Column

Schijnhuwelijk

Schijnhuwelijk

‘Wanneer is de laatste keer dat je seks hebt gehad?’ De politieagente in het vorige seizoen van tv-programma ‘Via Annemie’ wond er geen doekjes om. Ze stelde de vraag kordaat. Aan een West-Vlaming nota bene. Niet bepaald de meest spraakzame streek van Vlaanderen, dus. De politieagente wilde weten of meneer al dan niet in een schijnhuwelijk dreigde terecht te komen.

De West-Vlaming was al een aantal maanden verloofd met een Wit-Russische vrouw. Zij was jonger dan hij en ze hadden elkaar leren kennen via een relatiebureau. De man had op het politiebureau eerst al op een papiertje moeten tekenen hoe ze sliepen: wie ligt aan welke kant van het bed? En vervolgens kwam die vraag dus van de agente. Alsof het de meest normale vraag ter wereld betrof, ook voor een West-Vlaming. ‘Zeg ne keer, wanneer hebben jullie voor het laatst seks gehad?’

‘Twee weken geleden, denk ik,’ antwoordde de man. Hij leek daar weinig kwaad in te zien. ‘Twee weken geleden?!’ De agente schrok zich schijnbaar dood. ‘Is dat niet een beetje lang geleden?’ En ze mompelde nog iets als, ‘Je pakt wat je kan krijgen, zeker.’

Mijn vriend en ik doen het tegenwoordig alleen tijdens de dutjestijd van onze dochter. Dat is óns moment.

Slik. Ik dacht aan hoe lang het geleden was bij ons. Zeker al wel een week of twee. Want ja, hoe gaat dat. In de week hard aan het werk. Neerploffen in de zetel. In slaap vallen voor tv. Naar boven sukkelen – en soms haalt een van ons tweeën zelfs dát niet en blijft iemand doodleuk op de bank slapen tot ons kind de volgende ochtend wakker wordt. Als ons dochtertje al de hele nacht heeft doorgeslapen, dan wordt ze ten laatste wakker om halfacht. Meestal is het vroeger.

Ze is nu bijna anderhalf jaar oud. Mijn vriend en ik doen het tegenwoordig alleen tijdens haar dutjestijd. Dat is óns moment. Tenminste, als we dan niks anders hebben. Ouders. Schoonouders. Stiefschoonouders. Verjaardagen, huwelijken en babyborrels. Ikea.

Als elk huwelijk waar er al twee weken geen seks meer geweest is, een schijnhuwelijk is, dan hebben ze volgens mij nog véél werk.

Ik vraag me af wanneer die politieagente het doet. Nee, echt. Na een zware nacht in Brussel tussen de illegalen? Of zou ze toch meer voor de ochtendseks zijn, vlak voordat ze in iemands anders vuile was gaat rondsnuffelen. Dat mag je letterlijk nemen. In ‘Via Annemie’ leerde ik dat ze in wasmanden kijken om te zien of ze al dan niet een schijnhuwelijk hebben. Als er geen vuile kleren van de partner in liggen, zijn ze gezien.

Ach, ik weet wel dat ze alleen maar haar werk doet, en dat ze ongetwijfeld rekening zal houden met andere elementen om te bepalen of zijn Wit-Russische verloofde hem al dan niet wil strikken voor een schijnhuwelijk. Maar stel je eens voor. Als elk huwelijk waar er al twee weken geen seks meer geweest is, een schijnhuwelijk is, dan hebben ze volgens mij nog véél werk.

En anyway, honger is de beste saus. Waar bemoeit ze zich eigenlijk mee?

Schrijf je reactie

Als journalist weigert Ann-Marie Cordia al vijftien jaar lang te kiezen tussen de serieuze schrijfsels, de curieuze en de amoureuze. Ze schreef al voor Het Laatste Nieuws, NINA, Goedele en De Morgen, maar haar ziel blootleggen doet ze alleen op Charlie.

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen