Fotografe Julie Scheurweghs heeft altijd al een fascinatie gehad voor ongelukjes bij het fotograferen: momenten waarop het model de ogen sluit of een niet zo flatteus gezicht trekt. Het zijn de beelden die we gewoonlijk meteen weggooien omdat we ze niet mooi vinden, maar toch hebben deze beelden hun eigen esthetische waarde. Ze zijn eerlijk, ze zijn anders.
Portretfotografie gaat niet over het weergeven van de werkelijkheid, maar over het maken van een beeld dat ons toont zoals we graag gezien willen worden. Digitale fotografie maakt dat we nog kritischer zijn over hoe we onszelf wel en niet willen tonen. Social media maken dat we meer foto’s dan ooit tevoren delen van ons dagelijkse leven, maar dan wel gecensureerd en mooier gemaakt.
Fotografe Julie Scheurweghs besloot in haar reeks ‘Not so flattering’ om het eens om te draaien. Ze focust op de beelden die anders weggegooid en vergeten zouden worden. Het resultaat mag dan misschien niet zo flatteus zijn, het geeft een onverwachte inkijk in de persoonlijkheid van de modellen en toont de schoonheid van het onverwachte.
“Het resultaat mag dan niet zo flatteus zijn, het geeft een onverwachte inkijk in de persoonlijkheid van de modellen.”
Julie Scheurweghs: “Het moment waarop mensen even niet opletten heeft iets moois. De foto’s zijn eerlijker en hebben meer allure dan het standaard perfecte portret. Het maken van deze reeks was een heel interessante ervaring. Ik had een redelijk vage oproep op Facebook geplaatst voor onconventionele portretten. Wat ik niet verwacht had, is dat de meeste vrouwen die me een bericht stuurden na mijn uitleg super enthousiast waren en wilden deelnemen. Ik had veel meer moeite met het vinden van mannen die er geen problemen mee hadden om minder flatterend op de foto te staan (lacht).”
Om de modellen te doen ontspannen en te voorkomen dat ze zouden poseren, begon Julie met hen te praten. Tijdens de gesprekken vergaten de modellen dat Julie hen aan het fotograferen was, waardoor ze een hele reeks foto’s had waarop de modellen gewoon voor haar zaten te lachen en babbelen. “Het was een uitdaging om een goede selectie van beelden te maken. Ik heb geprobeerd een balans te vinden tussen foto’s die echt onflatteus waren, foto’s die heel uitgesproken waren en meer discrete foto’s. De reeks is een goede oefening in selecteren – en ik ben tevreden met het resultaat.”
Schrijf je reactie