Je kent ze wel, van die mensen die op twee dagen evenveel doen als jij in een week. Voor de Energiereeks ga ik op zoek naar zulke drukbezette mensen, en vraag hen: “Hoe doen jullie het toch?” Vandaag is Sven De Ridder aan het woord. Hij is acteur, regisseur, graag geziene BV, echtgenoot, papa van drie en pure energiebom.
Hoe ziet een gemiddelde dag eruit voor jou?
“Ik sta op om twintig voor zes. Ik train namelijk in de ochtend. Dat is niet overdreven. Vanochtend ben ik gaan trainen van 6 tot 7, met een personal coach, die me motiveert. Hij komt twee keer per week mee, en ik probeer twee keer alleen te gaan. Daarna kan ik heel de dag aan. Als je langer in je bed blijft liggen, dan wordt je dag alleen maar korter. Mijn kinderen zijn sowieso wakker om 6u30, dus zoveel verschil maakt het niet.
Tegen 8u30 moet mijn kleinste dochter op school zijn, ik probeer haar altijd zelf te brengen. Daarna ga ik aan het werk: een voice over inspreken in de studio, een draaidag voor serie of film, een repetitiedag voor theater… ’s Avonds heb ik vaak nog een voorstelling. Dat is een gemiddelde dag. Soms is het wat rustiger, maar ik heb zelden een hele dag vrij, dat gebeurt ongeveer één keer per maand. Dan besef ik dat het deugd doet, om eens niets om handen te hebben. Maar ik kan niet goed stilzitten (lacht).”
“Ik heb zelden een hele dag vrij, dat gebeurt ongeveer één keer per maand. Ik kan niet goed stilzitten.”
Waarom ben je met trainen begonnen?
“Ik wil fris aan de dag beginnen, op mentaal vlak. De lichamelijke resultaten zijn mooi meegenomen, maar geen prioriteit. Die training in de ochtend geeft je positieve energie. Er komen endorfines vrij, het voelt alsof je de wereld aankan. Mijn vrienden in Amerika, die ik heb leren kennen toen ik daar als uitwisselingsstudent was, die doen dat ook. Die gaan kei vroeg naar de fitness. Ik begreep hun motivatie niet. Nu besef ik: dat is meteen wakker worden. Ik doe dat gewoon thuis, naar de fitness gaan is een extra drempel.”
Let jij op wat je eet?
“Ik drink al bijna vier jaar geen alcohol meer. Dat geeft mij super veel energie. Het begon als experiment. Ik sliep niet goed. In slaap vallen lukte wel, maar ik werd steeds weer wakker in het midden van de nacht. Op zoek naar de oorzaak kwam ik bij mijn alcoholgebruik uit. Het is niet dat ik heel veel dronk, maar in mijn vak is er altijd wel een aanleiding om te drinken: een receptie hier, een einde van een opnamedag daar, in de bar na een voorstelling. Ik was dat op een gegeven moment beu. Toen heb ik samen met mijn vrouw besloten om een maand geen alcohol te drinken. Na drie weken voelden we ons geweldig; ik sliep aan één stuk door en heel diep.
“Je maakt toch je eigen gezelligheid? Op dit moment voelt het goed aan om niet te drinken.”
Het is niet mijn bedoeling om andere mensen te overtuigen geen alcohol te drinken, maar ik heb geen drank nodig om me te amuseren. Ik ga nu wel eerder naar huis op feestjes. Ik denk niet dat ik iets mis, op een gegeven moment vertellen mensen altijd hetzelfde verhaal. Dat merkt je pas als je niets drinkt. Als ik een verhaal voor de tweede keer hoor denk ik: tijd om te gaan (lacht).
In het begin waren de reacties heel uiteenlopend. We drinken bijvoorbeeld ook geen wijn meer op restaurant en sommige vrienden verweten ons dat dat niet gezellig zou zijn. Dat vond ik vreemd, je maakt toch je eigen gezelligheid? Op dit moment voelt het goed aan om niet te drinken. Je maakt energie vrij die je lichaam anders gebruikt om te ontgiften.”
Mis je die ontlading dan niet?
“Alcohol was voor mij geen ontlading, maar een gewoonte. Een gewoonte die je ook vrij snel weer afleert. Ik ben op een punt in mijn leven waar ik graag nieuwe dingen uittest en als ik merk dat het mij goed doet, dan ga ik ermee door. Zo ook met frisdrank: ik heb een tijd zes liter cola per dag gedronken. In alcohol zit veel suiker, in frisdrank ook. Ik ben met beide gestopt. Alhoewel ik af en toe nog wel eens een frisdrankje bestel. Dat drink ik dan maar voor de helft leeg, want nu vind ik dat veel te zoet. En ik ben een snoeper, ik hou van koekjes en zoete dingen. Maar te veel suiker is een energieremmer. Je krijgt eerst een boost, om daarna leeg te lopen. In de tijd dat ik ben gestopt met alcohol ben ik acht kilo afgevallen, zonder iets extra te doen. Voor mij zijn er redenen genoeg om het vol te houden.”
Hoe ontspan jij?
“Films kijken is voor mij de ultieme ontspanning. Er is altijd wel iets in een film dat mij triggert: de acteerprestaties, de muziek, het scenario,… Ik kan van veel films genieten. Het moet al heel slecht zijn als ik het niet tof vind. Ik zie dat liefst in de cinema. Soms alleen, soms met een bevriende cinefiel. Als ik kan ga ik twee keer per week, en dan kijk ik twee films na elkaar.
“Positivisme is nu mijn rode draad. Ik zal niet snel slechtgezind rondlopen.”
Slapen is ook ontspannen. Ik slaap heel goed, en ik kan overdag ook snel een powernap doen. Mijn vrouw zegt dat ik binnen tien seconden inslaap. Ik kan zelfs in een drukke koffiebar op de grond liggen, mij even concentreren, en in slaap vallen. Sommige dieren hebben dat ook. Die kunnen zich in comateuze toestand brengen, om dood te lijken. (lacht).”
Zijn er mensen waar jij energie van krijgt?
“Ik krijg heel veel energie van positieve mensen. Ik ben zelf positief ingesteld, ik trek dat aan. Negatieve mensen moet je weren, want negatieve energie zuigt je leeg, maar dat moet je leren. Ik kon dat aanvankelijk niet zo goed. Positivisme is nu mijn rode draad. Ik zal niet snel slechtgezind rondlopen. Ik ben vriendelijk tegen iedereen, maar als het heel druk is om me heen, bijvoorbeeld op een set, kan ik in zen-modus gaan. Om mijn energie op te sparen. Op een set moet je veel wachten en er is veel volk aanwezig. Vroeger gebeurde het wel eens dat ik met volle energie op alle prikkels inging. Het moment dat ik moest presteren als acteur, was ik al leeg.”
Je kiest niet altijd met wie je samenwerkt, hoe ga je om met mensen die negatief zijn?
“Dan ben ik dubbel zo positief. Dat is een soort van bescherming. Het kan ook gebeuren dat je het negatieve bij die persoon omdraait, dat je haar of hem kunt aansteken met je enthousiasme. Dat is zoals twee magneten. Je krijgt ze niet bij elkaar, tot je ééntje omdraait. Dan zijn ze plots niet van elkaar weg te houden. Mensen aansteken, dat vind ik leuk.”
“Je kan een zaal hebben die zoveel energie geeft, dat je je gedragen voelt door de mensen.”
Heb je soms te veel energie?
“Vroeger kon ik mijn energie niet beheersen. Ik was constant op een hoog energieniveau. Chaos overheerste soms. Dat zag je aan mijn rapporten op school en aan de manier waarop anderen op me reageerden. Als kind was ik een wijsneus, ik moest altijd het laatste woord hebben en op tafel springen. Ik stond ook al vroeg op het podium en dat voedde mijn zelfzekerheid. Op een gegeven moment was alles te vanzelfsprekend voor me. Ik gaf er niet genoeg meer om. Ik kwam overal te laat, soms anderhalf uur. Het kon me niet schelen, tot er plots een klik kwam. Ik besefte dat als ik wilde blijven acteren, het zo niet verder kon. De verandering begon met het kopen van een agenda. Ik probeerde de chaos te structureren. Nu is dat nog, ik maak er weer een sport van. Mijn agenda is super belangrijk voor mij, ik bekijk het als een soort puzzel. Ik geniet ervan als alle stukjes op hun plaats vallen. Chaos ombuigen naar iets constructief.”
Hoe zit het met je energie op het toneel?
“De eerste vijf minuten van een voorstelling, die zijn cruciaal. Die moet je altijd op hoog energieniveau spelen. Als je voor een zaal vol mensen speelt, heeft dat een enorm effect op je. Soms heb je het omgekeerde, dat je stoot op een muur van een ongeïnteresseerd publiek. Daar gaat je batterijtje van leeg. Maar je kan een zaal hebben die zoveel geeft, dat je je gedragen voelt door de mensen. Je geeft zelf dan ook extra veel. Gek genoeg hangt dat soms samen met de plaats waar je gaat spelen. Van sommige plekken weet ik al op voorhand dat het super gaat zijn, zoals in Bree in Limburg. Dat is elke keer weer een energiebom.”
Schrijf je reactie