Tom en Anthony van ‘Zwijgen is geen optie’ interviewen geëngageerde mensen die geen blad voor de mond nemen. Engagement is voor deze mensen geen hobby, maar staat centraal in hun leven. Vandaag: Rudi Vranckx, die een gezicht probeert te geven aan oorlog.
Rudi Vranckx reist naar gebieden die veel andere mensen juist verlaten. Hij zoekt als internationaal journalist voor de VRT oorlog en conflict op en probeert zijn publiek te doen begrijpen. Opdat ze niet zullen wegkijken van gruwelen. Denk aan Irak, Libanon, Israël, Palestina en Syrië.
Hoe houd je dat vol, om daar je dagelijks werk van te maken? Volgens Vranckx is het belangrijk je te engageren en ook positieve dingen te ondernemen, zoals hij nu doet met ‘Muziek voor Mosul’. Hij lanceerde via Radio 1 een actie om muziekinstrumenten in te zamelen en naar Mosul te brengen, waar de muziekschool platgeschoten is. “Zo laat je ook aan mensen zien dat we wel degelijk iets heel concreet kunnen doen. Er is al zo veel verzuring in de samenleving.”
“Ik vind het heel kortzichtig om op buikgevoelens in te spelen.”
Vranckx ziet die verzuring terug op sociale media, die hij zo min mogelijk gebruikt, maar ook in de reguliere media. “Ik heb het gevoel dat onze samenleving er de laatste jaren niet op vooruitgaat qua verzuringsgraad. Ik denk dat media en politici een grote verantwoordelijkheid hebben om daar niet op in te spelen, om daar geen voedsel en brandstof aan te geven. Ik vind het heel kortzichtig om op buikgevoelens in te spelen. Er zijn in de geschiedenis genoeg voorbeelden te vinden van hoe dat fout kan lopen,” zegt Vranckx, historicus van opleiding.
Met dertig jaar ervaring als oorlogsverslaggever, heeft Vranckx vaak genoeg van dichtbij gezien hoe conflicten ontstaan en vlamvatten, en waar dat toe kan leiden. Hij wil niet bijdragen aan polarisatie en verzuring, maar beseft dat dat moeilijk is. “Als ik er ooit mee stop, dan zal dat zijn omdat ik dat niet kan tegengaan. Als je niet meer voldoende antistoffen kunt brengen, want dat is wat ik probeer te doen, dan stopt het.”
“Het gaat altijd over mensen. Die moet je proberen te snappen. Zo kun je clichés en vooroordelen tegengaan.”
Vranckx probeert met zijn journalistiek een tegenwicht te bieden door alle kanten van een conflict te belichten en daarbij vooral ook de menselijke kan te tonen. “Het gaat altijd over mensen. Die moet je proberen te snappen. Zo kun je clichés en vooroordelen tegengaan.” Tegelijkertijd vindt hij dat we ons niet moeten blindstaren op wat er, veelal anoniem, op sociale media geroepen wordt. Als hij lezingen geeft, merkt Vranckx dat er een grote groep mensen is die wel wil praten, die nuances ziet, zich informeert en wil begrijpen. Hij haalt daar energie uit. “Ik hoef niet te preken voor eigen kerk. Ik moet proberen een gevoel van geloofwaardigheid te behouden, ook voor mezelf. De dingen zo correct mogelijk overbrengen, voor zoveel mogelijk mensen. Zodat ze, zelfs als ze het niet met mijn uitgangspunt eens zijn, er toch eens over nadenken.”
Vranckx zoekt grote, internationale problemen op en probeert die te ontrafelen, maar gelooft sterk in kleinschalige oplossingen. Dat was een reden om de reeks ‘Kleine Helden’ te maken, waarin Vranckx en zijn team gewone mensen in beeld bracht die onder de moeilijkste omstandigheden toch een verschil weten te maken. “Ik zie veel miserie, maar ik wilde ook eens belichten dat er in die miserie mensen zijn die het verschil kunnen maken. Individuen kunnen in hun kleine wereld het verschil maken, die kleine wereld die wij als het grote conflict beschouwen.”
Hoe en waarom Vranckx en zijn team het verschil maken, kun je beluisteren in dit interview.
Schrijf je reactie