“Dat ik tegen schenen schop kan me weinig schelen”

“Ik vind dat ik dicht bij mezelf moet blijven”, zegt ze in het begin. Dan heeft ze het over haar nieuwe blog, de boeken die ze intussen schreef en de strijd tegen bodyshaming die ze voert. Vroeger vocht ze zelf tegen de kilo’s en een eetstoornis, nu tegen de onmogelijke schoonheidsidealen die ons van velerlei zijden worden opgedrongen.” Dat is onmiddellijk ook de samenvatting van haar droom. “Algemeen is het mijn droom om gelukkig zijn. Dat ik mijn carrière en sociaal activisme perfect gecombineerd krijg en ervan kan leven. Maar dat is persoonlijk. De wereld is onrechtvaardig. Dat kan me echt naar beneden halen. Ik wil een standpunt innemen en mijn steentje trachten bij te dragen. Tegen domheid, racisme, seksisme en bodyshaming. Dat ik daarmee tegen schenen schop kan me weinig schelen. Want daarvoor vechten is het echt wel waard.”

ZE WILLEN BORSTEN EN BILLEN, MAAR GEEN DUBBELE KINNEN

Ze ergert zich, onder meer aan vele plus size merken. “Sommige merken zijn écht lui. Ik zie telkens opnieuw dezelfde patronen terugkeren. Alsof er geen vrouwen met een maatje meer meedenken aan die collecties. Daar gruwel ik van. Net zoals van die fatsuits. Pakken die slankere modellen moeten aantrekken voor plus size fotoshoots. De klanten willen borsten en billen, maar geen dubbele kinnen. Heel erg jammer. En niet realistisch. Zo geven we echt verkeerde signalen. Het zit ingebed in onze cultuur, dat opkijken naar slank zijn.

“Praten, luisteren en lezen helpt. Het loont om naar jezelf te durven kijken. Om toe te geven dat je fout was en je mening bij te stellen.”

Maar het werkt ook omgekeerd. Vrouwen die te mager zijn worden ook beschimpt. Alle meisjes op de catwalk zijn skinny bitches en hebben anorexia.” De ziekte waar ze zelf mee geworsteld heeft. “Ik had een D-cup op mijn veertiende, was vrouw en werd –onterecht- zo behandeld. Mijn beste vriendin was lang en smal. Zij was de knappe, ik de grappige. Dat is foute beeldvorming. Ik heb me nooit geschaamd over mijn lichaam, maar vanuit onzekerheid en een grote drang tot controle en perfectie ik ben extreem gaan diëten. Hoe meer ik afviel, hoe meer complimenten ik kreeg. Uiteindelijk ben ik gecrasht en moest ik langzaamaan herstellen. Zonder die ziekte was ik vandaag niet wie ik ben, maar het heeft mezelf en anderen veel miserie gekost.”

HET LOONT OM NAAR JEZELF TE DURVEN KIJKEN

Ze wil dat iedereen zich waardig en gelijk mag voelen. “En dat begint met luisteren. Want er is veel onwetendheid. Sociale media hebben veel veranderd. Zowel positief als negatief. Je boodschap bereikt veel meer mensen, maar er zit geen filter meer op. Mensen schelden elkaar online uit voor dik en vet. Geven mottige commentaren op geslacht, kleur, culturele achtergrond… Allemaal zaken waarvoor niemand kiest.

Racisme bijvoorbeeld, heeft veel soorten. Het kan sluimerend of goed verborgen zitten, maar wel degelijk aanwezig zijn. Vijf jaar geleden vond ik het zwarte pieten-debat bullshit. Ik heb mijn mening bijgesteld. Ik veroordeel anderen niet die het niet snappen, want vijf jaar geleden was ik die persoon.  Maar praten, luisteren en lezen helpt. Het loont om naar jezelf te durven kijken. Om toe te geven dat je fout was en je mening bij te stellen. Om hulp te vragen als het nodig is. Dan kunnen er dingen veranderen.”

Thatsway.com en www.sabinepeetersmakeup.com