Actua

“Je zet Adolf Hitler toch ook niet op een voetstuk?”

“Je zet Adolf Hitler toch ook niet op een voetstuk?”

Terwijl Donald Trump op Twitter zijn zorg uit dat de geschiedenis wordt kapotgemaakt door het verwijderen van – in zijn woorden – prachtige standbeelden, merkt een andere Twitteraar op: “Alle mensen die bang zijn dat de geschiedenis uitgewist wordt door standbeelden te verwijderen, zullen blij zijn te ontdekken dat er zoiets als boeken bestaat.” Ook in België laait de discussie rond het erfgoed van koning Leopold II op. Moet Leopold van de straat en voorgoed het museum of geschiedenisboek in? Jongeren met Congolese roots geven hun mening. Door StampMedia

Don Moussa Pandzou (29), beleidsmedewerker, Brussel: “Ik woon in Brussel, dus ik wandel elke dag door straten die verwijzen naar Leopold II en word geconfronteerd met monumenten die voor hem zijn opgezet. Daardoor word ik dagelijks herinnerd aan de pijnlijke geschiedenis van kolonisatie. Het is een doorn in het oog van veel Congolezen en andere Afrikanen in dit land.”

 

Sarah Limanya (19), studente vroedkunde, Antwerpen: “Ik weet nog niet zo heel lang dat er straten en standbeelden verwijzen naar Leopold II. Waarschijnlijk omdat dat stukje geschiedenis graag wordt verzwegen. Uiteraard was ik gechoqueerd toen ik het ontdekte. Het is een moordenaar! Alsof je Adolf Hitler op een voetstuk gaat plaatsen… Ik begrijp het echt niet.”

Symptoombestrijding

Sandrine Ekofo (28), juriste en voorzitter Kilalo, Kontich: “Liefst van al verdwijnen de standbeelden, maar ik begrijp dat dat wrevel kan opwekken. Ik ijver dan ook niet voor een radicale beeldenstorm. Het is en blijft een koning van België. Maar het minste wat je kan doen, is de monumenten op een correcte manier duiden. Of de beelden in een museum zetten. Zulke standbeelden horen niet op straat, waar ze dagelijks zoveel mensen kwetsen.”

Don Moussa Pandzou: “Het debat moet op verschillende beleidsniveaus worden gevoerd. Jeugdwerking kan awareness creëren onder de jongeren, maar ook het onderwijs moet haar kinderen op een correcte manier informeren. Leopold II komt nog steeds te weinig aan bod in de geschiedenislessen. De politiek, het belangrijkste beleidsniveau, moet ten slotte met concrete voorstellen en verandering komen. Het wordt hoog tijd dat het thema op de agenda komt. Liever gisteren dan morgen.”

Lieven Miguel Kandolo (23), brand Ambassador, Vilvoorde: “Standbeelden verwijderen is symptoombestrijding. De sleutel ligt in ons onderwijs. Dat onderwijssysteem moet nog steeds gedekoloniseerd worden. Ik herinner me nog dat ik in de lagere school les kreeg over Leopold II. De leerkracht verheerlijkte hem alsof hij Congo heeft ontdekt en gered. Daardoor hebben veel mensen zo’n vertekend beeld over het land en de koloniale geschiedenis.”

Erkenning

Sara Limanya: “De monumenten van Leopold II uit het straatbeeld verbannen, zou een enorme stap vooruit zijn. Ik zou me eindelijk echt gerespecteerd voelen. Men zou beter standbeelden plaatsen van Belgen die tegen die koning waren. Dat zijn de echte helden.”

Sandrine Ekofo: “Zolang de wonden niet zijn geheeld, kunnen we het verleden niet laten rusten. Ik wil geen polemiek. Het enige wat ik vraag is erkenning en rechtvaardigheid. Jaarlijks wordt de Holocaust herdacht. Wanneer zal het koloniale verleden een herdenkingsdag krijgen? Waarom wordt de Congolese onafhankelijkheid hier niet gevierd? Zijn de ene slachtoffers dan meer waard dan de andere?”

Lees ook: Compassie kan je niet leren, geschiedenis wel

StampMedia versterkt de stem van jongeren. Het jongerenmedia-agentschap heeft een eigen redactie met jonge reporters tussen 16 en 26.

Schrijf je reactie

1 reactie
  • Alysa says:

    Nu, ja, ik ben 43 jaar en die beelden van foute figuren waren er dus in mijn jonge tijd reeds, wat men zou kunnen doen is – inderdaad – meer duiding bij die beelden geven, vooral ’t onderwijs laat hier nu steken vallen, krijgen de jongeren nog wel genoeg geschiedkundige duiding en vooral misschien moeten de jongeren zelf ook eens geschiedkundige boeken gaan beginnen lezen, de bibliotheken bestaan toch nog steeds!

Anouk Torbeyns is geboren in India en getogen in België. Haar huid is donker, maar haar privilege wit. Ze groeide op in een echt Vlaams boerengat en woont nu in de diverse stad. Ondertussen zoekt ze nieuwsgierig haar weg tussen al die schijnbare tegenstellingen. Als eindredacteur is ze verzot op de Nederlandse taal en als jonge journaliste zal ze waarschijnlijk meer vragen stellen dan antwoorden bieden.

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen