Onderzoek

We denken dat onze partner trouw is, maar controleren toch die smartphone

En andere bevindingen uit het grote monogamie-onderzoek

We denken dat onze partner trouw is, maar controleren toch die smartphone

Is het haalbaar om monogaam te zijn? Is exclusiviteit een voorwaarde voor een goede relatie, of verkies jij een andere soort van relatie? Het Nieuwsblad Magazine en Charlie Magazine bundelen hun krachten in een onderzoek naar hoe wij met monogamie omgaan in Vlaanderen. Seksuoloog Wim Slabbinck en redactrice Selma Franssen die de reeks Relaties Anno Nu schrijft, bespreken de resultaten.

4.223 Vlamingen namen deel aan het monogamie-onderzoek van Charlie Magazine en het Nieuwsblad. Daarnaast stelde iVox een representatief panel samen van 1.000 Vlamingen. Dit viel ons op aan de resultaten:

Het ene panel is het andere niet

De resultaten van het representatieve panel verschillen sterk van de resultaten van de lezers van Het Nieuwsblad en Charlie Magazine. Een op de twee respondenten uit het panel heeft een relatie die al langer dan 20 jaar duurt. Maar slechts een op de vier lezers van Het Nieuwsblad en Charlie Magazine heeft een relatie die langer dan 20 jaar duurt. En dat laat zich voelen in de resultaten. Daarom zullen we, waar relevant, twee cijfers vermelden.

We praten weinig over seks

Wat meteen opvalt: we praten weinig over seks. Ongeveer de helft van de Vlamingen in het panel sprak het afgelopen jaar niet met vrienden over seks. Bij de lezers van Charlie en Het Nieuwsblad wordt er meer over seks gebabbeld: daar geeft 1 op de 4 aan (bijna) nooit met vrienden over seks te praten. Hoe ouder de respondenten, hoe minder er over seks gesproken wordt.

Selma: “Dat de helft van het panel bijna nooit over seks spreekt met vrienden, vind ik best schokkend. Zeker als je je bedenkt dat af en toe een seksueel getinte grap maken ook al kan gezien worden als ‘praten over seks’. Hoe vaak hebben we een diepgaand gesprek over relatievormen, of over ons seksleven? Zulke gesprekken zijn belangrijk, juist omdat er een enorm taboe rust op zaken als verlangen naar een ander dan je partner of de mindere periodes in een relatie, terwijl iedereen ze weleens meemaakt. Door erover te praten voelen we ons minder abnormaal.”

Wim: “Dat merk ik ook als het over seks gaat. Mensen voelen zich al snel een uitzondering. Als seksuoloog raad ik cliënten regelmatig aan om eens met vrienden te praten over hun zorgen. Zoek een persoon die je vertrouwt, spreek daarmee af en leg het voor. Dat heeft bijna altijd een relativerend effect. Onze zorgen en verlangens zijn zelden uniek, maar doordat we niet altijd durven praten, kan dat wel zo aanvoelen.”

We gaan niet vreemd uit principe, maar is dat ook onze overtuiging?

Als het gaat over waarom mensen niet vreemdgaan, zegt de grootste groep dit te doen uit principe. Een kleiner percentage zegt trouw te blijven uit een geloof in exclusiviteit.

Wim: “Dat stemt tot nadenken, want het impliceert dat we vooral monogaam zijn omdat het zo hoort, maar niet omdat we exclusiviteit belangrijk vinden. Onder de millennials lijkt die principekwestie nog zwaarder te wegen. In de VS en Engeland wordt er veel gepubliceerd over alternatieve relatievormen, en daar lees je juist dat jongeren minder belang zouden hechten aan dat principe.”

Selma: “Toch lees je ook wel dat jongeren van nu als het om seks gaat preutser zijn en wat harder oordelen over wie zich niet aan maatschappelijke normen houdt. Bovendien lijken de allerjongste volwassenen heel hard te geloven in ware liefde en exclusiviteit. Ze zagen de huwelijken van hun ouders sneuvelen en willen het zelf koste wat kost beter doen. Daarbij streven ze het traditionele plaatje na.”

We hebben er weinig moeite mee om trouw te zijn

Ongeveer de helft van de respondenten in het panel zegt nooit naar seks met een ander te verlangen in een relatie.

Selma: “Dit had ik niet verwacht! Wat denk jij Wim?”

Wim: “Dit verbaast me. De uitkomst van het panel wijkt sterk af van andere onderzoeken. In een onderzoek bij 349 volwassenen in de Verenigde Staten werd bijvoorbeeld vastgesteld dat zo goed als alle mannen (98%) en de grote meerderheid van de vrouwen (80%) ten minste occasioneel verlangt naar iemand anders dan hun vaste partner. Naar een derde verlangen is immers alleen maar menselijk. De resultaten van de lezers van Charlie Magazine en Het Nieuwsblad leunen dichter aan bij het internationale onderzoek: daar geeft 81 % van de respondenten aan wél al verlangd te hebben naar een derde.”

Selma: “Dit is en blijft wel een enorm taboe in onze maatschappij. Ik vraag me af in hoeverre mensen hierop misschien een sociaal wenselijk antwoord geven, ook omdat dit iets is wat we – omdat er zo’n groot taboe op rust – soms niet eens aan onszelf durven toe te geven.”

“Liefde en verlangen zijn twee verschillende zaken en we hoeven ons daar ook niet voor te schamen”

Wim: “Nergens voor nodig. Dat je verlangt naar een derde, betekent niet dat je iets tekortkomt, of dat er iets mis is met je relatie. Die verlangens horen net bij de keuze voor een monogame relatie, omdat we meer dan monogame wezens zijn. Liefde en verlangen zijn twee verschillende zaken en we hoeven ons daar ook niet voor te schamen.”

Dat maatschappelijke verwachtingen een rol spelen, blijkt ook uit het feit dat de mannen in het onderzoek meer aangeven deze verlangens te hebben. Van mannen wordt het hebben van zulke verlangens meer maatschappelijk aanvaard. Uit het panelonderzoek blijkt ook dat vrouwen de kans dat ze ooit zullen vreemdgaan lager inschatten – ook dat is een weerspiegeling van een maatschappelijke norm.

Oneerlijkheid duurt het langst…

We zeggen zelf weinig moeite te hebben met trouw zijn (62,6%) en hebben een nog groter vertrouwen in de partner: 73,8% denkt dat de eigen partner er geen moeite mee heeft om trouw aan hen te blijven. Toch controleert 4 op de 10 de partner weleens op de één of andere manier, blijkt uit het onderzoek. Bijvoorbeeld door te speuren naar de geur van parfum in de kleren, of door berichtjes in de telefoon te lezen.

Hoeveel mensen gaan er daadwerkelijk vreemd? Een op de vier Vlamingen heeft al eens seks gehad met een derde in een relatie (bij de respondenten van Charlie en Het Nieuwsblad is dat 1 op de 2). Daarvan heeft 60% (dit getal is gelijk in beide onderzoeken) het (nog steeds) niet aan de partner verteld, en een groot deel van de mensen die het wel vertelden, deed dat omdat hun partner het zelf ontdekt had. Homo’s vertellen het vaker dan hetero’s. Saillant detail onder onze eigen respondenten: hoe langer we samenzijn, hoe minder kans dat we eerlijk zijn over seks met een derde.

Selma: “Op onze Kiss and Tell blog konden lezers hun verhaal rond monogamie kwijt. Daar viel me telkens op dat de cover up en het idee voorgelogen te zijn, vaak meer pijn doen dan het overspel zelf. We praten vaak pas over onze relatievorm en over monogamie als er een grens overschreden is. Het zou veel beter zijn om erover te praten voordat zich iets voordoet. Wat versta je onder trouw? Wil je het weten als je partner gevoelens heeft voor een ander? Zou je een open relatie overwegen? Dat zijn belangrijke gesprekken om te voeren.”

Wim: “Inderdaad. Als we een relatie hebben, sluiten we heel wat compromissen. Over het eten op ons bord, de kleur van de verf, de stijl van de meubels, de opvoeding van de kinderen, enzovoort. Maar we bespreken maar zelden de wijze waarop we als koppel willen samenleven. Het is belangrijk om daar over na te denken. Een ingeburgerd concept als monogamie heeft een enorme impact op je leven. En omdat seksuele trouw en monogamie zo nauw verbonden zijn, houdt 6 op de 10 de ontrouw geheim. Seksuele trouw is dus zo belangrijk, dat we liever liegen dan oprecht te zijn. We willen het allemaal graag zo goed doen in onze relatie, dat we niet willen toegeven dat we basale verlangens hebben.

“Slechts 1 op de 3 vindt dat seks met een derde een negatieve impact had op de relatie. Ontrouw hoeft dus niet altijd het einde van de relatie te betekenen.”

Maar is dat wel de goede tactiek? Slechts 1 op de 3 vindt dat seks met een derde een negatieve impact had op de relatie. Ontrouw hoeft dus niet altijd het einde van de relatie te betekenen. Als ik kijk naar hoe koppels in mijn praktijk met ontrouw omgaan, dan leert de ervaring mij dat wie het aandurft en de ontrouw aan de partner vertelt, vaak een grotere bereidheid vindt bij de partner om de verbinding opnieuw te zoeken en de (monogame) relatie te herstellen. Affaires hebben meestal niet zoveel met liefde, maar veel met verlangen te maken. Ontrouw komt vaak voort uit een honger naar nieuwsgierigheid, spanning en het toelaten van egoïstische verlangens, net die zaken die er in een monogame relatie weleens kunnen bij inschieten.

Naarmate de respondenten ouder zijn, vinden ze het meer de moeite om over andere relatievormen na te denken. Dat geeft mogelijk aan dat mensen ervaren dat het niet altijd gemakkelijk is om een langdurige relatie te onderhouden zonder dat de sleur toeslaat.”

Conclusie?

Selma: “Met z’n allen wat meer praten over relaties, inclusief het al dan niet monogame aspect, zou ons goed doen. Pak dit onderzoek erbij, bespreekt het met je vrienden en eventuele partner(s). Wijzelf, en dus ook onze relaties, evolueren voortdurend. Of je nu voor een monogame of non-monogame relatie kiest, ik denk dat het belangrijk is dat je kiest. Ga niet uit van aannames, maar maak samen een bewuste keuze en bespreek wat die voor beiden inhoudt. Zoals een van onze lezers op de Kiss and Tell blog schreef: ‘Ik geloof dat nog meer dan overspel een gebrekkige communicatie aan de basis ligt van veel relatiebreuken. Draai of keer het zoals je wil: we praten met z’n allen te weinig over wat er écht toe doet in een relatie.’”

Wim: “Daar ga ik mee akkoord. Er zijn alternatieven voor de monogame relatie, koppels kunnen op verschillende manieren samenleven. Elk systeem heeft zijn plus- en minpunten. Het allerbelangrijkste is dat je er open over kunt praten. Maak van monogamie, of een andere relatievorm, een bewuste keuze. Mokken om wat niet mag heeft weinig zin. Je kiest samen de spelregels van je relatie. Kom op voor jezelf en emancipeer in je relatie.”

Het Nieuwsblad Magazine en Charlie Magazine bundelen hun krachten in een onderzoek naar hoe wij met monogamie omgaan in Vlaanderen. Het Grote Monogamie onderzoek bestond uit twee luiken: met iVox bevroegen we een representatief panel van 1.000 Vlamingen over hoe zij monogamie en andere relatievormen beleven. 4.223 Vlamingen namen deel aan het monogamie-onderzoek van Charlie Magazine en het Nieuwsblad. Lees hier alles over het Grote Monogamie Onderzoek. Of bezoek de Kiss and Tell pagina met anonieme getuigenissen van onze lezers.
Alle resultaten van het monogamie-onderzoek lees je in het Nieuwsblad Magazine van 8 april. In Charlie’s vijfde bookzine besteden we ook aandacht aan dit onderzoek, koop het hier in presale en krijg het als eerste in je brievenbus.
Foto’s: Kris De Smedt, styling Erik Vernieuwe

Schrijf je reactie

1 reactie
  • Jonny says:

    Waarom monogaam zijn zijn we niet voor gemaakt en o wat mis je een hoop heel je leven met de zelfde vrouw naar bed moet er niet aan denken maakt mijn niet wijs dat al ben je al jaren bij je vrouw en nog nooit vreemd bent geweest je niet over een andere vrouw of man denkt geloof ik niet

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen