk aan. Jongens krijgen nog altijd geen HPV vaccin. Jongens die slachtoffers zijn van seksueel grensoverschrijdend gedrag, zijn nog altijd zo goed als onzichtbaar in media en beleid, zeker als de dader een vrouw is. Wat vaak het geval is. Als ze al worden aangesproken over seksueel geweld, dan is dat enkel als potentiële dader. Voor hun eigen slachtofferschap is geen plaats. En onze maatschappij ziet er volgens mij niet al teveel graten in om jongens medicatie voor te schrijven die schadelijk is omdat dat toevallig gemakkelijker is voor iedereen, zie bijvoorbeeld het probleem met het voorschrijven van Rilatine. Als onze maatschappij zoveel meer geeft om jongens dan om meisjes, hoe komt het dan dat ze op school in vergelijking met meisjes zwaarder gestraft worden voor hetzelfde gedrag, en slechter gequoteerd voor dezelfde resultaten? Geen haar op mijn hoofd dat er aan twijfelt dat veel meisjes het moeilijk hebben. Maar dat jongens het toch zo makkelijk hebben is flauwekul.
Dag Alexander,
het lijkt alsof je je verdedigt tegen een aanval die er geen is. Vragen aan mannen om een duit in het zakje te doen inzake anticonceptie, is toch niet hetzelfde als hen wegzetten als lui en onverantwoordelijk? Ik vraag enkel dat we (M/V) afstappen van het idee dat anticonceptie een vrouwenzaak is en dat we de dingen beter kunnen maken voor iedereen. Ik vind zelf ook dat mannen meer keuze verdienen dan enkel condooms. We gaven hier al regelmatig aandacht aan alternatieven (over Vasalgel https://charliemag.be/lijf/anticonceptie-mannen/ en hier over vasectomie: https://charliemag.be/lijf/sterilisatie/). Beweren dat we mannen uitsluiten van dit debat is dus onzin. We vragen hen net expliciet om hierover na te denken en erover te schrijven.
Wat betreft het voorschrijven van antidepressiva en de gevolgen daarvan heb je een valabel punt. Ik leg in mijn tekst dan ook duidelijk de verantwoordelijkheid in de eerste plaats bij de Pharma-industrie.
En als laatste: aandacht voor seksueel misbruik bij mannen is er wel degelijk in ons magazine. Vandaag verscheen dit stuk (https://charliemag.be/lijf/naakt-zijn/) nog over hoe een man de relatie met zijn lichaam verbeterde, een opvolgstuk van een eerdere getuigenis over zijn erectieproblemen, ten gevolge van misbruik. En we staan regelmatig stil bij de problemen die mannen ondervinden in onze samenleving. Vorige maand nog lijstten we de belangrijkste nadelen van man zijn op nav. een oproep op Twitter: https://charliemag.be/mensen/sterk-zijn/ Het is dus wel iets genuanceerder dan je beweert.
Gendergelijkheid is voor mij geen wedstrijd. Wanneer problemen in 1 groep worden aangekaart, hoeft dat niet te betekenen dat andere problemen in een andere groep niet belangrijk zouden zijn. Wel dat ze besproken mogen worden en aandacht verdienen. We staan hier wat mij betreft allemaal samen in.
Beste Jozefien,
Toch vind ik dat u door te vragen aan mannen “om een duit in het zakje te doen inzake anticonceptie” geen juiste benadering hanteert. Hiermee gaat u ervan uit dat de man (opnieuw) geprivilegieerd is omdat hij geen, soms schadelijke anticonceptie, hoeft te nemen. Alsof de man het de vrouw oplegt dat zij de pil zou moeten nemen. Terwijl de pil in de eerste plaats toch een ongelooflijke vrijheid voor de vrouw betekende om meer controle over haar lichaam te hebben? Dit heeft toch voor een enorme seksuele emancipatie en vooruitgang gezorgd voor de vrouw? Met uw artikel plaats u eigenlijk de vrouw opnieuw een beetje in een slachtofferrol (door de man?) omdat er soms oncomfortabele nevenwerkingen zijn aan sommige anticonceptie voor vrouwen. Toch zijn er veel alternatieven (Nuva-ring, spiraal, pil waar de hormonen tot een minimum herleid zijn) waarbinnen kan gezocht worden naar de beste methode. Voor mannen zou soortgelijke anticonceptie ook een seksuele revolutie betekenen. Dit zou moeten benaderd worden vanuit het oogpunt dat dit meer vrijheid, verantwoordelijkheid en beslissingsrecht geeft aan mannen wat de voortplanting betreft.
