Emoshit

Weg met perfecte diners: hier is het Shitty dinner

Zo shitty, dat je er gelukkig van wordt

Weg met perfecte diners: hier is het Shitty dinner

Sara Theunynck en Zita Theunynck zijn zussen die op Charlie onder de naam Emoshit schrijven. ‘Want het leven zit vol shit en die is vaak emotioneel.’ Dit keer stellen ze hun nieuwe concept voor: het Shitty dinner. Want Jezus, het is dringend tijd voor etentjes waar je zelf ook iets aan hebt, als je ze organiseert.

We beginnen graag met drie feiten rond eten.

Feit 1: wij (de schrijvers van dit bericht, maar ook jij, en de man of vrouw die naast je zit en diegene daarnaast) denken ongeveer 90% van de tijd aan eten.

Feit 2: we eten heel graag eten met andere mensen (we zijn sociale dieren).

Feit 3: wij doen dat te weinig (oké, dat is geen officieel bewezen feit, maar volgens ons buikgevoel wijst alles erop dat iedereen dit vindt).

Je kan nooit genoeg samen eten met andere mensen, dat bestaat niet. Ooit al iemand horen zeggen: ‘Oh ja, gezellig samen eten met leuke mensen, dat wil ik echt graag minder doen.’

Waarom doen wij dat te weinig? Goede vraag.

Omdat wij, naast zussen, ook stuck up sukkels zijn, die van onze ouders hebben geleerd dat als er gasten komen, uw huis proper opgeruimd moet zijn, er zelfgemaakt dessert én een voorgerecht moet zijn en het eten extra lekker en de was geplooid en wijn gekoeld in de koelkast én de happekes moeten klaarstaan als de mensen aankomen. Onze ouders zijn namelijk zotten (lieve, zalige zotten, maar niettemin zotten).

Daarom doen wij dat te weinig: mensen uitnodigen.

In het kort komt het hierop neer: wij kuisen ons huis te weinig. Dus er is echt maar een tijdspanne van een paar dagen om de zoveel weken, waarin ons huis echt proper proper is gekuist. Verder hebben we ook te weinig tijd om drie gangen te voorzien op een weekavond, en nu we het luidop zeggen: eigenlijk ook in het weekend.

Herkenbaar? Hou je dan vast, WANT wij hebben iets bedacht.

Het concept

Foto’s: Maarten Mellemans

Wij stellen trots voor: het Shitty Dinner.

Shitty Dinner is iets wat je van ons mag pikken of lenen (of waarvoor je ons mag uitnodigen, dat mag ook). Je doet ermee wat je wil (we zouden het wel zeer cool vinden als er een soort van megalomane Shitty Dinner beweging ontstaat, een beetje zoals Oprah’s book club ofzo). 

Shitty Dinner heeft een aantal regels, maar voordat je afhaakt omdat je regels haat: deze regels zijn er om alles makkelijker te maken. Het zijn extreem drempelverlagende regels. In de wereld van regels, zijn deze echt extreem lief en aangenaam. Je zal het wel zien.

De regels

Regel 2. Je mag niet opruimen.

1. Je mag niet speciaal naar de winkel gaan voor dit etentje. Je maakt iets met wat je in huis hebt. Je serveert wat de kasten/koelkast de mensen schenkt.

2. Je mag niet opruimen, stofzuigen, wc’s poetsen of was plooien voor de mensen komen.  Nee, ook niet de kussens van de zetel mooi uitschudden. Of de dekentjes in de zetel opvouwen. We weten allemaal dat die bij iedereen slordig in de zetel liggen. Jij woont er, je vrienden kunnen er best wel komen eten. Het is niet alsof ze van de grond moeten eten.

3. Je mag niets meenemen. Geen geurkaarsen, geen bloemen, geen flessen wijn, geen mooie kaartjes (niets waarvoor je naar een winkel moet gaan om die te kopen, jezus). Enkel jezelf.

4. Je mag je niet opkleden. Geen extra schmink, geen hakken, geen oorbellen die gaan hangen en waarvan uw oren pijn doen. Gewoon de kledij waarin je gewerkt of geluierd hebt die dag.

5. Geen zelfgemaakt dessert. Zelfgemaakte desserts op een weekavond serveren, is voor mensen die geen job hebben, het zien zitten om om 6u op te staan of mensen die Nigella Lawson heten, wij zijn geen enkele van die dingen.

6. Geen gsm’s, zeker geen smartphones. Want smartphones zijn zo niet shitty. En tijdens etentjes willen wij babbelen.

En omdat een concept NIKS is zonder een uitvoering, hebben wij een eerste Shitty Dinner georganiseerd.

Het gezelschap

Een mix van zussen, vriendinnen, buren, de man met zijn baard die je elke dag tegenkomt en beter wil leren kennen. Het kan alles en iedereen zijn. Zolang het een bonte mix van mensen is. Dieren en rondzwervende bacteriën zijn ook toegelaten. En een fotograaf. Omdat niks echt is zonder dat er zichtbaar bewijs van bestaat.

Het menu

1. Chips uit de zak met een pot gekochte dipsaus (voor sommigen is dat misschien niet speciaal. Wel voor ons. Onze mama maakte zelfs alle dips zelf. Jezus, moeder). Chips die ook echt gegeten wordt. Op een Shitty Dinner gaat die zak leeg.

2. Een ovenschotel met groenten, puree en worstjes: simpel, lekker, klaar.

Wij eten ook echt veel. Dat hoort eigenlijk ook bij het concept. Kleine porties zijn niets voor ons.

Het drinken: wijn, water, thee, aanbod van de dag (lees: wat nog in de frigo zat). 

Het verslag

Het was heerlijk om eens niet het half uur voor mensen komen, al de rommel te moeten opruimen (lees, verstoppen en in kasten proppen en nadien alles kwijt zijn). En het was niet veel moeite. Of toch niet meer dan wanneer je ’s avonds kookt voor jezelf en je lief of kinderen.

Met andere woorden, het was belachelijk leuk.

En hadden we al gezegd dat het relaxed was? 

Zo relaxed dat de gootsteen een rommeltje was maar niemand behalve de fotograaf dat had gemerkt.

Het eten was lekker. De chips smaakten beter, want uit de zak is dat eigenlijk toch lekkerder en er is geen vettig potje om af te wassen.

En iedereen ging blij naar huis en er was maar een beetje rommel om op te ruimen. Dus ja, wauw, waren wij gelukkig, seg. En het was gewoon nog maar dinsdag.

Voetnoot van de redactie: wij kunnen ook zeggen dat er ondertussen een tweede Shitty Dinner heeft plaatsgevonden, zonder fotograaf en dat die een even groot succes was als de vorige. En dat wij daarmee de beweging effectief op gang getrokken hebben.

Foto: Maarten Mellemans
Zita en Sara Theunynck schrijven samen op hun blog genaamd Emoshit. ‘Want verstandige blogs met nuttige tips zijn er al genoeg.’ Emoshit.be
Half mei komt Zita’s eerste boek, Het wordt spectaculair. Beloofd. uit bij Uitgeverij Vrijdag. Stay tuned!
Lees hier alles van Emoshit

Schrijf je reactie

3 reacties

Zita wil maar een paar dingen in het leven. Eén: iets betekenen. Twee: minder twijfelen over wat ze dan wil betekenen. Drie: letterkoekjes in de oven roosteren, want dan zijn die écht knapperiger. Vier: minder huilen om onnozele dingen, zoals wanneer ze een platte band heeft met haar fiets, of omdat ze gevallen is met haar witte broek, want geef toe, dat is ECHT frustrerend.

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen