10 dingen die je heerlijk haat aan de festivals

Zon! 25 graden! De zomercollectie in Think Twice! Het schreeuwt voor mij maar één ding: het festivalseizoen komt eraan!

1. Ne goeien Aiki komt niet uit een glazen potje

Met een kleurrijk heuptasje om mijn schouders spring ik op een volle trein tussen honderden andere festivalgangers. Terwijl ik nog snel een banaan in mijn mond prop, beginnen zij aan hun eerste krat Cara Pils. Ben ik goed voorbereid op de komende dagen? Met een licht schuldgevoel overloop ik de inhoud van mijn bagage. Die zit vol met festivalfood. Buitgemaakt in den Aldi, van het huismerk met kilo’s plastic verpakking om. Want hoe groen je hart ook is, letten op je budget én ecologisch festivallen is geen goede match. Je steunt herbruikbare bekers en opruimacties volop op je social media. Maar kamperen met Tupperware, ça ne marche pas. Ne goeien Aiki Noodles komt niet uit een glazen potje.

2. Het is oké om drie dagen na elkaar frietjes eten

Gelukkig is er ook genoeg eten op de festivalweide zelf. Je kent het wel: je schuift te lang aan bij de ingang, moet je vijl afgeven aan de security (R.I.P. schone nagels), en wanneer je eindelijk op de wei bent, scan je meteen alle eetstandjes. Keuze genoeg, denk je. Pizza, frietjes, Mexicaans, wok, pasta, … Je scant een tweede keer, maar dan op de vegetarische opties. Stoofvlees, frikandellen, pita, honderd procent angus beefburgers. Voor jou als veggie blijft het menu beperkt. Not to say: belabberd. Je fluistert tegen jezelf dat het oké is om drie dagen na elkaar frietjes te eten. Het is oké. Uiteindelijk zijn het maar gefrituurde aardappelen en dat zijn groenten, toch? Festivals en frieten, het is een alliteratie die vonken geeft. Ook in je buik.

3. Het leger Dixi-wc’s

Want de frieten doen natuurlijk hun werk. Je darmen maken zich stilaan klaar voor de moshpit. Geen nood. Op jou wacht – je raadt het al – een leger Dixi-wc’s. Uit ervaring weet je dat ze in alle geuren en kleuren komen. Je hebt de erg aromatische Dixi’s waar een mannenurinoir op ooghoogte naast de pot is gebouwd, handig! Er zijn luxueuze Dixi’s met een spiegeltje op de deur. Je komt ongetwijfeld Dixi’s tegen waarin geen wc-papier is, want je moest dat buiten aan de wc-papierstand meenemen. Didn’t you see?! In feite is het simpel: kies de Dixi die het minst wordt gebruikt.

4. “Hoog risico op ongewenst gedrag”

Hoeveel deodorant je ook smeert, tijdens een festival stink je. Je bent ervan overtuigd dat je er op je onaantrekkelijkst ooit uitziet. Je zou zo de anti-Miss België-verkiezing winnen. En dat vind je ook hélemaal oké. But ladies, it doesn’t do the trick either. Ik kan ze niet meer tellen, de ‘akkefietjes’, handen op mijn billen of ongepaste opmerkingen die ik kreeg. Op festivals ben ik er haast immuun voor. Alsof het in de kleine lettertjes van je festivalticket stond: “Hoog risico op ongewenst gedrag.” Meestal vergeet ik ze redelijk snel, maar sommige voorvallen blijven mij nog altijd bij. Zo haalde een dronken kerel tijdens een optreden zijn piemel boven en begon op mij te plassen, met een gore, geile blik. Ik weet nog dat ik naïef dacht dat hij het niet zo bedoelde en bleef geshockeerd staan. Gelukkig greep een vriendin in. Maar het blijft één van mijn naarste festivalervaringen.

5. Jij zal álles uit dit festival halen!

Gelukkig hebben muziekfestivals één groot doel: artiesten zien waar je grote fan van bent. Enkele dagen op voorhand heb je de hele line-up gescreend, je hebt je pushmeldingen van de festivalapp aangezet en bent vooral van plan om niets.te.missen. Je hebt je festivalsquad er al voor gewaarschuwd: jij zal álles uit dit festival halen! Just kidding. Je raakt nooit op tijd bij alle optredens. Maar eerlijk, hoe leuk is het om met een voorraad bier en water op de eerste rijen aan te schuiven voor die ene band waarvan je alle nummers kan meezingen? Je staat vooraan, in eerste bak. Verbrand. Alweer dorstig. Helemaal klaar voor het optreden van je leven. Iedereen juicht en wacht gespannen af tot de artiesten on stage komen. Je voelt de bassen tot in je hart en danst met iedereen mee. Op zo’n momenten voel je gewoon dat je leeft.

6. Allez, 1 storieke dan

Tijdens het festivalweekend is je smartphone je beste vriend. Je legt zoveel mogelijk de sfeer vast en filmt enthousiast de optredens want je denkt: dit is zó goed, deze show is zó legendarisch! Allez, één storieke dan. Je volgers vinden dat toch kweenihoe interessant om een ingezoomde, gepixelde video van Kendrick Lamar te zien met veel ruis op de achtergrond?!

7. De Homo Festi Lazarus

Moet er nog een pintje zijn? Een geslaagde festivaleditie heeft natuurlijk een luieren-op-het-vertrapte-jeukende-gras-met-een-pintje-in-de-hand-moment. Naast je ligt een dronken man op de grond te slapen. Je lacht erom. Het heeft zo nog z’n charmes én je hebt meteen je Insta-post voor vandaag. Maar je krijgt ongetwijfeld ook te maken met een ander soort festivalganger. De Homo Festi Lazarus. Het is die ene man die blijft drinken en wiens geroep 5 decibels toeneemt met elk pintje. Eerst ben je begripvol, want je gunt hem het plezier. Maar wanneer je ’s nachts naar je tent afzakt, doodmoe en nuchter, irriteert de Homo Festi Lazarus je mateloos. Je wenst uit de grond van je hart dat hij straks door z’n kampeerstoeltje zakt.

8. Back to basics

DE CAMPING. Don’t get me even started. Het toevluchtsoord waar iedereen samenhokt onder één motto: back to basics. Voor zover dat geldt met drie opgeladen powerbanks, warme slaapzakken, partytenten, douches, een kringloopwinkel, een bar-restaurant, een yogaruimte, dj booth, … Maar ik vind het heerlijk, die samenhorigheid. Iedereen is je vriend. Je mag stinken. De anderen hebben dat T-shirt ook al drie dagen aan. Het is doodnormaal om je tanden te poetsen voor de tent en met de buren te praten over de zwanworsten die er liggen te rotten. Hebben ze geen tandenborstel mee? Geen probleem, ze mogen gerust de jouwe lenen!

9. “’t Is stil aan de overkant!”

Eén van de meest bijzondere festivalmomenten is de ochtend. Rond negen uur zie je steeds meer koppekes uit de tenten steken. Je observeert er warrige kapsels en slaapdronken ogen met een opeenvolgend gemompel: “Ik ben slèèèècht.” Je voelt je verbonden met je medefestivalgangers, want je weet heel goed dat ze net zoals jij maar twee uur hebben geslapen. Je denkt terug aan vannacht, toen jullie “Sshhht” en “Zwijg nu toch is” riepen vanuit jullie tent. Jullie vervloekten samen de lawaaimakers die het blijkbaar hilarisch vonden om elke vijf minuten “’t Is stil aan de overkant!” te scanderen. De vermoeide oppositie gaf het uiteindelijk op en volgt elkaar nu. Allez ja, toch op Instagram.

10. Eer die goeie, oude festivalkaters

Maar mede-festivalfans, laat ons vooral de katers eren. Die goeie, oude festivalkaters. De enige kater die verdwijnt door opnieuw te beginnen drinken. Een paar koffiekoeken, een liter water en een warme gin tonic in een plastic bekertje. Aaaah. Weer een festivaldag. Je weet dat deze laatste dag je zal nekken, maar ’t is toch zo tof! Tijdens de rit naar huis ’s avonds komt de emotionele kater. Je hebt nu al heimwee naar het dansen, het vettig eten en de onverbeterlijk feestelijke sfeer. Morgen werken.

TIP: vergeet tijdens alle festivalvibes niet om het vrouwelijke talent op onze festivalpodia te spotten. In dit artikel leggen we uit waarom dat zo belangrijk is. Veel plezier!