Inke Gieghase geeft via poetry slam haar kijk op de actualiteit. De laatste slam van het jaar is een ode aan alle vreemde eendjes die dapper hun hoofd boven water houden en werken aan een wereld die iets zachter en milder is.
Uniek zijn
zo’n woord dat blijft hangen
zo’n woord dat door je mama wordt gebruikt
als je het vreemde eendje bent
spartelend tegen de mainstream in
Hoofd boven water houden
en kwaken, roepen, schreeuwen
ik ben hier ook
luider
ik ben hier ook
ik ben het waard om hier rond te spartelen
ik ben het waard om in jullie vijver te zwemmen
ik ben het waard om gehoord en gezien te worden
Ik – ben – het – waard
Nee
kwaakt de gefrustreerde eend luid
en nog een
en nog een
kleine zwarte kraaloogjes spiezen hun meningen door mijn lijf heen
maar mijn hoofd
blijft boven de watergrens
Kopje onder zal niet voor vandaag zijn
vandaag stijg ik boven dat kringetje uit
vleugels wijd gespreid
hoger en hoger
Wind onder mijn opengesperde vleugels
verfrissen mijn gedachten
ik ben uniek
ik – ik ben het waard
mijn ideeën laat ik drijven
Tot ik die zevenkleurige boog bereik
Ideeën die doen dromen
over een wereld die iets lichter, iets milder, iets minder bitter is
Een verschil maken
door dat kopje hoog te houden
vleugels gespreid, gedachten fris
het eerlijk houden
en tegen de wereld schreeuwen
FUCK FAKE
Schrijf je reactie