Reportage

Kippen zijn slimmer dan je denkt

en nog meer redenen waarom kippen cool zijn

Kippen zijn slimmer dan je denkt

Kippen, ze komen er niet altijd even goed vanaf in onze spreektaal. We kennen allemaal het verwijt ‘domme kip’. Maar zijn kippen ook echt dom? Recent onderzoek toont aan dat kippen kunnen redeneren en logische verbanden leggen. Vaardigheden die mensen pas ontwikkelen rond hun zevende levensjaar. Omdat kippen als dieren zonder veel verstand of gevoelens worden gezien, worden ze schandalig behandeld in de bio-industrie. Samen met fotografe Sarah Van Looy ging ik op zoek naar mensen die allang weten dat kippen de moeite waard zijn. We kwamen terecht bij mensen met totaal verschillende verhalen, maar één ding hebben deze kippenfans gemeen: ze zien hun beestjes doodgraag.

Brent woont in Boom en heeft 38 kippen

“Toen ik zeven jaar was, kreeg ik mijn eerste kippen van mijn overgrootmoeder. Mijn grootvader hielp een hok te bouwen. Ik heb het altijd leuk gevonden om met dieren bezig te zijn. In 2010 begon ik zijdehoenders te kweken. Momenteel kweek ik om een bepaalde kleur te bekomen, een soort goud langs de buitenkant met onderliggend grijs. Die kleur staat nog niet op punt, maar ik ben er bijna.”

“Kippen hebben ook persoonlijkheid: sommigen hebben een pittiger karakter, anderen zijn meer op zichzelf.”

“Deze hobby kost tijd, maar mijn ouders en grootvader zijn ook enthousiast en helpen mij veel. Als ik het allemaal alleen zou moeten doen na mijn werk, dan zou het een pak moeilijker zijn. Door zoveel tijd met de dieren door te brengen, leer je ze ook begrijpen. Hun geluiden bijvoorbeeld: ze maken een specifiek geluid als ze een ei leggen, of als er een kat voorbij het hok loopt. Ze waarschuwen elkaar als er gevaar dreigt. Ook de wisselwerking tussen hanen en hennen is heel bijzonder. Zo roepen de hanen de hennen om te eten, en de hennen luisteren. Ik kan ervan genieten om die beesten bezig te zien.”

 

“Kippen hebben ook persoonlijkheid: sommigen hebben een pittiger karakter, anderen zijn meer op zichzelf. Ik heb kippen die al meteen handtam zijn, anderen niet. Of ik ze ook knuffel? Nee, niet echt. Maar ik zie die beesten graag. Ik geef ze bewust geen namen, want dat maakt het moeilijker afscheid nemen als ze sterven. Mijn vriend doet dat tegenwoordig wel, dus dan volg ik maar een beetje. De meeste kippen heb ik ook al vanaf hun geboorte, dus op die manier bouw ik er wel een band mee op.”

Ik ben ook met paarden bezig, en eet geen paardenvlees. Kip eet ik wel. Ik weet jammer genoeg hoe het eraan toe gaat in de slachthuizen, maar toch beïnvloedt het mijn voedingskeuze niet.”

 

Katleen & Kris wonen in Mechelen en hebben 2 kippen

Katleen: “In 2013 stond ons eerste kipje, Konstance, hier plots in de tuin. Er zijn veel mensen die niet geloven dat het toevallig was, omdat ze wisten hoe graag ik kippen wilde. Kris stond er op dat moment nog niet achter. Ik was wel al bezig met een ren te bouwen. Als er dan ineens een kipje in de tuin staat, noem ik dat graag het lot. We zagen al snel in dat we er best nog een kip bij moesten zetten. Aangezien ik sowieso kippen wilde adopteren namen we contact op met een organisatie die kippen van een legbatterij redt.”

Kris: “Heb je al eens gezien in wat voor staat een kip is die gered wordt van een legbatterij? Ze hebben allerlei wondjes en hebben geen veren meer. Hun lijfje wordt volledig uitgeput, en ze moeten blijven produceren. Na minder dan een jaar kunnen ze bijna geen eieren meer leggen en worden ze “vernietigd”. We adopteerden onze kippen via een organisatie die legkippen opkoopt van een boer, voor ze naar de slacht gaan. Vroeger was ik zelf een grote kippen- en eiereneter, maar wanneer je ziet wat er met vee gebeurt tijdens het productieproces, dan kan je dat gewoon niet meer.”

“Met onze kippen bezig zijn is een soort missie geworden”

Katleen: “In 2009 werd ik vegetariër, Kris volgde een paar maanden later. En zo stilletjes aan zijn we in het veganisme gerold. Door er meer over te beginnen lezen, besef je dat het één pot nat is. Of je nu vlees, eieren of kaas eet, zowel voor dierenleed, gezondheid, milieu als armoede in de wereld, is dat even erg. Dan was deze keuze voor ons heel logisch.”

Kris: “Het is fantastisch om kippen bezig te zien. Eén van onze vorige kippen, Katoo, kwam altijd aangelopen als ik thuiskwam met de auto. Dan opende ik mijn deur en sprong ze op mijn schoot. Dat je denkt, die kip lijkt wel een hond! Ongelofelijk, toch? Zoiets gebeurt niet direct, je moet een kip de tijd geven om aan je te wennen. Net zoals je katten of honden ook die tijd gunt.”

“Je kan niet eeuwig voor 10 miljard mensen vlees blijven kweken, punt.”

Katleen: “De kippen worden echt mee opgenomen in het gezin. Ik kook eten voor de kippen en soms lopen ze ook binnen in huis rond. Elke ochtend fleur ik ervan op om ze te voeren. Ze voegen wat mindfulness toe aan ons bestaan. Als ik een drukke dag heb en dan de kippen rustig zie rondscharrelen denk ik bij mezelf ‘chill’.”

Kris: “Nog heel vaak krijgen we kritiek op onze voedingsvisie. Volgens mij heeft het ook met mensen hun cultuur te maken. Patatjes, groenten en vlees op een bord, zo zien veel mensen een avondmaaltijd nog steeds. Met de jongere generatie gaat het allemaal gebeuren. Die gaan wel moeten, want je kan niet eeuwig voor 10 miljard mensen vlees blijven kweken, punt.”

Katleen: “Het is voor ons meer dan een hobby. Bezig zijn met de kippen is bijna een missie geworden. Het heeft ons als mens doen groeien, we staan meer open om nieuwe dingen te ontdekken. We hebben met onze kipjes ook al veel andere mensen kunnen sensibiliseren. Dat ze effectief zeggen van ‘amai die komen bij jullie op schoot zitten, doen kippen dat?’ Als je mensen dan op die manier aanzet om eens opnieuw over de bio-industrie na te denken, dan geeft dat wel voldoening.”

 

Gunther woont in Aalst en heeft 21 kippen

“Het is pas 2,5 jaar geleden dat ik ben begonnen met een doorlopende kippenopvang. Voordien had ik ook al kippen, maar toen was ik er nog niet zo extreem mee bezig. Via een Facebookgroep kwam ik terecht bij een organisatie die kippen redde van legbatterijen. Met één camionette reden ze het hele land rond om de kippen af te zetten bij de mensen die ze bestelden. Zottenwerk dus. Nadat ik op die manier een aantal keer zelf kippen bestelde, zei ik dat ze de kippen ook gewoon in mijn tuin mochten afzetten. Zodat mensen ze konden komen halen wanneer zij tijd hadden.”

“De respons is immens. Momenteel is er een wachtlijst van honderd kippen. Wanneer mensen via mij een kip bestellen, moeten ze akkoord gaan met een aantal voorwaarden. Bijvoorbeeld dat ze het dier naar een dierenarts brengen als het ziek is. Zo weet ik zeker dat ze goed terecht komen.”

“Ik heb continu een wachtlijst van mensen die een kip willen adopteren.”

“Reddingen zijn altijd een beetje vreemd. Normaal gezien verkoopt een batterij zijn kippen aan een slachterij. Bij een redding gaan wij net voor de camion van de slacht komt, een lading kippen redden. Van de honderdduizend, kunnen wij er met alle organisaties samen misschien duizend redden. De boer verkoopt ons een kip voor gemiddeld €2,50, dat is meer dan tien keer zoveel als wat hij van het slachthuis krijgt. We krijgen vaak het verwijt dat we de praktijken van boeren mee in stand houden. Daar zit een kern van waarheid in: met het geld dat hij aan ons verdient, kan hij zijn bedrijf nog groter maken. Maar we kunnen geen kippen redden als we niet met hem samenwerken. Klagen we een boer aan, dan zetten we onszelf ook vast. Het streefdoel is ook meer dan alleen kippen redden. Mensen sensibiliseren is het allerbelangrijkste.”

“Een kip die van de legbatterij komt heeft totaal geen instincten. Ze weet niet wat gras of lucht is, en als het regent blijft ze gewoon staan. Veel van mijn tijd gaat naar het ‘heropvoeden’ van die beestjes. Ook het contact met de adoptanten vergt veel tijd, maar het is wat ik graag doe.”

“Met alles wat ik nu gezien heb, kan ik geen eieren meer eten.”

“Vegetariër ben ik al lang, maar tot voor ik de reddingen begon, at ik wel nog eieren. Met alles wat ik nu gezien heb, kan ik dat niet meer. Ik eet enkel nog eieren van mijn eigen kippen. Sommige mensen denken dat bio-eieren beter zijn, maar het is een even smerige industrie. Een biologische boer gaat gewoon voor een markt waar nog plek is, hij ziet zijn kippen echt niet liever dan een gewone boer.”

“De meeste mensen schrikken zich rot als ze kippen komen halen. Ze hadden een mooie dikke bruine kip verwacht, maar de meeste van die dieren hebben zelfs geen veren meer als ze hier aankomen. Er is in het algemeen maar weinig besef over hoe slecht die dieren behandeld worden. Het doet me goed om de kippen weer gezond te maken en tegelijkertijd mijn enthousiasme voor en kennis over die dieren door te geven aan anderen.”

 

Concept & foto’s: Sarah Van Looy

Schrijf je reactie

2 reacties
  • jos says:

    kippen zijn prachtige dieren, die als je ze goed verzorgt, ontzettend veel waarde aan het leven, zowel van de kippen zelf alsook de eigenaar, toevoegen. Ik hen 4 krieltjes en t zijn net mijn kinderen, ze hebben volop ruimte in mijn tuin, een mooi nachtverblijf in de vorm van een tuinhuisje. Ik hou van kippen, echt waar !!

  • Béate says:

    Heel herkenbaar. Kippen maken zelfs in hun waarschuwingssignalen een onderscheid. Ik hoor aan mijn haan of er gevaar uit de lucht komt, iets dat sluipt over de grond (kat, hond) of een mens.

Toni Claessens is studente journalistiek en een catlady. Reizen doet haar beseffen op wat voor mooie planeet wij leven. Ze heeft een grote liefde voor vreemde talen en zoekt graag naar het perfecte beeld. Mensen die zich inzetten voor anderen op vrijwillige basis, krijgen van haar een puntje meer. Haar motto is: “af en toe wat tegendraads doen dat moet gewoon. Op je oude dag is er nog genoeg tijd om, omringd door 20 katten, braaf bij de stoof te zitten.”

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen