Van de Stop:watch illustraties van Tineke Meirink word je op slag vrolijk. In de banaalste voorwerpen ziet zij een dronken mannetje of een verdwaalde vis. Charlie ging op zoek naar de creatieve geest achter deze plaatjes. “Het gaat mij om de kick van het opeens anders zien. Schoonheid of humor vinden in iets waar je normaal aan voorbij loopt.”
Hoe ben je op het idee gekomen van de rubriek?
Tineke: “Stop:watch ontstond per ongeluk omdat ik wat meer vrij werk wilde maken naast mijn illustratiewerk. En ik wilde Photoshop wat beter onder de knie krijgen. Toen ik een gezichtje maakte van mijn koffiezetapparaat en online postte kreeg ik daar veel leuke reacties op. Het stimuleerde me om ermee verder te gaan. Dat is intussen meer dan 4 jaar geleden. En ik ben niet van plan er binnenkort mee te stoppen. Sterker nog, het wordt alleen maar interessanter! Ik ervaar dat ik dit werk ook kan toepassen in boeken, animaties, spellen en reclamecampagnes.”
Zie je sinds je idee steeds meer leven in gewone dingen?
“Ja, ik denk echt dat je je erin kan trainen. En je moet je er voor openstellen. Maar ik moet echt wel een knop omzetten. Voor mij is het niet iets wat constant aanwezig is. Ik ga meestal doelbewust met mijn camera op pad, op zoek naar ‘Stop:watches’.”
Ik word heel erg vrolijk van je beelden. Is het typisch menselijks om op zoek te gaan naar leven in dode dingen?
(lacht) “Dat is leuk om te horen! Ik ben niet persé op zoek naar leven in dode dingen. Ik, en jij misschien ook, wil vooral verrast en geprikkeld worden. Het gaat mij om de kick van het opeens anders zien. Schoonheid of humor vinden in iets waar je normaal aan voorbij loopt. En ik denk dat de kracht van Stop:watch ‘m vooral zit in het verrassingselement. Mensen vinden het leuk om te zien dat bijvoorbeeld een bloemetje ook een opwaaiend rokje zou kunnen zijn. Wat ook leuk is, is dat ik van mensen hoor dat ze, wanneer ze iets zien wat ik eerder heb gefotografeerd en bewerkt, ze dan direct weer zien wat ik zag. Dat vind ik heel tof. De manier waarop mensen naar hun omgeving kijken verandert door mijn illustraties.”
Je bent illustrator (voor kinderboeken) van beroep. Heb jij een droomjob?
“Ja, ik heb de beste baan! Het is een voorrecht met dit werk mijn brood te kunnen verdienen. En dat te kunnen combineren met mijn eigen projecten, zoals bijvoorbeeld Stop:watch, is gewoon geweldig. Daar ben ik me ook – bijna – elke dag bewust van.”
Schrijf je reactie