Interview

“Het probleem is dat mannen seksisme nooit zelf zien gebeuren”

Waarom het feminisme meer mannen nodig heeft

“Het probleem is dat mannen seksisme nooit zelf zien gebeuren”

 

Het feminisme moet zich meer richten op mannen in plaats van op het glazen plafond, schreef Heleen Debruyne. Want als mannen niet mee zijn in onze strijd, gaat het nooit wat worden met die gelijkwaardigheid tussen de seksen.

In Nederland ging in november 2016 al de campagne ‘Daar mag je nooit voor kiezen’ van start. Mannen worden aangespoord om zich uit te spreken tegen seksisme en seksueel geweld tegen vrouwen niet te gedogen. Wij willen weten hoe Vlaamse mannen hier tegenover staan. Willen ze onze strijd ondersteunen en er een gezamenlijke strijd van maken? En wat houdt mannen tegen om zich uit te spreken voor feminisme? We vroegen het aan drie verschillende mannen. Vandaag: Yorick Dupon (21), techblogger bij Geekster en bachelorstudent Geschiedenis.

yorick

Je schrijft zelf een bachelorscriptie over vrouwen en politiek tijdens het interbellum, waarom dit onderwerp?
“Een beweging als ‘Women for Trump’ riep zoveel vragen bij me op dat ik er wel iets mee moest doen. De combinatie van vrouwen die zich emanciperen en nationalisme interesseert me mateloos. Specifiek ga ik werken rond een vrouwenbeweging die in het interbellum plots erg Vlaams-nationalistisch werd. Ik vind het enorm intrigerend om een vrouwenbeweging te bestuderen die een ideologie volgde waarbij de klassieke rol van de vrouw benadrukt wordt. Tijdens het interbellum weerklonk namelijk vaak dat een goede Vlaamse vrouw onder andere moest zorgen voor veel en goed opgevoede kinderen. De werkvloer moest bovendien voorbehouden blijven aan de man.”

Waarom spreken mannen zich niet snel uit over seksisme en seksueel geweld? Hebben we hier te veel een vrouwenzaak van gemaakt?
“Het grootste probleem bij seksisme en seksueel geweld is dat mannen het (bijna) nooit zelf zien gebeuren. Zelfs na documentaires als ‘Femme de la rue’ is het moeilijk om je in te beelden hoe vaak vrouwen op straat worden aangesproken en lastiggevallen. Als ik met m’n vriendin over straat loop horen we niemand fluiten of ‘complimentjes’ geven, maar als ze ‘s avonds naar huis gaat, gebeurt dat regelmatig. Eerst was ik verbaasd toen ze me daarover vertelde, nu heeft die verbazing plaatsgemaakt voor bezorgdheid.”

Het is niet vanzelfsprekend om je in te leven. Maar mensen moeten maar wat meer inlevingsvermogen kweken.

“Hetzelfde geldt voor seksueel geweld. Het gebeurt vaak, enorm vaak. En toch hoor je er weinig over. Dat is logisch, want je praat er niet zomaar met iedereen over. Bovendien wordt het ervaren als enorm beschamend. Het is dus niet vanzelfsprekend om je daarin in te leven. Maar dat mag geen excuus zijn, mensen moeten maar wat meer inlevingsvermogen kweken.”

“Als er een seksistische mop wordt gemaakt, probeer ik steeds mijn ongenoegen te tonen. Dat lukt eerlijk gezegd niet altijd even goed, maar je moet ergens beginnen.”

Heeft het woord feminist een te negatieve lading of is dit een generatieding?
“Feminisme heeft altijd al een negatieve connotatie gehad. Het gaat zelfs zover dat er bepaalde strekkingen weigerden om feminist genoemd te worden. Dat is al zo sinds het moment dat we kunnen spreken van organisaties die opkomen voor gelijke rechten tussen mannen en vrouwen. Bovendien zijn er duizend en één verschillende invullingen van wat het betekent om een feminist te zijn. Er is ook nooit echt een overkoepelend orgaan geweest en er bestonden altijd al verschillende strekkingen. Dat helpt ook weinig. Het is dus minder een generatieding en meer een kwestie van persoonlijke invulling.”

Bij alle veranderingen zijn er mensen die proberen tegen te werken, ook bij het vervagen van klassieke genderrollen.

Jan Kooijman, die zich uitsprak tegen de smakeloze lijst van het blad Esquire, werd door andere mannen ‘zitplasser’ genoemd (Esquire plaatste een lijst met ‘31 vrouwen die elke man gehad moest hebben’, nvdr). Waarom zijn sommige mannen zo gevoelig aan de invulling van mannelijkheid?
“Bij alle veranderingen zijn er altijd mensen die proberen tegen te werken. Zo ook bij het steeds meer vervagen van klassieke genderrollen. Als je goed gekleed bent en wel eens een lotion gebruikt, word je in het beste geval een ‘metroseksueel’ genoemd en in het ergste geval een ‘jeanet’. Het is als vertellen dat je geen vlees eet omdat je tegen dierenleed bent en mensen zich persoonlijk aangevallen voelen omdat ze nog wel koteletjes willen eten.”

Hoe kunnen we het feministische gedachtegoed inclusiever maken en meer openstellen voor mannen?
“Om te beginnen is erover praten een goede start. Dit artikel is daar een uitstekend voorbeeld van. Een mannelijk, feministisch gezicht zou ook niet misstaan. Maar ik vraag me dan af wie het gezicht van feminisme in Vlaanderen is. Het feministisch gedachtegoed is volgens mij inherent inclusief. Het gaat namelijk om gelijke rechten voor mannen en vrouwen, het doorbreken van beide klassieke genderrollen, seksisme en seksueel geweld een halt toeroepen. Als je je als man hier niet in kan vinden, ligt dat eerder aan jezelf dan bij het feministische gedachtegoed.”

Lees alle interviews in de rubriek Mannen over feminisme hier.
Foto boven: Istock

Schrijf je reactie

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen