Openhartig

Het seksleven zoals het is: twee jaar zonder seks

Het seksleven zoals het is: twee jaar zonder seks
Dit verhaal van Eline van Wieren werd eerder gepubliceerd op One World,  journalistiek voor een eerlijke en duurzame wereld.

In seksscènes in films zien we meestal strakke lijven gehuld in mooie lingerie, die elegant over elkaar heen liggen kronkelen. Maar seks in het echte leven is een stuk morsiger en complexer. Daarom geven wij een eerlijke inkijk in onze slaapkamer, zonder taboes en verbloemingen. Van een onenightstand tot soloseks, zo gaat het er écht aan toe. Vandaag: Eline (24) laste twee jaar geleden een seks-stop in en plukt daar nu de vruchten van.

Met een grote zonnebril op loop ik de stationshal in. Het licht is fel. De jongen waarmee ik de afgelopen weken een paar keer heb afgesproken is vannacht bij me gebleven. Door zijn gesnurk heb ik maar een paar uur geslapen, maar ik had het er met liefde voor over.

Terwijl ik de roltrap op stap, gaap ik diep. Ik sta klem tussen een meisje dat keihard ‘Single Ladies’ luistert en een hardop bellende zakenman in donkerblauwe trenchcoat, als mijn telefoon trilt. “Ik vond het heel gezellig met je,” staat er. “Maar ik ben een meisje tegen gekomen dat ik echt heel leuk vind. Dus als je nog eens wil afspreken, doen we dat gewoon als vrienden.”

Ik huil nogal snel; het hoogtepunt was die ene keer op een slechte dag in de bouwmarkt toen ze het laatste pallet laminaat niet voor me wilden reserveren, maar tijdens het herlezen van de sms voel ik niets. Ik denk alleen maar: ik had het kunnen weten.

“Toen het gebeurde was het liefdevol, zacht en een beetje onhandig.”

Ik denk terug aan de eerste keer dat ik met iemand naar bed ging. Dat had iets weg van een romantisch tienerverhaal. Hij was iets ouder en toen hij zestien werd, we waren toen ongeveer een jaar samen, vertelde hij me: “Ik heb met mezelf afgesproken dat ik wilde wachten tot ik zestien ben en als jij dat ook wilt, dan begrijp ik dat heel goed.”

Hoe lang we uiteindelijk hebben gewacht weet ik niet meer, maar toen het gebeurde was het liefdevol, zacht en een beetje onhandig. We zijn twee en een half jaar samen geweest.

Na dat eerste vriendje heb ik geen echt serieuze relaties meer gehad. Wel getinderd, eenmalige afspraakjes gehad en soms iets wat een paar maanden duurde, maar wat altijd vrijblijvend was. Dat leverde wel goede verhalen op. Zoals die jongen die het gepast vond om nog voor het einde van ons eerste biertje in zicht was, hardop in te schatten hoe groot mijn borsten waren. Ik kan me ook de nacht herinneren die zo slecht was, dat ik ’s morgens mijn eigen huis verliet om ergens anders te ontbijten en pas terug te keren toen ik zeker wist dat hij weg was.

En nu dus de sms-jongen. Dat hij nog in het huis van zijn ex woonde, had mijn alarmbellen moeten doen rinkelen. Nadat we op onze tweede date met elkaar naar bed zijn geweest, vertelde hij me dat ik wel het soort meisje was waar hij een relatie mee zou willen hebben. Maar nu nog niet; de timing was niet goed.

“Ik wilde zo graag leuk gevonden worden dat ik mijn eigen voorkeuren voor het gemak over het hoofd zag.”

Dat deze jongens misschien niet waren waar ík behoefte aan had, daar stond ik niet bij stil. Ik liet het gebeuren. Ik wilde zo graag leuk gevonden worden en voldoen aan de verwachtingen van anderen, dat ik mijn eigen voorkeuren voor het gemak over het hoofd zag. Deze gedachten razen door mijn hoofd terwijl ik op die roltrap sta. En opeens is het duidelijk: ik wil dit niet meer.

Dus besluit ik, terwijl ik het perron op loop en de trein in stap, voorlopig geen seks meer te hebben. Dat is nu twee jaar geleden.

Vanaf het moment dat ik stopte met het hebben van seks, kwam ik het overal tegen: in de reclame-breaks van de Teen Mom-marathon op MTV, de parfumreclames in bushokjes en in zo ongeveer iedere sitcom die ik kijk. Seks als een voorwaarde voor een goed en compleet leven.

En als je het, vrijwillig of onvrijwillig, niet hebt, dan is er iets mis met je. Als ik een paar maanden geen seks had, voelde ik me eenzaam en ongewild. Als er op stap iemand was die me mee naar huis wilde nemen, dan voelde dat als een bevestiging: zie je wel, ik ben best leuk.

Ik was me er niet van bewust dat dit lichaam van mij was en dat het mijn taak als eigenaar was om het te beschermen. Ik was, en ben, degene die de grenzen aangeeft en bepaalt wie mijn lichaam aan mag raken en op welke manier. Dat erkende ik destijds niet. Terugkijkend realiseer ik me dat ik geluk heb gehad: er is nooit iemand geweest die – te – ver over mijn grenzen is gegaan. Als dat wel het geval was geweest, weet ik niet of ik me ertegen had kunnen verzetten.

“Om eerlijk te zijn, vind ik seks nog steeds ingewikkeld.”

Toen ik besloot de seks-stop in te lassen, dacht ik er niet echt aan hoe lang die dan moest duren. Een halfjaartje, gokte ik, dan zou ik er wel weer klaar voor zijn en het anders aanpakken. Maar om eerlijk te zijn, vind ik seks nog steeds ingewikkeld.

Het vraagt me aanwezig te zijn in mijn eigen lichaam, met al haar imperfecties, onzekerheden en herinneringen. Het vraagt me te voelen wat ik fijn vind en mezelf belangrijk genoeg te vinden om aan de ander te vragen dat te geven. En het vraagt me tegelijkertijd ook op zijn minst een beetje bezig zijn met wat die ander wil en fijn vindt.

In een wereld waar seks zo alom aanwezig is, bestaat de grote misvatting dat je seks nodig hebt om een gelukkig mens te zijn. Ik betrapte mezelf er ook op dat ik mezelf in een heuse romcom fantaseerde. Meisje ontmoet ware liefde wanneer ze besluit nooit meer met iemand naar bed te gaan.

Nu, bijna twee jaar later, weet ik dat ik deze keuze dit niet heb gemaakt voor een ander of om een ander te vinden. Dit ging, en gaat, om mij.

“Geen seks heeft me nieuwe inzichten gegeven. Er moet een connectie zijn, ik wil me veilig voelen bij iemand.”

Het voelt namelijk niet alsof ik iets mis door geen seks te hebben. Toen ik aan het begin van mijn seks-stop een avond met vriendinnen was en er na een paar wijntjes de vraag op tafel kwam wie wanneer voor het laatst met iemand naar bed was geweest, voelde ik me aanvankelijk een sukkel als er meelijwekkende gebaren mijn kant op gemaakt werden. Natuurlijk kon ik er ook wel om lachen, maar soms lag ik ’s nachts in bed te malen of ik niet toch iets fout deed.

Geen seks heeft me nieuwe inzichten gegeven. Ik heb hogere eisen nu. Ik ben niet bang of naarstig op zoek om weer met iemand naar bed te gaan. Er moet een connectie zijn, ik wil me veilig voelen bij iemand en kwetsbaar kunnen zijn. Ik wil dat iemand de tijd voor me neemt. Als tegenprestatie zal ik de ander niets minder bieden.

Eigenlijk zijn dat basisvoorwaarden, en geen hoge eisen. Het is zonde dat we dat soms lijken te vergeten in de zoektocht naar seks. Het mag, maar het hoeft niet.

Lees alle verhalen in de reeks Het seksleven zoals het is
One World maakt journalistiek voor een eerlijke en duurzame wereld. Redactrice Eline van Wieren (1993) studeert Creative Writing aan Artez.

Schrijf je reactie

2 reacties
  • Marjolein says:

    Heel herkenbaar. Ik forceerde mezelf ook om met mensen seks te hebben waar ik geen connectie mee had en dat gaf me geen goed gevoel. Ik wou er ook bijhoren denk ik. Inmiddels doe ik dat niet meer en wacht ik totdat ik iemand tegenkom die het waard is en waar ik mezelf kwetsbaar bij durf open te stellen. Ik merk in mijn omgeving dat mensen daar toch anders overnadenken. Ik noem het nu het hebben van zelfrespect. Natuurlijk zou ik het fijn vinden om seks te hebben. Alleen niet seks alleen om de seks. Ik heb ook paar jaar geen seks gehad. In de tussentijd 1 maal een poging gedaan tot maar dat voelde niet goed en ben er ook vroegtijdig mee gestopt. Toen wist ik het zeker. Dit werkt niet voor mij. Voor mij gevoel doen mensen er soms ook heel stoer over terwijl ik mij dan afvraag of het nu echt de voldoening geeft die ze zoeken en dat het niet meer een vlucht is van geilheid en eenzaamheid. Er zijn momenten dat ik mij hiervoor schaam omdat ik niet veel ervaring heb en je dat eigenlijk behoort te hebben zo nu op mijn leeftijd (eind twintig). Ik denk dan maar als ik de juiste vind dan moeten we maar veel oefenen ?

  • Laura says:

    DIT. Ik praat er haast nooit over met anderen maar dit is exact wat ik ook denk en doe! Maar ik blijf het vreemd en vooral heel spijtig vinden dat geen-seks-hebben zo abnormaal lijkt. Bedankt om hier ook eens over te schrijven! Seks is voor mij allesbehalve en levensbehoefte, maar eerder de kers op de taart. Dus wil ik eerst een goede taart vinden 😉 En zo ben ik per ongeluk al aan mijn 5e panda-jaar gekomen. Oeps.

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen