Geen nieuw jaar zonder nieuwjaarsbrieven en goeie voornemens, ook op deze redactie. Hoofdredactrice Jozefien evalueert het voorbije jaar en vertelt wat jullie van Charlie kunnen verwachten in 2018.
Oud & Nieuw is de perfecte gelegenheid om oude dingen achter te laten en je op nieuwe dingen te concentreren. De dingen die je tot hier hebben gebracht, zijn immers niet altijd de dingen die je naar de volgende stap zullen brengen.
Zo was 2017 voor Charlie een overgangsjaar. We hadden minder websitebezoeken dan het jaar ervoor omdat de grote virale artikels van meer dan 200.000 views uitbleven. (De meeste hoofdredacteurs zouden zulke cijfers verzwijgen of wegmoffelen, maar hey, fuck fake enzo.) Dat heeft verschillende redenen, zoals het veranderende algoritme van Facebook en het feit dat het online aanbod steeds groter wordt. Maar misschien ook omdat enkele jaren geleden de online getuigenis- of burgerjournalistiek, waarbij ‘gewone mensen’ een probleem aankaartten, nog een vrij nieuw gegeven was. Vandaag zie je steeds meer online getuigenissen en opinies op nieuwssites, waardoor dit niet meer zo verrassend of onderscheidend is.
Dat zagen we ook terug in ons eigen magazine. Hoewel openhartige columns en eerlijke opiniestukken nog steeds graag gelezen worden én nodig zijn, zijn onze lezers steeds vaker op zoek naar inhoud en nuance. We krijgen de meeste positieve reacties op sterke interviews en reportages waar je wat van bijleert.
“We krijgen de meeste positieve reacties op sterke interviews en reportages waar je wat van bijleert.”
Die verandering vertaalt zich ook in de cijfers: de lezers die we over onze digitale vloer kregen, kwamen steeds vaker terug, bleven langer en werden na een tijdje ook lid van Charlie. En die betrokkenheid van lezers is voor ons veel belangrijker dan zo veel mogelijk kliks binnenhalen. Onze abonnees zorgen immers voor een groot deel van onze werkingsmiddelen. Enkel door hun steun, kunnen we ons magazine blijven maken.
Ook op sociale media werd onze community steeds groter en hechter. Zo zetten we elke maand de mooiste comment van de lezers in de kijker. En wat we verloren aan websitebezoeken, werd dubbel en dik gecompenseerd door hoe vaak onze video’s bekeken werden. In totaal keken jullie vorig jaar meer dan 650.000 keer naar onze filmpjes op Youtube en Facebook. Het online lees- en kijkgedrag is nog nooit zo snel veranderd en ook daar willen we in 2018 aandacht voor hebben.
Minder aanklagen, meer oplossen
Het online debat woedde hevig in 2017. Soms ten goede, maar vaak ook met veel moddergooien en online haatreacties. Dat ging zo ver dat ik halverwege het jaar op meningendieet ging. Ik was het beu om altijd maar meningen te hebben, meningen te lezen en meningen rond te pompen. Ik besloot me voor een korte periode terug te trekken en te reflecteren over wat mijn verantwoordelijkheid als hoofdredacteur van een online medium vandaag is.
“Voor elke mysogine man die aan de schandpaal genageld wordt, schuiven wij 10 vrouwen naar voren die vechten voor gelijkheid.”
En het was goed om even wat afstand te nemen. In de jacht op zoveel mogelijk kliks zijn er volgens mij te veel slachtoffers. Door ongenuanceerde opiniestukken en framing polariseert onze samenleving steeds meer. Of het nu gaat over de heisa rond Bart De Pauw, de vluchtelingencrisis of de klimaatopwarming… elk debat lijkt enkel vurige voor- en tegenstanders te hebben die elkaar bevechten in de commentsectie. Alle nuance en begrip lijkt dan zoek. Ik ben voor de vrijheid van meningsuiting, maar soms denk ik: al dat geroep brengt ons geen stap vooruit. Want omdat we zo hard bezig zijn met ons eigen gelijk te halen, denken we te weinig na over de oplossingen voor al die problemen. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat mannen en vrouwen gelijkwaardig worden behandeld zodat er geen #MeToo meer nodig is? Wat is de beste manier om de klimaatopwarming aan te pakken? Hoe bouwen we bruggen tussen verschillende gemeenschappen zodat racistische reacties op sociale media uitblijven?
Laat dat mijn voornemen zijn voor 2018: meer denken in oplossingen in plaats van problemen. Elk opiniestuk dat wij publiceren moet eindigen met een constructieve oplossing: een concreet idee, een verandering in mindset of een praktische tool die werk maakt van verandering. In plaats van de brulboeien willen wij op Charlie de changemakers laten shinen, mensen die schadelijke systemen van binnenin aanpakken. Voor elke misogyne man die in 2018 aan de schandpaal genageld zal worden, schuiven wij op Charlie 10 vrouwen naar voren die op hun manier vechten voor gelijkheid.
Redactrices Emilie en Dalilla in een positieve bui tijdens Studio Charlie Live. Foto: Sarah Van Looy
See it, be it
En realistische beeldvorming blijft daarin een van onze belangrijkste pijlers. Charlie wil vrouwen zichtbaar maken die nu onvoldoende gerepresenteerd worden. Er zitten hier en daar al wat barstjes in, maar de mal van het perfect gladde, slanke en blanke model moet nog steeds doorbroken worden. Stereotype schoonheidsidealen leiden namelijk tot een negatief zelfbeeld en beperken vrouwen in hun ontwikkeling. Steeds meer onderzoek toont aan dat het doorbreken van dat te knellende schoonheidsideaal bevrijdend werkt en in reclame zelfs tot betere resultaten leidt. Maar ook sociale rollen waarin vrouwen moeten passen moeten opengetrokken worden. Want je kan niet iemand worden die je nooit terugziet in de beelden om je heen. We zien vrouwen vaak enkel als sexy arm candy of zorgende moeder, en nog te weinig in een leidinggevende rol, als grappenmaker, wetenschapper of avonturier. Enter Charlie. Wij willen het buffet waaruit vrouwen kunnen kiezen wie ze willen zijn, uitbreiden van een simpel slaatje tot een gigantisch menu met alle opties. Dig in.
“Wij willen het buffet waaruit vrouwen kiezen wie ze willen zijn uitbreiden van een slaatje tot een menu met alle opties.”
Naast representatie blijven we ook inzetten op inzicht en brainfood. Want smart is nog steeds the new sexy. Dankzij een projectsubsidie van minister van Media & Cultuur Sven Gatz gaan we een reeks explainer video’s maken waarin we complexe thema’s helder uitwerken. Want begrip is het begin van alles: You can’t change what you can’t understand. Hoe werkt de fast fashion industrie? Wat is intersectionaliteit? Waar staat hiphop eigenlijk voor? Je leert het in 2018 op Charlie!
Daarnaast gaan we met dezelfde steun dit jaar drie grote projecten uitwerken rond actuele thema’s, door middel van online video’s, onderzoeksjournalistiek en debatavonden. Het eerste grote thema gaat dieper in op de impact van je smartphonegebruik op je mentaal welzijn (ik ben verslaafd en jij?). We doen dat met een diverse en getalenteerde ploeg van jonge mediamaaksters. Een boel frisse gezichten dus!
Charlies striking a pose and ready for action. Foto: Sarah Van Looy
Samen sterker
Een laatste nieuw dingetje is dat we in 2018 ook met organisaties en bedrijven gaan samenwerken om onze boodschap kracht bij te zetten. Zo gaan we volgende week samen met Bio-Planet een Zero Waste Challenge aan om gedurende een week zo weinig mogelijk tot geen voedsel te verspillen. En samen met Mooimakers pakken we in februari het probleem van zwerfvuil aan. Hoe kunnen we onze straten mooier maken en het milieu sparen?
“Vergeet niet dat jullie de macht in handen hebben om te bepalen welke verhalen het waard zijn om gedeeld te worden.”
Onze agenda staat dus al lekker volgeboekt voor dit jaar. Maar ik heb er zin in. Na de speech van Oprah op de Golden Globes durf ik weer te geloven dat er ooit een dag zal komen dat niemand meer #MeToo hoeft te zeggen. Ik wil er mee voor zorgen dat die dag er eerder vandaag komt dan morgen.
Blijf dus zeker onze stukken lezen en delen en blijf vooral feedback geven. Alleen jullie kunnen ervoor zorgen dat we de vinger aan de pols houden en dat onze beweging steeds groter wordt. Wij willen de diversiteit van onze samenleving weerspiegelen in ons magazine en ervoor zorgen dat onze verhalen afgestemd zijn op wat er écht leeft bij mensen die maar al te vaak over het hoofd gezien worden. Vergeet niet dat jullie ook de macht in handen hebben om te bepalen wie de microfoon in handen heeft en te kiezen welke verhalen het waard zijn om gedeeld te worden.
Tot binnenkort dus en nog een gelukkig nieuwjaar!
Foto: Sarah Van Looy
2 reacties
Beste Jozefien
Heel fijn te lezen dat Charlie er, ondanks de cijfermatige tegenstelling soms, er toch op vooruit gaat en nog meer pijnpunten in de maatschappij gaat aankaarten in 2018.
Geïnspireerd door je artikel zit ik al een tijdje met iets waarmee ik worstel. Als trouwe fan van Charlie vertel ik waar ik kom vol lof over jullie baanbrekende magazine waarop een kennis in de media me vertelde dat Charlie zijn (beginnende) medewerkers en medewerksters niet altijd op een correcte manier zou verlonen. In het licht van fuck fake en transparantie vraag ik dus of dit klopt? Indien niet stuur ik die kennis volgende keer graag wandelen met keiharde argumentatie!
Bedankt.
Hoi Magaly, bedankt voor je vraag, ik antwoord er graag in alle eerlijkheid op. Het klopt dat Charlie als beginnend medium niet de budgetten heeft die grote redacties wel hebben. Zeker in onze opstartfase werd er veel gesteund op vrijwilligers. Ook de oprichters, waaronder ikzelf, teerden de eerste jaren op engagement in plaats van een loon. Je mag niet vergeten dat we zijn begonnen zonder budget of kapitaalinvestering, maar met een droom om dingen te veranderen.
Maar het voorbije jaar hebben we geprobeerd om hier een structuur in te brengen, die rekening houdt met ons werkingsmodel en ons team. Alle auteurs kiezen zelf hoeveel en wanneer ze schrijven, er wordt hen dus niets opgelegd. Er is een vergoeding voor wie stukken wil schrijven exclusief voor abonnees. Aangezien er geen banners op de site staat, hebben we geen inkomsten uit de artikels die op het openbare deel staan. Hoe meer abonnees we hebben, hoe meer auteurs we kunnen betalen! De vergoedingen zijn intussen marktconform en vergelijkbaar met andere, onafhankelijke online magazines. Alle fotografen, schrijvers en illustratoren die meewerken aan de bookzines worden ook betaald.
Daarnaast krijgen we af en toe projectsubsidies waarmee we onze medewerkers betalen. Ook de mensen die achter de schermen werken proberen we zo goed als we kunnen te vergoeden. Alles gebeurt met goeie afspraken en in onderling overleg. Daarnaast bieden we beginnende auteurs ook begeleiding en coaching om hun pen te ontwikkelen en hun carrière uit te bouwen.
Het is geen geheim dat wij werken met beperkte middelen. Maar je mag ervan uitgaan dat deze middelen verdeeld worden onder mensen die zich dagelijks met hart en ziel inzetten voor ons magazine.
Ik weet dat je kennis waarschijnlijk spreekt vanuit een bezorgdheid voor de stiel en voor journalisten. Ik ken ook de verhalen van freelance journalisten die werken voor grote mediahuizen en voor steeds lagere lonen steeds meer werk moeten verrichten, terwijl de aandeelhouders steeds rijker worden. Dat is bij ons allerminst het geval. In tegendeel, de mensen die hier aan de kar trekken, zijn de degenen die de grootste financiële risico’s nemen en inspanningen doen.
In plaats van te klagen dat de journalistiek niet goed in elkaar zit, probeer ik liever oprecht dingen te veranderen. En dat wij daarvoor een groeiproces moeten doormaken, neem ik er graag bij. Rome wasn’t built in a day. Of zoals Ricky Gervais al zei: “It’s better to create something that others criticise than to create nothing & criticise others.”
Je kennis mag altijd rechtstreeks contact opnemen met mij als hij of zij nog vragen heeft.
Bedankt voor je bezorgdheid en eerlijkheid en een fijn nieuwjaar gewenst!