Column

Ik zie ik graag

Ik zie ik graag

“Stel jezelf eens voor.” “Wie ben je?” “Wat voor iemand ben je?”
Slechts enkele van de vragen die men stelt wanneer je iemand nieuw leert kennen. Denk nu zelf eens na. Hoe vaak antwoord je volledig eerlijk op die vraag? Hoe vaak geef je een stuk bloot van je echte ‘ik’?

We worden allemaal opgevoed met waarden en normen. Eén van de belangrijkste waarden die we ooit leren is die van respect. Heb respect voor de mensen rondom je, voor de dieren, de planten, de natuur. Heb respect voor de eigendommen van iemand anders en respect voor wat anderen creëren. Maar hoe vaak wordt ons geleerd dat we respect moeten hebben voor onszelf? Hoe vaak wordt ons geleerd om ook te houden van wie wij zijn, en niet enkel te houden van dingen?

Houden van jezelf, zoals je bent, imperfecties en alles. Het blijkt moeilijker dan we denken.

Ik kan zo vijf dingen opsommen waar ik van hou: eten, muziek, lezen, mijn camera, zelfgemaakt ice tea… maar vraag mij nu eens om vijf dingen waar ik van hou aan mezelf op te sommen. Ik blijf stil, of ik moet toch zeker een goede vijf minuten nadenken, want niemand heeft mij ooit geleerd hoe ik van mezelf moet houden. Hoe ik mezelf moet voorstellen aan de hand van mezelf, en niet door de dingen op te sommen waar ik van hou.

Waarom vinden we het ook zo makkelijk om van anderen te houden, maar zo moeilijk om echt ten volle van onszelf te houden? Ondanks dat jij zelf de enige persoon bent waar je voor de rest van je leven mee opgescheept zit, willen we allemaal liever van iemand anders houden en willen we dat iemand anders van ons houdt. Eigenlijk een beetje gek niet?

De term ‘selflove’ of ‘zelfliefde’ wordt steeds populairder. Houden van jezelf, zoals je bent, imperfecties en alles. Het blijkt moeilijker dan we denken. Geloof mij, ik weet er alles van. Al jaar en dag vecht ik tegen een stemmetje in mijn hoofd dat mij vertelt dat ik niet goed genoeg ben, dat ik alles toch een beetje beter moet doen. Maar waarom? Omdat die pestkoppen mij 12 jaar geleden gezegd hebben dat ik niet goed genoeg was? Of omdat ik iets één keer probeerde en het niet lukte? Of misschien wel omdat het die ene persoon wel lukte en mij niet.

Ga straks eens voor je spiegel staan en stel jezelf eens voor aan je spiegelbeeld.

We leven in een wereld en dynamiek waarin we alles wat we doen, moeten vergelijken met anderen. Kijk maar eens naar je tv-gids. Award shows, zangwedstrijden, voetbalwedstrijden, de Olympische Spelen… allemaal programma’s die tonen dat er toch wel altijd iemand beter is dan de anderen. Dus waarom zetten we die televisie niet eens een avondje uit? En proberen we gewoon lief te zijn voor ons lijf, verliefd te zijn op ons lijf. Verwen jezelf eens, ver weg van de rivaliteit en concurrentie waar iedereen probeert beter te zijn dan een ander.

Laten we het eens proberen. Ga straks, vanavond of volgende week eens voor je spiegel staan en stel jezelf eens voor aan je spiegelbeeld. Ik zal beginnen: Hallo, ik ben Hanne. Ik ben 21 jaar, weeg 25 kilo meer dan de gemiddelde vrouw van mijn leeftijd, mijn haar ligt nooit zoals ik het wil, en ik zie mijzelf graag.

Schrijf je reactie

2 reacties
  • Ann says:

    Zelfliefde komt met de leeftijd, heb ik gemerkt. Ik hou van mijn lichaam. Het is super. Het heeft kinderen gebaard en mijn kleine borsten hebben ze gevoed. Door te zwemmen en te fietsen blijft mijn lijf in vorm en voel ik me energiek. Beginnende rimpels en huidvlekjes geven mijn gezicht karakter. Hier en daar piekt een grijs haartje uit mijn dikke bruine haardos. Maar het is mijn haarkleur, ik wil het niet verven. Mijn brein is fantastisch: ik leer snel nieuwe dingen, ben creatief en kan goed onthouden. Zie je: ik kan van mezelf houden. Jij kan het ook 🙂

  • Sarah says:

    Lap, nu wil ik deze namiddag echt heel graag met Hanne op wereldreis vertrekken!

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen