Veganisme is meer dan een duurzaam dieet voor een betere wereld, het is een levensfilosofie. Maar het is niet altijd de makkelijk. “Streven naar perfectie kent veel nadelen, zelfs als het voortkomt uit compassie en naastenliefde.” Door Jessamine Slingerland
Het begon zo’n drie jaar geleden. Met veel kabaal gooide ik alle dierlijke producten in mijn koelkast in de prullenbak. Mijn vriend stond erbij en keek ernaar. Hij mocht natuurlijk zelf weten wat hij deed, maar ik wist het zeker: ik ging cold turkey en zou alleen nog maar plantaardig eten. De eerste twee jaar ging er een wereld voor me open: ik genoot van de nieuwe smaken, voelde me euforisch als wereldverbeteraar en probeerde andere mensen te motiveren om ook vegan te gaan eten. Ik leerde over cashewnoten als basis voor ‘kaas’-saus en Alpro werd mijn favoriete merk. Ik wist het zeker: dit was het helemaal voor mij. Dat mijn gevoel 180 graden zou omslaan, had ik nooit verwacht.
“Ik vond het best vervelend dat ik zo veel dingen niet meer kon doen zonder me schuldig en egoïstisch te voelen.”
Ik raakte steeds meer overtuigd van de idealen achter het veganisme. Ik ging langs een meet and greet met Kip Andersen, de regisseur van de documentaires Cowspiracy en What the Health. Ook op andere lifestyle-gebieden probeerde ik zoveel mogelijk veganistische producten te kopen. Eerlijk gezegd snapte ik niet waarom er nog mensen waren die deze stap niet wilden zetten. Mijn nieuwe levensstijl voelde helemaal niet als een opoffering. Sterker nog, ik zat superlekker in mijn vel. Ik voelde me letterlijk en figuurlijk ontlast en zag alleen maar voordelen. Ik hielp het milieu en droeg niet meer bij aan dierenleed. Van binnen voelde ik me schoner en gezonder.
De omslag
Fastforward naar vandaag. In het laatste jaar is mijn mooie veganistische droom langzaam veranderd in een donkere wolk die constant boven mijn hoofd zweefde. De druk om het perfect te doen maakte me gestrest en ongelukkig. Nadat ik voornamelijk vegan ging eten, begon ik me steeds meer te verdiepen in de andere aspecten van duurzaamheid.
Het rijtje met dingen die ik als aspirerend wereldverbeteraar beter niet meer kon doen, werd zo steeds langer: niet meer vliegen, geen nieuwe kleren meer kopen, plastic verpakkingen vermijden, sowieso geen nieuwe spullen meer aanschaffen en nooit meer een koffie-to-go kopen zonder mijn eigen beker. Steeds meer producten en activiteiten kregen een dikke vette ‘nee mag niet’-stempel. Dus toen ik tóch toegaf aan de verleiding om naar Napels en Barcelona te vliegen, voelde het alsof ik had gefaald, en ik niet alleen mezelf teleurstelde, maar ook gelijk de hele planeet.
“Ik begon mijn keuzes te zien als goed of fout, en het ontlaste gevoel dat ik in het begin had, maakte plaats voor onrust.”
Ik kreeg last van de prestatiedruk om groen te doen en ik voelde me allesbehalve vrij. Ik was zo druk bezig met het veranderen van de wereld, dat ik vergat om stil te staan bij de veranderingen in mijzelf. Ik wilde graag perfect zijn, voor de wereld, haar mensen en haar dieren. Wetenschappelijke en academische informatie motiveerden me om mijn gedrag aan te passen, maar diep van binnen vond ik het eigenlijk gewoon best vervelend dat ik zoveel dingen niet meer kon doen zonder me schuldig en egoïstisch te voelen.
En omdat cold turkey toch iets moeilijker bleek dan gedacht, maakte ik hier en daar nog een vegetarische uitzondering. Maar het liefst wilde ik ook deze ‘slechte’ momenten zo snel mogelijk uit mijn leven verbannen. Hoewel ik besloten had dat alle niet-veganistische producten slecht waren, lukte het me niet om 100 procent veganistisch te eten. Hierdoor voelde ik me zo moedeloos dat ik juist minder mijn best ging doen. Ik at meer kaas en kocht opeens weer eiersalade voor op mijn brood. Waar ik al die tijd mijn koffie met soja- of cashewmelk had gedronken, nam ik nu weer de gewone. En ik voelde me enorm schuldig door al deze uitzonderingen.
Uiteindelijk werd ik niet gelukkig van een streng vegan dieet. Ik begon mijn keuzes te zien als goed of fout, en het ontlaste gevoel dat ik in het begin had, maakte plaats voor onrust. Er moest daarom iets gebeuren. Ik moest op zoek naar een manier om vrede te krijgen met mijn eigen ‘soms wel soms niet’-eetpatroon. Door veel na te denken, te praten en te lezen lukt het me nu beter om te genieten van de dingen die ik eet. Hier volgen een paar inzichten die ik graag wil delen.
Inzicht 1: De verschillende vormen van voedselproblematiek lopen enorm door elkaar
Tijdens mijn opleiding International Development Studies leerde ik dat de wereld- en voedselproblematiek allesbehalve simpel is. Een strikt vegan dieet dat alle producten op basis van hun dierlijke afkomst beoordeelt, leidt tot een lage tolerantie voor de complexiteit van de voedselproblematiek. Kortom, vegan eten is niet altijd de enige of de beste oplossing.
“Wat deed ik, als vegan eter, met een dessert vol geredde zuivel?”
Neem nou voedselverspilling, nog zo’n megaprobleem binnen de voedselindustrie. In 2016 ging ik werken bij verspillingsrestaurant Instock. Hier kwam ik voor een nieuw dilemma te staan: wat deed ik, als vegan eter, met een dessert vol geredde zuivel? En later: red ik dat pak yoghurt met een 35%-kortingsticker wél of niet van de afvalhoop? Ik wilde een goed initiatief als Instock graag steunen en besloot om in plaats van veganistisch vegetarisch te gaan eten als het ging om voedselverspilling. Inmiddels koop ik hier en daar non-vegan producten van duurzame initiatieven die op een andere manier hun steentje bijdragen aan een mooiere wereld.
Inzicht 2: De bio-industrie is verschrikkelijk, maar dierlijke middelen gebruiken niet per se
Qua dierenwelzijn zijn de huidige toestanden in de bio-industrie natuurlijk diep triest. In eerste instantie was dit ook een van de redenen waarom ik vegan wilde worden. Maar is een wereld waarin we niets van dieren gebruiken daarom per se de mooiste wereld? Het allerbeste alternatief? Een aflevering van Floortje Dessing in Mongolië was voor mij een eyeopener. Floortje was een paar dagen op bezoek bij een meisje van een nomadenstam. Dit meisje trok dag in dag uit geduldig door de bossen met de rendieren van haar groep. Urenlang. Ze hield van deze beesten maar maakte toch dankbaar gebruik van hun hun vacht, poep (als brandstof) en melk.
“Streven naar perfectie kent veel nadelen, zelfs als het voortkomt uit compassie en naastenliefde.”
Ik zag deze manier van samenleven tussen mens en dier en vond het vooral heel erg mooi. Ik kon niet anders dan respect hebben voor de manier waarop zij leven. Dit is natuurlijk een uiterst persoonlijk standpunt, maar ik merk dat ik vooral de manier waaróp dieren in de bio-industrie behandeld worden wil veranderen. Wat mij betreft houdt dat in dat we veel veel minder dierlijke producten eten, maar niet dat we nooit meer dierlijke producten eten. Je kunt kaas ook kopen van een lokale biodynamische boer.
Terug naar mezelf
Ik heb besloten dat ik het woord falen niet meer gebruik. En dat ‘goed’ en ‘fout’ subjectieve oordelen zijn die we zelf vellen over onze eigen beslissingen. Streven naar perfectie kent veel nadelen, zelfs als het voortkomt uit compassie en naastenliefde. Ik heb de teugels bewust laten vieren. Tegenwoordig probeer ik me weer wat meer vast te houden aan principes zoals ‘alle kleine beetjes helpen’ en ‘je best doen is goed genoeg’. Maar dat mijn vegan avontuur uitmondde in een levenswijze die bijna altijd rekening houdt met onze planeet en met de dieren en mensen die haar bewonen, is nog steeds een feit, waar ik trots op mag zijn.
