Tom en Anthony van ‘Zwijgen is geen optie’ interviewen geëngageerde mensen die geen blad voor de mond nemen. Engagement is voor deze mensen geen hobby, maar staat centraal in hun leven. Vandaag: journalist Walter Zinzen, die pleit voor meer terechte ergernis.
Walter Zinzen wordt ook wel ‘de beste interviewer die België ooit gehad heeft’ genoemd. Dertig jaar geleden maakte hij al een Panorama-reportage waarin hij de aandacht vestigde op armoede en ongelijkheid in Molenbeek. “Men wist toen niet dat het terrorisme zou zijn, wel dat er iets te gebeuren stond.” Nog altijd maakt hij zich boos dat de sociaal-economische problemen die hij toen aankaartte nooit op een goede manier aangepakt zijn.
En we mogen ons allemaal wel wat bozer maken over het gebrek aan constructieve oplossingen in de politiek, vindt hij. Waarom bijvoorbeeld vluchtelingen zonder pardon terugsturen, in plaats van hun omstandigheden te verbeteren zodat ze niet meer hoeven vluchten? Daarom schreef hij onlangs het boek ‘Mens, erger je‘, waarmee hij mensen wil aansporen tot verontwaardiging en actie. Of het helpt weet hij niet, maar hij kan het niet laten. Het is zijn rechtvaardigheidsgevoel dat maakt dat hij zich wil uitspreken, ook als er niemand luistert.
“Je hebt niet het recht om andere mensen het recht te ontzeggen een goede toekomst voor zichzelf en hun kinderen te zoeken.”
“Wij zijn bezig met wat we met het kindergeld gaan doen, of dat we onze auto niet mogen wassen als het eens twee dagen niet regent. Maar ga eens naar de landen waar het maanden of jaren niet regent, waar de oogsten mislukken. Ik vind niet dat je het recht hebt om andere mensen het recht te ontzeggen om ook een goede toekomst voor zichzelf en hun kinderen te zoeken. En als dat door migratie is, dan is dat zo. Wat Francken en zijn geestverwanten zoals Orbán doen, dat is niet meer iets waar je het mee eens bent of niet mee eens bent, ik vind wat zij doen misdadig, crimineel. En niemand reageert.”
Zinzen is niet alleen kritisch over de politiek, maar ook over zijn eigen vakgebied. Terwijl zijn generatie vocht voor journalistieke onafhankelijkheid, maken journalisten van vandaag nauwelijks gebruik van die verworven rechten. Als journalisten niet inhoudelijk kritisch zijn, verliezen kijkers en lezers hun vertrouwen in de journalistiek, waarschuwt hij. Maar hij is ook hoopvol dat het anders kan. “Begin eens met mensen aan te nemen en op te leiden die moeilijke onderwerpen in een begrijpelijke televisietaal kunnen overbrengen. Vergelijk het met het contact met ambachtslui, zoals een loodgieter of timmerman. Als klant zie je: die tafel is goed gemaakt en de rekening is eerlijk, die vakman vertrouw ik. Met waarachtigheid kun je het vertrouwen in de politiek en journalistiek herwinnen. In de politiek en journalistiek gebeurt er veel dat waarachtig lijkt – en dan druk ik me nog voorzichtig uit – maar waar is de echte waarachtigheid?”
Schrijf je reactie