Om even niét te kussen, vroeg de politie vorige week aan holebi’s terwijl ze de Groenplaats passeerden. Daar hield een conservatieve beweging een mars. Hand in hand lopen liever ook niet. Kortom, of ze niet al te gay wilden doen. Gewoon zodat er geen conflicten kwamen.
Je kan het zo’n agent niet kwalijk nemen. De hele dag door is die bakkeleiende mensen uit mekaar aan het halen en tegen de stroom in ordes aan het bewaren.
Holebi’s moeten niet zagen. Iedereen komt zulke dingen tegen. De publieke ruimte is er voor elk mens, en met een beetje voorkomendheid vermijd je andermans gevoeligheden.
Vorige week nog keek iemand mij afkeurend aan toen ik de baby aan het voeden was. Wellicht iemand met een aangeboren afwijking, die de ogen niet kon afwenden van het tafereel. We krijgen al zo veel bloot te verwerken, niemand zit te wachten op nog eens drie vierkante centimeter borst op meters van het vege lijf. Ik vermaande de baby en zei dat die honger maar tot thuis moest wachten, dat duurde nog maar amper anderhalf uur.
Je kan je beter helemaal niet als vrouw gedragen, dat is een van dé risicofactoren bij verkrachting.
De baby was niet heel begrijpend. Maar conflictvermijding aanleren is een sociale taak, en die begint op jonge leeftijd. Ik ben zelf ook empathisch opgevoed, en bedek mij al van jongsafaan ter voorkoming van verkrachting. Tegenwoordig vertel ik mijn vriendinnen zelfs dat anders gekleed gaan volgens onderzoek niet zo heel veel helpt. Je kan je beter helemaal niet als vrouw gedragen, dat is een van dé risicofactoren bij verkrachting. Wij schorten ons sindsdien met opplak-hipsterbaarden en oversized pulls op Eddy Merckxfietsen door de nachtelijke straten, en worden nog maar een beetje aangerand. Een slachtoffer heeft ook zijn preventieplichten, laten we dat niet vergeten.
Hoe langer je erover nadenkt, hoe breder je die oplossing trekken kan. In dit geval had de politie maar om een paar minuten ‘gewoon’ doen gevraagd – hetero dus – en één conflict opgelost. Massa’s holebi’s gaan daarin verder. Ze liepen zelfs voor die oproep voortdurend nìet hand in hand of kussend in de stad rond. Het vermijdt heel efficiënt dat ze in mekaar geslagen worden. Een simpele, mooie oplossing voor veel geweld: wees gewoon homo in je eigen huis. Niemand heeft er zaken mee van wie jij houdt.
Oké, je kan zwart geboren zijn. Maar moet je je bij dat geboortelot neerleggen? Ga mee met je tijd.
Dit mechanisme verdient algemene maatschappelijke toepassing. Je kan ook thuis religieus zijn. Als sportfans discreet en privé hun fan-zijn uiten en niet in publieke stadiums, heeft geen hooligan nog iemand af te slaan. Als je met kansarmoede niet te koop loopt en duurder of nieuwer spullen aantrekt als je buiten loopt, lost die discriminatie zichzelf misschien op. En ok, je kan zwart geboren zijn. Maar moet je je bij dat geboortelot neerleggen? Ga mee met je tijd. Schep je eigen lot. Vind je zelf weer uit. Als je aan die kleur hangt, leef ze dan uit in een iets bescheidener setting, in plaats van op straat onderhuids racistische sentimenten te zitten provoceren.
Het is gewoon een stukje voorkomendheid. En het zou zoveel oplossen.
18 reacties
Zo sterk geschreven met zoveel redelijkheid en gezond verstand, dat je gewoon begint te lachen om de stompzinnigheid van zij die denken dat er twee soorten mensen bestaan: de enen en de “anderen”. Dat is kracht.
Zo sterk geschreven met zoveel redelijkheid en gezond verstand, dat je gewoon begint te lachen om de stompzinnigheid van zij die denken dat er twee soorten mensen bestaan: de enen en de “anderen”. Dat is kracht.
De holebi’s zijn er qua rechten en zich kunnen vrij gedragen zoals een hetero iemand, er nog bijlange na niet… Ik denk, hoe mooi men het wil doen lijken op TV, we op holebi vlak terug jaren aan’t achteruit gaan zijn…
Toch een vreemde vraag van de politie. Die voorstanders van het traditionele gezin lijken me niet bepaald types die snel op de vuist gaan. Ok, ze kunnen zich geprovoceerd voelen door het gedrag van de holebi’s. Maar iedereen ervaart op de een of andere manier wel ’s provocatie. Als je daar niet mee om kan, blijf je beter thuis en sluit je je af van de maatschappij…
Het is goed om de feiten eerst op een rijtje te zetten.
Zo gek was die vraag van de politie daar misschien niet, als je deze foto ziet hoe het ging: https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/s526x395/11232992_485582971593488_2741383683211750242_n.jpg?oh=789b86e54ed829ef35e5ac8806ea18a5&oe=55C73BBC
WOW……schitterend!
WOW…..schitterend!
Zeer knap. Wel “kunt” in plaats van “kan” gebruiken waar mogelijk!
Ik ben voor pluralisme in werkwoorden, Elke, gebruik liever “kan” als het even kan en zou bij deze iedereen willen aanraden hetzelfde te doen.
(Taal is maakbaar! Een woordbeeld schep je, zoals een maatschappij, elke dag! en zo)
Dank!
Hmja..hmja..voor die tweede persoon is “kunt” het enige juiste – al weet ik dat daar vaak van wordt afgeweken. “Je kunt het zo’n agent niet kwalijk nemen” klinkt ook juister/krachtiger. Dat taal maakbaar is, daar ben ik het mee eens. En het artikel is prachtig:-)
http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/442/je_wil_zal_kan_je_wilt_zult_kunt/
Taal is zeker maakbaar.. Maar voetbal speel je toch in een stadiON, nee? Een stadium is toch heel wat anders? Zoals in de zin ‘ In dat stadium van de wedstrijd..’ Maar top arrikelt hoor! 🙂
* artikel dus
Elke, zoals op de website die je zelf aanhaalde wordt uitgelegd, zijn de beide vormen goed. “Kan” is iets informeler dan “kunt” maar in een opiniestuk moet dat wel kunnen, vind ik. 🙂
Eventjes fijntjes opmerken dat ook mannen verkracht kunnen worden. Verder, spijkers met koppen.
Ik zie niet onmiddellijk dat dit artikel iets anders beweert.
Miguel,
Mannen worden idd ook verkracht, maar de polite zal in die gevallen de slachtoffer nooit vragen welke kleren dat hij toen aan had.
Het gaat over het slachtoffer de schuld geven, en dat is de norm bij vrouwelijke sclachoffers van verkrachting.
Trouwens Celia, er zijn ook mensen die dieren verkrachten. #MEH
Zeer mooi geschreven!
We zijn er nog altijd niet hé. Zo dicht bij en mijlen ver.
spijkers met koppen!