Ik kreeg een mail van drie studentes die een eindwerk maakten over mijn boek. De eerste twee vragen waren semi-interessant. Bij de derde vraag was er maar één juiste reactie. Ik liet mijn hoofd op het toetsenbord neervallen.
Er wordt nogal wat gemenstrueerd in uw roman. Vindt u dat niet vies?
Dat er in een boek van 280 pagina’s met vier vrouwelijke personages twee keer een maandverband gewisseld wordt, is blijkbaar misselijkmakend veel. In mijn leven gaat het er anders betrekkelijk veel bloederiger aan toe. Elke maand weer en dit al veertien jaar lang. En het enige wat je meekrijgt, is een paar extra absorberende maandverbanden en een handvol tampons om de schade aan kledij en meubilair te beperken.
De troost van een pedaalemmer
Ondanks de voortreffelijke biologielessen, ben ik er keer op keer weer van overtuigd dat ik er alleen voor sta. Andere vrouwen lekken vast Cola Light in plaats van bloed. Of ze hebben een dusdanig ingewikkelde cyclus dat het hen maar een keer per jaar overkomt, en dan uiteraard nooit op echt belangrijke dagen, zoals die beloftevolle zomerdag die om een wit jurkje schreeuwt. Of die dag dat ze de laatste trein missen in de stad van hun lievelingsman.
Om die reden – en het valt echt niet goed te praten – moet ik op openbare wc’s altijd een keer een blik werpen in het vuilnisbakje. Het werkt zo geruststellend. Het bloed op het toiletpapier dat om een tampon is gewikkeld. De donkerbruine vlek die doorschemert op een opgerold maandverband. Het plastic hoedje van een tampon-omhulsel. Ze zingen het in koor: je bent niet alleen.
In de filmwereld is het aanvaardbaarder om de klankstok in beeld te hebben, dan een druppel menstruatiebloed.
Ik heb dan ook een bloedhekel aan het type vooruitstrevende vuilnisbak dat je geen inkijk meer gunt in het verdriet van andere vrouwen. Al begrijp ik de redenering erachter wel. Bloed is een slecht teken. In de filmwereld is het zowat aanvaardbaarder om de klankstok in beeld te hebben, dan een druppel menstruatiebloed. Vele filmavondjes heb ik er tevergeefs op zitten wachten. Bloed uit kapotgeschoten lichamen stroomt met liters, maar de heldinnen van het witte doek houden het graag vlekkeloos. Dat lukt hen zelfs in tijden dat het nog behelpen was met een prop opgerolde papyrus of toen maandverbanden nog uitwasbare lappen waren. Laatst werd de dienstmeid verkracht in Downton Abbey. Intense scène, maar ik kon alleen maar denken: als mij dat zou overkomen, zou ik vast en zeker ook nog eens ongesteld zijn. En is er iemand die mij kan vertellen waarom er nooit eens een rol is weggelegd voor de enorme maandverbanden die je moet dragen na je bevalling? Een filmmaker met echt zin voor humor kan daar toch moeilijk overheen kijken? Eentje met zin voor tragiek toch ook niet?
En als maandverbanden dan al een keer de hoofdrol krijgen, dan laten ze zich liever ook niet in met bloed. In de reclame is het een knalblauw goedje dat moet aantonen wat voor een innoverende werking de vleugeltjes hebben. Blauw zoals alleen het water in subtropische zwemparadijzen heeft. Vijand nummer één van de bloedende vrouw die haar onzekere en twijfelende zelve in een badpak heeft gehesen. Haar hele lichaam opgespannen rondom een tampon. Haar hele geest bengelend aan het koordje onderaan. Als iemand er voor de grap aan zou trekken, dan liep ze leeg. Het zoveelste niet-gefabriceerde kind zou meespoelen.
Ik vraag niet veel. Een vlekje hier en daar. Af en toe een onderbroek met een overhangend stukje maandverband en eens om de zoveel smetteloze vrijscènes een keer eentje die zich niet afspeelt omstreeks de eisprong. En geef me alstublieft mijn pedaalemmer naast de wc terug!
Anderhalf liter varkensbloed
Dertien was ik toen ik in een kortfilm een menstruerend meisje moest spelen. Ik wist al niet hoe je een meisje moest spelen, laat staan dat ik wist hoe je een vrouw moest spelen. Ik kende maandverbanden als dingen in de badkamerkast. Ik gebruikte de blauwe zakjes die erbij zaten om mooie spulletjes in te bewaren. Always Ultra en Vania Extra Comfort, het waren dingen zoals de elektrische tandenborstel van mijn moeder. Iets voor later, als je wat meer verantwoordelijkheid had.
Van mijn sprokkeldagen moeten ze afblijven, die enkele dagen dat ik niet mooi wil zijn. Niet leuk ook.
Op de filmset kwam de man van de rekwisieten vrolijk binnenlopen na een uitje naar de slagerij. Een zak met anderhalve liter varkensbloed werd op de tafel gelegd. Het klotste. Twee vrouwen gingen ermee aan de slag. Met een pipetje besprenkelden ze een rij uitgestalde maandverbanden. De regisseur moest zeggen welk exemplaar ze het meest realistisch vond. Ze wees er eentje aan. Hadden ze op dat moment een piepjonge actrice nodig gehad die net heel slecht nieuws te incasseren had gekregen, dan stond ik alvast klaar op de set. Geschminkt en alles.
Toen ik dit onlangs allemaal aan een vriendin vertelde, keek ze me meewarig aan. Ik wist toch wel dat het allemaal niet hoefde. Er was zoiets als een hormonaal spiraal, legde ze uit. Hooguit een paar druppels, met een beetje geluk niks meer. Ik voelde hoe mijn ogen zich wijd opensperden en mijn hoofd van nee knikte, want ze mogen veel van me verwachten, maar dit niet. Van mijn sprokkeldagen moeten ze afblijven, die enkele dagen dat ik niet mooi wil zijn. Niet leuk ook. Dat beiden niet eens lukken. Dat het alleen ik is en mijn bloedvlek, het hoogdravende teken dat ik nog steeds deel uitmaak van de meest complexe soort onder het mensenras.
Menstrueren volgens de ‘Gezinsencyclopedie voor seksuele voorlichting 14 tot 16 jaar’. 1973, uitgeverij Harderwijk.
11 reacties
Helemaa mee eens. Als er wat minder taboe was rond één van de normaalste dingen in de vrouwenwereld, dan had ik misschien als tiener niet moeten rondlopen met het idee “dit moet toch te veel bloed zijn?! Niemand bloedt toch zoveel? Om als twintiger een totaal irrationele fobie te krijgen voor mij. Menstruatie, puur omdat niemand mij kon vertellen dat het écht wel meeviel, en dat het geen “liters” bloed waren. en dan had ik misschien niet elke menstruatieperiode een week lang thuis moeten kamperen uit angst om zonder maandverband of tampon te komen zitten.
Op deze manier heb ik zelf moeten ontdekken dat ik perfect normaal en zelfs minder last had van mijn regels dan andere mensen. Ook bin mij dankzij de menstruatiecup. naast alle andere voordelen is het de enige manier om letterlijk te zien wat er uit dat zwarte helgat komt, duidelijk veel minder dan tampons of maandverbanden ons doen denken. Als er niet zo’n gigantisch taboe rond was, dan had ik het misschisn eerder kunnen weten.
Waarom is het helemaal oké dat een man een boer of een scheet laat en dat grappig en totaal ongênant vindt, maar is het voor ons vreselijk gênant om zelfs maar onze handtas naar her toilet mee te nemen, want dan denken/weten ze dat we ongesteld zijn. Waar we overigens geen controle over hebben. In tegenstelling tot boeren en scheten laten.
Zo zie je maar, het is niet alleen jouw frustratie. Maar sorry, van mij geen geruststellend maandverband in de pedaalemmer. Had ik ook eerder moeten weten, die truc.
help me
on in de plaas van meisje plaas wilt stellen
ik heb al veel filmjes beken van ongestelt de zijn op yoetoe dus weet waar ik over spreek soms gebruik ik gebruikt maandtverbanden van in de emerjes in de meisjes w.c en soms is het pas uitgedaan en is het maandtverbandt vol warm bloedt nog en zeg ik ik ben een meisje als ik het in mijn onderbroekje aan heb en ben ook al meer dan 10 keer doorgelekt
geweest en als jongen is het heel sinat moesten ze het kunnen zien somge meisjes weten het van mij wandt die hebben mij al maandverbandtjes gegeven in de meisjes w.c ik zauw graag is een meisje verschonen nieuw maandtverbandt of nieuw tapon of cup willen geven zo dat het meisje haar handen niet moet vuil maken en dat ik als is mee maak even tuweel wat bloedt uit de vagina op mijn penis en baljes laat lopen dan weet ik echgt wat een meisje mee maak daar mee heb ik ook lang gedachgt dat ik een meisjewas in een jongens licghaam en dit is echgt geen grap dit is surjis ik wil mij ook in de plaas stelen van een meisje ook al zijn er minder leuke dingen aan verbonden dankje wel voor het begrip en meisjes die mij kennen hauw het alstublief geheim ga er over praten met een sexologen dankje wel en help me als je me ziet op de meisjes w.c. plaas dit alstublief als het dubel is
Waarom zie je zo weinig menstruerende vrouwen in series en films? Tja, ik had er nog nooit over nagedacht. Maar ’t zou inderdaad wel schoon zijn. Een ode aan onze maandelijkse realiteit.
