Een doorsnee ochtend ten onzen huize: kleine M2 beslist rond een uur of zes om op te staan. Het is mijn beurt en als goede vader wens ik mijn vrouw nog een fijne verderzetting van haar nachtrust en trek ik met kleine M2 naar beneden.
Hij krijgt een nieuwe pamper, en terwijl hij vredig wakker wordt en met zijn knuffels vrolijke conversaties houdt, zet ik koffie, ruim ik (een beetje) op, vul/ledig de vaatwas, maak de brooddoos klaar voor M1, ik check de social media, doe de poort open, zet de kippen buiten en voeder de varkens. Anderhalf uur later worden ook I en M1 wakker en zetten we de ochtendrush verder. Ik fiets met M1 naar school en rij daarna richting werk. Qua time management en multitasking kan dit wel tellen. Een situatie die wij, jonge vaders (en moeders) allen herkennen.
“Laten we toch maar eens de skills opsommen die maken dat vaders wel goeie werknemers zijn.”
Groot was dan ook mijn verbazing toen ik deze ochtend las dat wij vaders best niet vermelden op onze cv dat wij er nog een fulltime job bij hebben, namelijk kinderen hebben of vader zijn.
“Zij wij vaders dan zo’n slechte werknemers?”
Wij dachten van niet.
Uiteraard moet elke situatie apart bekeken worden, maar laten we toch maar eens de skills opsommen die maken dat wij, vaders, wel goeie werknemers zijn.
1. Time management
Je twee kinderen op tijd op school krijgen, inclusief een gezond en gevarieerde lunch, de juiste klerencombinatie en een neus zonder snottebel, dat is pas een staaltje van time management. En gooi er ook maar multitasking bij.
2. Verantwoordelijkheidsgevoel
Euhm, moet ik hier uitleg over geven? We zijn vader, ouder en hebben maar al te duidelijk een verantwoordelijkheid. Dag in, dag uit, moeten wij dit uitoefenen.
3. Stressbestendig
Een zaterdagnamiddag in de Colruyt winkelen met een peuter en een baby, dat is pas een stresssituatie. Een volledig ondergekakte baby verversen terwijl een kleuter aan je been hangt te zeuren omdat ze die tablet per ongeluk heeft uitgezet, dat is een stresssituatie. Wij, vaders (en moeders), staan dagdagelijks voor op het eerste zicht niets betekenende situaties die stuk voor stuk onze stressbestendigheid testen.
4. Overtuigingskracht
Ooit al eens moeten discussiëren met een kleuter dat hij geen schoenen met lichtjes krijgt, maar gewone schoenen? Of die kleine ervan moeten overtuigen dat hij geen tweede chocolade-eitje krijgt? Je leert vanzelf om de beste argumenten zo snel mogelijk naar boven te halen.
5. Efficiëntie
We hebben er inderdaad een extra job bij: we moeten al eens naar de dokter, naar het oudercontact of op tijd naar de crèche. In minder tijd doen wij dus niet zelden hetzelfde. Bovendien zijn we met veel ouders die nadat de kleintjes slapen, nog wat mails beantwoorden.
En verder? We zijn al eens vroeger op het werk, want we zijn toch vroeg wakker. We kunnen de lijn trekken, tot hier en niet verder. We zijn standvastiger, rustiger… We bouwen nieuwe netwerken uit aan de schoolpoort, in de kinderopvang, tijdens één van de hobby’s, etc.
Alsof een metser zijn muren wat minder recht metst, een leerkracht niet meer kan lesgeven, een manager niet meer kan managen, een kok niet meer kan koken, een advocaat niet meer kan verdedigen, een grafisch vormgever niet meer kan vormgeven, puur omdat je vader geworden bent?!
Jongens toch.
“Misschien word je door kinderen te hebben een andere man, maar niet ten koste van je job.”
We leven in 2018, dacht ik. Het beeld van de vader, als noeste werker die geen rekening houdt met zijn kinderen of gezin, die de enige kostwinner is en bij het thuiskomen voetjes onder tafel zet, stoute kinderen kletsen geeft, de pijp boven haalt en wacht tot zijn vrouw zijn eten brengt, is gelukkig voorbij gestreefd. Ik vroeg eens rond bij collega-vaders, en eigenlijk zijn we een beetje verontwaardigd. Alsof je door kinderen te hebben, plots een andere man wordt. Misschien is dat wel een beetje zo, maar niet ten koste van je job. Wees daar maar zeker van, beste werkgever. Welk bedrijf denkt in 2018 dat het wel zo is? Dat van mij gelukkig niet.
Vaders, sta op uw strepen. Kom uit de kast. Zet in grote letters op uw CV “JA IK HEB KINDEREN, SO WHAT?”. Wij vaders zijn wel goeie werknemers. En als ze daar aan twijfelen, dan nodig ik ze graag eens uit rond een uur of zes wanneer kleine M2 wakker wordt en/of tijdens een zaterdagnamiddagje als ik in de Colruyt rondloop met de twee bengels.
Vadergroeten,
Team Vaderklap
p.s.: en vrouwen niet aanvaarden omdat ze kinderen willen/krijgen, ook dat is zever.
p.p.s.: extra veel vuistjes aan alle werkgevers (toch de meerderheid) die wel onze voordelen appreciëren.
Schrijf je reactie