Interview

“Hoe saaier mijn leven, hoe extremer ik schrijf”

“Hoe saaier mijn leven, hoe extremer ik schrijf”

“Mijn personages kan ik een wildheid meegeven die ik voel in mezelf, zonder er zelf de hinder van te ondervinden.” En zo komt het dat Lara Taveirne een nieuw boek uit heeft, ‘Kerkhofblommenstraat’. Een gesprek over meisjes die van binnen jongetjes zijn, liefdesverdriet en chrysanten. Foto’s: Sarah Van Looy. Styling, hair & make-up: Nora Noah Wuytack

Lara Taveirne: “‘Kerkhofblommenstraat’ gaat over volkse vrouwen die chrysanten kweken op het veld naast het kerkhof. De dochter van het bloemenbedrijf is vijftien. Arabella groeit op met een bittere moeder die geen affectie kan geven. Ze beslist de arbeidsters een maand te helpen op het veld in de hoop warmte en spontaniteit te vinden, maar komt er een nog grotere eenzaamheid tegen, want die vrouwen hebben ook geheimen. Arabella moet in de tijd dat een chrysantenbloem groeit volwassen worden en haar familiegeschiedenis onder ogen komen.”

“Arabella is terughoudend, preuts, onzeker en stil. Daarom is ze zo gefascineerd door de kweeksters die alles zijn wat zij niet is: los, vurig, vrijdenkend, ongegeneerd. Wat ze vooral voor hebben op haar, is dat zij het leven aan den lijve hebben ondervonden. Arabella is in haar terughoudendheid het tegenovergestelde van mij. In het derde leerjaar had de juffrouw boven aan het bord geschreven: ‘Lara, je remmen!’ Daar tikte ze met haar aanwijsstok op als ik te druk deed of te veel praatte.”

“Het wilde zit in mij, maar moet gecompenseerd worden met rust.”

Hoe wild ben jij vandaag?
“(lacht) Aan de ene kant verlang ik erg hard naar avontuur, maar aan de andere kant kan ik enkel functioneren in een rustige omgeving, thuis, met mijn gezin. Hoe ouder ik word, hoe moeilijker ik het vind om met vrienden af te spreken en naar buiten te gaan. Het wilde zit in mij, maar moet gecompenseerd worden met rust.”

Wat heeft de overhand: je rustige kant of je wilde kant?
“Ik heb lang gedacht dat mijn ontembare kant wel de overhand moest nemen. Ik ging vroeger veel te hard op in alles wat ik deed. Ik ben gestopt met acteren omdat ik het niet volhield. Na een paar dagen op het podium was mijn lichaam op en had ik geen stem meer. Ging ik op reis met vriendinnen, sliep ik dagenlang niet.”

“Ik heb geleerd dat ik die wildheid moet temperen, maar dat mijn leven niet saai hoeft te zijn. Ik was lang bang dat als elke dag hetzelfde zou zijn, mijn geest zou verdorren. Het omgekeerde gebeurt. Hoe saaier mijn leven wordt, hoe wilder het in mijn hoofd wordt en hoe extremer de dingen worden die ik schrijf. In mijn boeken kan ik mijn personages een wildheid meegeven die ik voel in mezelf, maar die ik niet meer wil uitwerken, zodat ik er de hinder niet meer van ondervind. Als je ontembaar kan zijn in je hoofd, is het niet erg om rustig thuis te zijn (lacht).”

Je zei tijdens de fotoshoot dat de horentjes op je hoofd natuurlijk aanvoelden. Matchten ze met je spirit animal?
“Die duivelshorentjes benadrukten mijn slechte kant, dat vond ik prettig. Ik ben er nog niet zo lang achter dat mijn slechte kant misschien wel meer aanwezig is dan mijn goede kant.”

“Schrijven komt voort uit frustratie, angst en kwaadheid.”

Hoezo?
“Als kind was ik extreem gelovig, op het belachelijke af. Ik geloofde niet in God, wel in Maria. Ik ging heel ver om iemand te behagen. Zo gingen we in de kleuterklas naar de kermis. Iedereen kreeg een ballon. Een vriendje had de zijne stukgeslagen, dus gaf ik hem de mijne. Niet uit medelijden, wel omdat ik zeker wist dat iemand kon zien hoe goed ik was. Ik deed alleen goed vanuit het idee beloond te worden, en niet uit menslievendheid. Volgens mij is dat het bewijs dat oprechte goedheid bij mij ontbreekt.”

Hoe temper je die kwaadheid?
“Door te schrijven. Vroeger dacht ik dat ik schreef uit een drang over schoonheid te scheppen of orde te brengen in mijn hoofd. Maar het gaat om dingen bovenhalen uit diepe, donkere krochten. Schrijven komt voort uit frustratie, angst en kwaadheid.”

Waarover kan je je boos maken?
“Over de grote fundamentele dingen die verkeerd gaan in de wereld. Of om het feit dat alles zo lelijk en banaal is. Ik leef met verwachtingen en verlangens. Zo dacht ik lange tijd dat ik op een dag niet meer alleen zou zijn, dat ik een verbondenheid zou voelen met iemand. Het besef dat dat nooit zal lukken, is mijn grootste frustratie. Ik denk dat ik daarom zo vaak schrijf over verlangen en het onbereikbare.”

‘Kerkhofblommenstraat’ speelt zich af in het Interbellum, tussen 1918 en 1940. Hoe vrij konden vrouwen in die tijd zijn?
“Veel mannen waren niet teruggekeerd van het front of waren gewond. Veel werk werd overgenomen door vrouwen, wat hen een grotere zelfstandigheid gaf. De mode van de jaren 20 was vrij mannelijk. Vrouwelijke vormen werden bijvoorbeeld niet langer geaccentueerd. Borsten mochten plat zijn, heupen waren niet zichtbaar in die rechte jurken. Het is ook de tijd van het vertier, van lange nachten in duistere danskroegen. Ik zeg niet dat de vrouwen in West-Vlaanderen in 1929 ook in jazzclubs met drugs zaten te experimenteren, maar ik denk wel dat zo’n vrije tijdsgeest voelbaar in de lucht hing. Zelfs op de chrysantenkwekerijen in Assebroek.”  

Het hele interview met Lara Taveirne lees je in  bookzine 8, te koop via de webshop of verkrijgbaar in een van deze verkooppunten vanaf 23 oktober 2018. Of neem deze week een jaarabonnement aan €30 i.p.v. €50!
In het interview in ons bookzine viel door een fout de credit weg van de geweldige styling & make-up door Nora Noa Wuytack. Dat vraagt om excuses en een rechtzetting! Nora Noa Wuytack doet haar, make up, nagels en henna in samenwerking met de strafste fotografen voor maximum coolness. Zo werkte ze al samen met Carmen De Vos voor het Poëziebordeel. Je kan haar werk hier bekijken.

Schrijf je reactie

Jozefien was in een vorig leven art-director bij de vrouwenbladen en is nu kapitein van het Charlie-schip. Haar stokpaardjes zijn gendergelijkheid, beeldvorming in de media en het opvoeden van twee luidruchtige jongens.

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen