Tieten, hangers, prammen, meloenen… We hebben er honderden woorden voor, maar wat weten we nu echt over borsten? We zien borsten vooral in lingeriereclames en erotische filmpjes, maar dat is niet representatief voor hoe ze zich in real life gedragen. Daarom: een reeks over het verborgen leven van borsten.
Een van de eerste dingen waar je mee moet dealen als je borsten krijgt, is het bijhorende kledingstuk. De beha, kort voor ‘bustehouder’. In de Kempen, waar ik opgroeide, noemde met het ook wel een ‘soutien’, een ‘tettenhanger’ of ‘tettagère’. Als tiener met ontluikende tietjes had ik allerminst zin in een kledingstuk dat klonk alsof het een middeleeuwse dwangbuis was. Maar kijk, dertig jaar later bezit ik een hele lade vol.
HET IS INGEWIKKELD
Na februari (want Valentijn), is de zomer de periode bij uitstek waarin bezitters van borsten extra moeten nadenken over waar ze hun gerief in kwijt moeten. De bovenstukjes worden kleiner van stof, wat betekent dat de beha zichtbaarder wordt. De ongeschreven regel in borstenland is echter dat je beha niet te opzichtig mag zijn, behalve als hij erg duur of design is, dan moet je hem net wel tonen (remember Marlies Dekkers?).
Het probleem is dat onze bovenstukjes vaak niet compatibel zijn met onze beha’s. Het lijkt alsof mode- en lingerieontwerpers nauwelijks met elkaar overleggen tijdens het uittekenen van hun zomercollectie, waardoor je aan het einde van de zomer met een heel traliewerk van bruine en witte strepen op je schouders rondloopt.
“Zo komt het dus dat mensen met maar twee borsten soms wel twintig beha’s bezitten.”
Volgens Wikipedia is een beha dan ook ‘een ingewikkeld kledingstuk’. Voor elke top bestaat er intussen een ‘juiste’ beha, wat eigenlijk wil zeggen: een beha die je zo min mogelijk ziet. Zo zijn er bandeaubeha’s zonder bandjes, beha’s met gekruiste bandjes op de rug, balconnetmodellen voor extra vrije decolletés, push-up beha’s voor klein geschapen vrouwen of Leslie-Ann Poppe en T-shirtbeha’s die je –je raadt het al – onder een T-shirt kan dragen zonder dat ie aftekent. Elk model is ook nog eens verkrijgbaar in verschillende kleuren die met je bovenstuk matchen.
Je wil de vrouwen niet de kost geven die na het scoren van een zomertop in de solden, naar de lingeriewinkel spurten om de ‘gepaste’ beha te kopen die nodig is om eronder te dragen en zo toch nog een veelvoud uitgeven van de korting die ze op hun initiële aankoop kregen. En zo komt het dus dat mensen met maar twee borsten soms wel twintig beha’s bezitten.
BEVRIJD DE BOEZEM
Je moet als mens met borsten niet alleen je beha verstoppen, ook je tepels mogen best niet te veel door je kledij drukken. Mark Zuckerberg ging nog een stapje verder en verbood vrouwentepels volledig van zijn platform. Je zou je kunnen afvragen wat voor tepeltrauma hij in zijn jeugd ooit heeft opgelopen.
“Tepels leiden, net zoals piemels, een leven op zich, zonder toestemming van hun eigenaar.”
“Weet je wat ik lastig vind?” reageerde een lezeres op mijn vorige stuk over kledingcodes, “decolleté tonen mag wel, hoe ronder, hoe beter soms, maar een zichtbare tepelvorm is taboe. Dat verplicht je niet alleen tot beha’s, maar vaak zelfs tot “padded” modelletjes, wat in deze hitte gewoon onaangenaam is.” Ze sloot af met “#bevrijddeboezem” een variant op #freethenipple.
Tepels zijn sinds de komst van de voorgevormde beha’s personae non gratae geworden. En dat is flink onhandig want tepels leiden, net zoals piemels, een leven op zich, zonder toestemming van hun eigenaar. Worden ze ineens stijf omdat de airco te hoog staat in de vergaderzaal. Probeer dan nog maar eens de aandacht te vestigen op die PowerPoint presentatie van je kosten-baten analyse. Of sta je opeens op die groepsfoto met één stijve tepel, omdat je vriendin met haar elleboog tegen je aan zat te wrijven. Dan maar beter alles of niks.
LAAT ZE LOS
Want weinig voelt lekkerder dan na een lange dag van borsten hebben dat ellendige, natgezwete traliewerk uit te trekken en al freeboobend door het huis te dobberen. Daarin ben ik niet alleen. Steeds meer jonge vrouwen hebben genoeg van knellende beha’s. “Er is het ongemak van de snijdende bandjes, het verwerpen van een opgelegd schoonheidsideaal of het nut van de bustehouder niet inzien,” schreef Weekend Knack al in 2017 in deze reportage over het vrije gevoel van zes behalozers. “Lekker de honden los in het hok”, aldus de 27-jarige Wendy.
En voor je roept “daar krijg je hangborsten van!”, uit verschillende studies blijkt net dat de afstand tepel-schouder korter wordt wanneer je lange tijd geen beha draagt. Nou moe.
“Zouden we een bustehouder dan niet beter een bustebedekker noemen? Een bb?”
Ook enkele collega’s met een kleine A-cup laten steeds vaker hun beha thuis, zeker wanneer het buiten dertig graden is. Maar helemaal vrij voelen ze zich niet altijd. “Mannen staren naar mijn tepels en denken dat ik geen beha draag om hen te verleiden,” vertelt een collega. “Maar ik wil gewoon comfortabel zijn.”
Van vrouwen met kleine borsten wordt verwacht dat ze een beha dragen, terwijl ze er eigenlijk geen nodig hebben. Maar voor mannen met flinke moobs bestaan er geen beha’s, terwijl ze er meer voordeel van zouden ondervinden. Je kan je afvragen waarvoor beha’s dan eigenlijk dienen. Om borsten te ondersteunen, of om vrouwenborsten in toom te houden? En zouden we een bustehouder dan niet beter een bustebedekker noemen? Een bb?
STRANDBALBORSTEN
Om samen te vatten: it’s complicated. Mensen met borsten worden verondersteld beha’s te dragen, tenminste als ze vrouw zijn. Die beha moet de rondingen van hun borsten benadrukken, maar mag niet te zichtbaar zijn, want dat stoort. De borsten mogen goed zichtbaar zijn, de tepels dan weer niet. Eigenlijk heb je als vrouw het perfecte balkon als je volle, ronde borsten hebt, die niet hangen waardoor je geen beha moet dragen, maar dan wel met tepels die je kan indrukken, zodat ze niet zichtbaar zijn onder je kleren. Een beetje zoals een strandbal die je kan opblazen en waarbij je achteraf het tuitje in de bal kan duwen.
Tot de tijd dat ze strandbalborsten uitvinden, of beter, dat we onze absurde verwachtingen naar borsten en tepels toe overboord gooien, blijf ik rondlopen met zichtbare behabandjes en af en toe a hint of nipple. En als ik thuis ben, mogen de honden los in het hok. Woef.
Schrijf je reactie