Een mannenpil, Vasalgel of een andere vorm van anticonceptie voor mannen zou volgens mij een heel heldere en praktische seksuele revolutie betekenen en voor een juiste emancipatie voor zowel mannen, vrouwen, als kinderen zorgen. Zelf dacht ik eraan om mij, bij gebrek aan alternatieven, te laten steriliseren en een spermastaal in te vriezen, maar daar is mijn vriendin niet voor te vinden, het is onnatuurlijk zegt ze (de vrouwenpil toch ook?). Mijn volledige mannelijke vriendenkring verlangt ook naar alternatieve vormen van anticonceptie voor mannen en dat vanuit eigen inzicht. Als man heb je heel weinig zeggenschap als het op de voortplanting aankomt. Zoals die goede vriend, die zich zeer bewust overtuigd uitgesproken had om geen kinderen te willen, maar die in een losse vrij langdurige relatie, danig belogen en bedrogen werd, omdat zij zeer zelfgericht en instinctief gedreven door haar kinderwens in het geheim haar pil stopte. Het heeft geleid tot een stevige ruzie en omdat hun relatie toch niet zeer serieus was, meende zij te kunnen zeggen dat zij hun dochter wel alleen zou opvoeden, waarop zij individueel besliste om naar haar geboorteland Spanje te verhuizen. Voor de tweede maal beslist zij de levensloop van mijn vriend, zonder enig respect en bewustzijn voor het zijn van de vader. Vanzelfsprekend voelt mijn vriend zich verbonden met zijn dochter. Hij is ervoor mee naar het arme Madrid verhuisd, waar geen werk is, waar hij in zijn auto en soms van de vuilbakken leeft. Het stoort mij mateloos hoe zij zich het alleenrecht toe-eigende over hoe en waar hun dochter opgevoed zou moeten worden.
Anderzijds zou de mannenpil betekenen dat ook de man een grotere verantwoordelijkheid draagt in de opvoeding wanneer beslist wordt dat zowel de man als de vrouw hun anticonceptie stoppen. Want al te vaak kiest ook de man voor een ander leven en laat de moeder alleen voor de opvoeding opdraven. Zou een mannenpil ingeburgerd geraken, dan zou dit rechtstreeks ook het wettelijk kader omtrent de opvoeding kunnen verbeteren. Als men pas kan bevruchten wanneer zowel man als vrouw duidelijk beslissen om geen anticonceptie meer te nemen en een kind te maken dan zou de verantwoordelijkheid bij beide partijen volledig gelijk liggen, zou het hoederecht op zich evenredig zijn, en zou de man ook op zijn verantwoordelijkheid kunnen gewezen worden. Nu kan voortplanting zich voordoen door een “ongelukje”, door een leugen, door bedrog, of doordat de vrouw heel eenzijdig en stiekem haar pil stopt, dan ligt de verantwoordelijkheid op een heel wazige onduidelijke lijn. Ik vind het heel goed dat er over alternatieve anticonceptie voor mannen gedacht en geschreven wordt maar het zou goed zijn moest dit vanuit mannelijk oogpunt bekeken worden. Dit zou volgens mij een groter bereik hebben naar mannen toe, in plaats van een vrouw die de man “commandeert” dat hij de pil moet nemen, een duit in het zakje moet doen, dat ze op de deur blijft bonzen zodat de mannen het eindelijk zouden begrijpen, omdat zij er zoveel last van heeft. Beide geslachten hebben nood aan goede anticonceptie en moeten hun verantwoordelijkheid nemen.
Via mijn dokter leerde ik de app ‘Natural Cycles’ kennen (CE marked and cleared by FDA).
Dit is een hormoonvrije anticonceptie methode. Het maakt je bewuster over je eigen cyclus en je wordt op een vlotte interactieve manier begeleid. Heel leerrijk, heel tof en effectief. Het vraagt wel dat je verantwoordelijk omspringt met de data die je hoort in te geven en in de vruchtbare periode blijven condooms of onthouding een must als je niet zwanger wil raken. Heb je een vaste relatie, dan kun je tijdens de groene dagen zonder bescherming vrijen. Heb je geen vaste relatie, dan zijn er goed andere redenen om toch condooms te blijven gebruiken. (Dat geldt voor pilgebruiksters ook!!)
Het leuke is dat wanneer je kinderen wil, je dit kan ingeven in de app en deze je dan helpt om je meest vruchtbare dagen in kaart te brengen en je kansen op zwangerschap te verhogen!
De prijs voor het niet gebruiken van anticonceptie ligt voor een vrouw een stuk hoger. Zij draagt de gevolgen. Binnen een vaste en duurzame relatie zie ik zeker een rol weggelegd voor een mannenpil of een ander anticonceptiemiddel dat gericht is op de man en makkelijker in gebruik is dan een condoom. Wij zouden de eerste zij die dat kochten 🙂 Maar bij lossere seksuele contacten denk ik dat de meeste vrouwen toch liever zelf hun voorzorgen nemen. Ik zou in elk geval de controle niet uit handen willen geven.
Dat de grote meerderheid van de reacties die jullie kregen, negatief is, lijkt me logisch, omdat vooral vrouwen met slechte ervaringen op zulke verhalen zullen reageren. Natuurlijk moeten we die ervaringen niet wegwuiven. Zelf ben ik heel tevreden van mijn minipil, maar ik heb ook vriendinnen die last ondervinden (meestal een combinatiepil). Het is dus belangrijk dat we verder zoeken naar alternatieven en verbeteringen. Tegelijk vrees ik dat de vaak erg militante toon van dergelijke stukken ook schade aanricht. Een Amerikaanse journaliste schreef al over hoe zij onder invloed daarvan stopte met haar pil, wat resulteerde in… een ongewenste zwangerschap.
Zelf ben ik net zwanger geweest en ik kan je verzekeren: de moodswings en het libidoverlies tijdens een zwangerschap zijn ook niet mis.