Ik heb echter al vaak bedacht dat er bij seksscènes wel intense orgasmes zijn, maar nooit sperma. Vreemd, wij moeten steeds wat prutsen om na ’t seksen dat sperma schoon op te vangen. Wel, dàt zou ik nu ook eens graag op ’t scherm zien, sé! Samen met die menstruerende vrouwen 😉
Ik had ook een paar jaar een koperspiraal, en ik liep gewoon letterlijk over.
Omdat ik een heel onregelmatige cyclus heb (vaak na 2 à 3 weken alweer, dan heb je gewoon bijna altijd je regels, gruwelijke herinneringen heb ik daaraan) toch beslist een hormonenspiraal te nemen. Ik ben daar super content van.
En dat in combinatie met mijn menstruatie-cup is echt een topper! Je kan zo’n cup gemakkelijk 8 tot 12u inhouden (ik heb natuurlijk weinig bloeding door de hormonenspiraal). Ik voel me zoveel properder dan met een tampon of maandverband. Ik gebruik de cup zelfs vaak als ik mijn regels niet heb, dat werkt perfect om het witverlies op te vangen! Echt, probeer het! Bestaat onder verschillende namen: ladycup, mooncup, divacup.
Mijn humeur wordt nu enkel nog verpest door mijn hormonen, niet meer door bloed(v)lekken 🙂
Hier ook een cup-lover. Kan je tegenwoordig in de supermarkten vinden en zeker in de Kruidvatten van deze wereld. Geen risico op toxic shock syndroom, je kan het langer inlaten en geen risico op ontsnappende koordjes 😉
Van hormonale oplossingen ben ik geen van, zeker niet na het lezen van Moody Bitches van Julia Holland, waarin ze massaal de vrouwen oproept om van de hormonale verstoorders te blijven (en de antidepressivum tenzij je écht geen alternatieven hebt). Luisteren naar je lijf, leven op het ritme van je cyclus en vooral: aanvaarden dat je als vrouw nu eenmaal in constante schommeling bent en dat dat ook zijn voordelen kan hebben als je dat ritme kent 🙂
Het taboe rond menstruatie zou wel eens weg mogen ja, het is perfect natuurlijk en zelfs noodzakelijk en toch hopen we allemaal dat we niet met onze ‘vrouwelijke maandattributen’ in de hand op weg naar het wc van kantoor betrapt worden door een collega.
Om nog maar te zwijgen van de regel-protjes! Super.
Dag Lore,
Ik heb ook enkele jaren een koperspiraal gehad en ervaren hoe hard je dan kan bloeden. Inderdaad, je komt de nacht niet door met 1 groot maandverband. Ik gebruikte zelfs meerdere maandverbanden tegelijk :-). En nog nog vlekken op mijn beddengoed… Ondertussen heb ik geen koperspiraal meer, maar gebruik ik een pessarium en zaaddodende gel op de dagen waarop ik vruchtbaar ben. Dat is wel meer gedoe; met die spiraal moest ik nooit nadenken over al dan niet vruchtbaar zijn of prutsen met een pessarium. Geen van beide is voor mij dus ideaal. Ik overweeg sterilisatie. Ben toch al lang niet meer van plan om kinderen te krijgen…
Ivm die cup. Ik heb de mijne besteld bij doekjes en broekjes: http://www.doekjesenbroekjes.be/shop/maandverband-en-eko-tampons. Ik heb voor de ladycup gekozen en heb er het steeltje helemaal af geknipt. Dat moet je zelf een beetje uitzoeken wat best bij je past. Ben super tevreden, al een jaar of 5 nu. Ook partner is er helemaal aan gewend dat er af en toe een pannetje op het vuur staat met een cup die afgekookt wordt 😉
Ik menstrueer nog steeds vrij hevig, maar niet meer zo fel als met de koperspiraal. Op de hevigste dagen combineer ik ’s nachts de cup met een dik katoenen maandverband en dat volstaat zonder dat ik halfweg moet opstaan. Die katoenen maandverbanden kan je ook kopen via doekjes en broekjes, maar ik heb er zelf genaaid. Zit heerlijk zacht! 😉
De cup kan je makkelijk 8 uur in houden. Je lekt enkel als de cup overloopt. Dat gebeurt nu bij mij alleen soms op de hevigste dagen. Als ik me herinner hoe hevig ik bloedde met de koperspiraal, dan zal je toch op tijd even moeten uithalen en leeggieten. Dat is even wat gewoon worden en leren voelen wanneer het tijd is.
Ik ben alvast super enthousiast gebruiker en zou nooit meer terug willen naar gewone tampons en maandverband.
En idd jammer dat er zo weinig menstruatie-toestanden in films en boeken verschijnen. De cup brengt je meer in contact met het bloed; het is niet geabsorbeerd in dikke watten. Je kan dan ook zien wat de ‘kwaliteit’ van je bloed is: eerder lichtrood en waterig/dun of donkerder en dikker. Je hebt ook meer zicht op hoeveel bloed je verliest. En wie weet kan dat het taboe op menstruatiebloed wat verlichten?
Ik merk alleszins dat tieners er makkelijker over lijken te praten dan in mijn tijd. Hoopvol! 🙂
Veerle
Ik heb sinds enkele maanden een menstruatiecup (zeer aan te raden, praktisch en goed voor je lichaam en voor het milieu). Je zou eens moeten zien wat voor blikken ik krijg als ik als ik vertel aan vriendinnnen dat je dat cupje moet leeggieten, schoonmaken, en na je menstruatie moet steriliseren. Het idee dat het bloed zo tastbaar en zichtbaar wordt, daar hebben mensen het moeilijk mee. Blijkbaar zijn een hoop watten en verbanden die soms dagenlang in emmertjes in toiletten liggen minder vies? Mijn lieve vriendje komt van ver met ‘al die vrouwendingen’ maar is het intussen gewoon, dat de cup één keer per maand op ons fornuis staat te borrelen. Zo gewoon kan het dus ook!
Ik heb een koperspiraal, want was op een moment al die hormonen in mijn lijf meer dan beu. Het verschil met een hormonen spiraal Is, dat meeste vrouwen dubbel zo hard bloeden, wat ook het geval is. Daarnaast ben ik allergisch aan alle tampons en maandverband van de supermarkt en gebruik ik natracare een biologisch merk. Eigenlijk zou ik ook veel liever zo’n cup hebben. Waar koop je dit en ben je dan gerust dat je er niet doorbloed en is dit handig en wat over snachts. (ik weet niet hoe iedereen het doet in zijn maandverband bloeden tijdens de nacht, ik sta heel vaak op met vlekken) kan je zo’n cup langer dan 4u plaatsen (tampon is 4 uur) of moet je nog steeds oppassen met dat ene syndroom dat je van tampons kan krijgen
Hey lore! Toxic shock syndrome kan nog steeds gebeuren met cups, maar er zijn quasi geen bekende gevallen van. Cups kan je lang inhouden, maar als een maxi tampon het bij jou geen nacht uithoudt, zou ik niet vertrouwen op een cup voor een hele nacht. Wat ik wel zou aanraden, is een combinatie van cup + wasbare menstruatie slips. Die zouden ook ok moeten zijn voor je allergie, aangezien het eigenlijk gewoon gaat om katoenen broekjes met een verstevigd kruis. Ik heb niet meteen een linkje, maar met wat googlen moet je zeker een webshop kunnen vinden. Is ook heel milieuvriendelijk, die combinatie!
Ik heb mijn cup gekocht via deze website: http://kleinspook.be/menstruatiecup . En daar kan je ook wasbare maandverbanden kopen. Ik kan natuurlijk niet inschatten wat voor jou de beste cup is, maar je kan een grotere cup kopen als je bloeding zwaarder is. Op het internet zijn er genoeg mensen die getuigen wat voor hen fijn is, dus ik zou zeggen: surf eens rond. Ikzelf draag een middelgrote cup met gemak twaalf uur en ik heb bijna nooit nog lekken, ook niet ’s nachts, en al helemaal niet meer tot op het beddengoed. Maar ik heb ook niet zo’n zware bloedingen.
In ieder geval lijkt het voorstel van Annebeth mij wel interessant voor jou!