20 reacties
Beste Nath,
Probeer jezelf eens beter in de materie te verdiepen van het veganisme, je begrijpt het nog niet helemaal. Wat je hier vertelt is ook absoluut niet de waarheid maar een laatste stuiptrekking van de vleeseter.
U praat over B12 supplementen die alleen vegan nodig heeft neem ik aan? Van een ander is geen sprake van bij een gezond eetpatroon.
Het mooie is dat er HEEL veel vleeseters zijn die een b12 tekort hebben. Zoek maar eens op.
Het veevoer wordt ook verrijkt met b12 zodat u en anderen voldoende b12 binnenkrijgen. Zoek maar eens op.
Wat u zegt heeft niets met veganisme te maken!
Uw zogenaamde biologische vleesfabrieken die u schotse hooglanders
noemt zijn ook niet de oplossing om veganisme yegen te gaan. Hun moeders zijn tegen haar wil geinsemineerd om zwanger te raken. (Als wij een mens onvrijwillig insemineren is daar een ander woord voor) zoek maar eens op.
U wilt toch uw stukje vlees blijven verdedigen?
En uw kippen die u gaat aanschaffen;waar zijn de haantjes gebleven denkt u? Of denkt u dat er alleen kippen geboren worden?zoek maar eens op.
Rauwe melk? Is ook niet natuurlijk voor de mens. Het is namelijk moedermelk. Moedermelk is voor kinderen(lees jongen) om een goede start te maken in dit leven. Bent u ervan bewust dat u moedermelk drinkt en dat dit ook nog eens ongezond is voor een volwassene? Weet u trouwens waar de kalfjes blijven na hun geboorte en wat daar de reden van is? Zoek maar eens op.
Nu zal ik wel weer als een extreme en altijd wat te zeuren hebbende vegan gezien worden maar het is tijd dat er nagedacht gaat worden en gehandeld gaat worden, progressief gedacht gaat worden en niet stilstaan met onze egoïstische gedachte. Er zijn gewoonweg teveel mensen op aarde en moeten daarom anders omgaan met onze voeding en veel belangrijker; blijf van “mijn” en “onze dieren”af! Verzorg ze! Tegen de tijd dat zo’n dier is overleden mag u het lichaam op komen halen en slachten en nuttigen als maaltijd. Eet smaak een lijk!
Vegan leeft,groeit en blijft! Leve onze dieren, vlees is dood.
PS
Geniet nou maar eens van die schotse hooglanders op een andere manier; zie ze leven…. gewoon leven.
Omdat je doorslaat in je gedrag eet je weer ongezonder en milieubelastender? Zwart/wit denken; of alles moet perfect of ik doe het niet. Je doet jezelf tekort. Je mist nu alle voordelen van vegan zijn. Maak je niet druk. Probeer het eens opnieuw. Ik ben vegan en pas me aan als ik op bezoek ben, eet wat de pot schaft als er geen alternatieven zijn. Ik ben dan 99% vegan.
Ik laat je in je waarde. Ik als veganist vind het totaal niet moeilijk om zoveel dingen te laten, graag zelfs! Ik hoor het zo vaak: “knap van je hoor!”. dan denk ik “knap?? zo zou het gewoon moeten zijn. geen dieren vermoorden voor ons kwartiertje plezier, dat zou toch geen moeite moeten kosten?”. nee hoor wij zijn in mijn ogen allemaal gelijkwaardig, dier en mens. dieren voelen pijn, liefde net als wij, mensen.
nee ik heb nooit spijt gehad, ja dat ik niet eerder veganist ben geworden.
maar goed, jij stelt jezelf dus boven de dieren en onze planeet.
en de zuivelindustrie is net zo verschrikkelijk als de vleesindustrie.
jammer!
Dus jij bent vegan. Ik neem aan dat je dan ook geen leren schoenen hebt, noch andere (kleding)stukken van dierlijke oorsprong? Bijvoorbeeld kussens of dekens gevuld met dons. En dus ook geen meubels bekleed met leder of een auto met leren zetels?
Dus dat wil zeggen dat al die producten (kledij, meubels, etc.) dan vervaardigd zijn uit of katoen, wol, zijde of kunststof alternatieven. In praktijk is het vaak uitsluitend kunststof of een mix van kunststof en katoen.
Wist je dat die kunststoffen en masse microplastic vrijgeven als ze verslijten? Die microvezels komen vroeg of laat in het oppervlaktewater terecht en vergiftigen zo het zeeleven. (Google eens ‘microplastic’)
In plaats van beestjes op het land doodt je dus beestjes in de zee.
Proficiat.
Dat komt omdat dezelfde mensen die de bio-industrie steunen en in stand houden. De hennep- industrie tegenhouden. Alle vegans zijn pro hennep 😉
Heel goed! Mooie reflectie op jezelf!
Respect dat je dit wilde delen.
Er zijn meer veganisten zoals jij die er zo overdenken.
Tja wat kan ik zeggen, ik ben een boerenzoon eerste en tevens de laatste oftewel de enige optie om onze veehouderij, die al sinds 1642 van vader op zoon is doorgegeven, verder te laten groeien. Kleine kanttekening ik ben sinds 3 jaar veganist geworden. En zodoende zal de uitbuiting slavernij en het leed wat mijn familie vol trots heb opgebouwd bij mij stoppen.
Want ja wij hebben een stal vol slaven staan (koeien) van wie wij alles afpakken zodra ze zwanger kunnen worden word de Ki gebeld om de koe te verkrachten. Zodra het kalfje geboren is word deze binnen 2 uur van de moeder gescheiden en zijn we teleurgesteld als het een stiertje blijkt te zijn want die kun je minder uitbuiten dus minder opbrengst. De koeien worden gevoed met de voor hun verslavende krachtvoer. En gras. Ieder jaar weer een nieuwe verkrachting en het wegroven van het kalf.
Vlees stieren belanden direct in een klein hokje en daarna in een iets groter hok waar zij pas uitkomen als ze naar het slachthuis gaan. Het is een ware hollocaust dag in dag uit van vader op zoon al generaties lang. Maar bij mij houd dit op. Ik snap heel goed dat het vroeger misschien soms niet anders kon. En dat respecteer ik maar nu in deze tijd zouden wij allemaal beter moeten weten. Met de technologie van vandaag is deze marteling niet meer nodig. En als iemand zegd maar ik eet biologisch vlees dat op een humane wijze is geslacht. Dan vertel ik jou ergens in Thailand is een kinderparadijs waar alle kinderen alles hebben wat ze maar willen de hele dag spelen in de mooiste speeltuinen en het lekkerste eten dat er bestaat, maar savonds word er een film gemaakt voor de kinderporno industrie. Is dat dan een humane manier van kindermisbruik. Nee natuurlijk bestaat er niet zoiets als een humane manier, om andere levende wezens die willen leven en hun nakomelingen willen verzorgen en liefhebben, te vermoorden. Dat word door de industrie bedacht in de vorm van allerlei concepten hoe het genoemd kan worden. Ik kan aan mijn dochter niet verkopen dat ik een vredelievend mens ben terwijl ik in de supermarkt mijn winkelwagen vol gooi met dieren leed. Kijk de film dominion maar eens dat is geen uitzondering dat is hoe het overal gaat . Ik ben er tussen opgegroeid dus weet het uit eigen ervaring hoe ver wij verwijderd kunnen zijn van waar we voor zouden moeten staan. Maar we zijn er allemaal aan verslaafd geraakt kaas etc. Moeilijker om van af te komen dan cocaïne. Kijk om je heen iedereen word ziek. Dit is het moment om je ogen maar vooral je hart te openen. De meeste dieren zijn van nature vele malen zorgzamer dan mensen voor hun kinderen. Kijk naar ze, voel ze en heb ze lief.
Gegroet jou geweten
Mooi verwoord.
Helemaal mee eens.
Gelukkig maak jij mij weer gelukkig nadat ik ongelukkig werd van dit artikel.
Ik wens jou al het geluk van de wereld en meen dit uit de grond van mijn hart. Ook wens ik dit degene die het artikel schreef al het geluk zodat haar geweten het gordijn weer zal opentrekken en haar zal sterken bij de strijd voor onze dieren. Laat het millieu maar even etc. dat volgt namelijk vanzelf wel als dat belangrijker gaat worden dan geld verdienen voor alle mega concerns. Zoek eens op wie veganisme uitvond en wat de werkelijke betekenis is. Het zal je helpen
Bless !
Vegan 4 the Animals
Fantastische reactie!
Respect! Ik ga hier helemaal mee akkoord.
Petje af voor jouw om-slag…
Ik zou het niet beter kunnen beschrijven, je bekijkt het vanuit het dier. Respect! Ook laat deze mevrouw door haar zwart/wit denken de voordelen voor haar gezondheid (en van haar kinderen) en het milieu vallen.
Je hoeft toch ook niet zo strikt te gaan? Ik draag ook mijn steentje bij, en tijdje vegan geweest, lukt me ook niet, maar melk komt hier niet meer in huis. Ook geen vlees. Daar real e je echt wel makkelijk aan gewend, de notenmelken zijn ook gewoon super lekker. En wat betreft wereldverbeteraar zijn als individu vind ik persoonlijk wat kort door de bocht. Ik doe ook mijn best om mijn ecologische voetafdruk (zoals ze dat tegenwoordig zo mooi noemen) zo klein mogelijk te houden. Maar, door het teniet wanneer grote bedrijven blijven vervuilen, zolang bv Murica een groot vervuiler blijft etc.
Ik doe mijn best als individu, maar ik maak me geen illusies.
Diertjes eet ik gewoon niet meer..
Lastig he een geweten…
Lastig he een geweten…
Die opmerking over die nomadenstam: wij westerlingen zitten niet in DIE situatie. Wij hebben de keuze om zowel vegan kaas als gewone en een hoop andere producten te kopen waar je dezelfde voedingsstoffen vindt. Nice try, maar je moet kijken naar je eigen normale situatie.
We zijn allen ver van de natuur af komen te staan en het word de hoogste tijd om terug te keren!
Dat betekent ons natuurlijk dieet dat voor alle dieren bepaald is biologische chemisch fisiologisch, dus in hoofdzaak dierlijke producten uit eigen streek en geen soja burgers GMO granen en al het onnatuurlijk fruit uit de supermarkt.
U bent denk ik ook zo’n iemand met van die “slachttanden” in uw gebit?
Wij staan dichter bij de natuur als wij allemaal denken. Wij moeten de natuur aanvoelen en ons daardoor laten leiden. Een samenspel. Wij mensen doen dit andersom; wij willen dat de natuur ONS volgt en passen zonodig de natuur aan…. Fokken,eten en fokken.en meer en meer fokken en eten. Opsluiten geen compassie en moorden om te eten. Dat is niet de natuur Vriend, al lang niet meer. De natuur vandaag de dag geeft aan dat er meer mogelijkheden en oplossingen zijn.
Maar op één of andere manier blijven wij vasthouden aan dat stukje vlees en zoeken vanuitdaar een oplossing. Totaal onnatuurlijk. Alleen maar beren op de weg zien! Volg en wij mensen herpakken ons wel achter moeder natuur aan…
Mee eens, ik koop al mijn vlees in de buurt. Voornamelijk van de schotse hooglanders die tegenover mijn huis leven. Rauwe melk haal ik bij de boer in de buurt en binnenkort hebben wij zelf kippen.
Stel we gaan ervanuit dat het beste is om vegan te gaan, dan nog is het fysiek niet mogelijk. Het is niet mogelijk om de benodigde voedingsstoffen enkel uit een veganistisch dieet te halen (de supplementen die een goede aanvulling beloven, dat zijn leugens en nog schadelijk ook). Maar het gaat langzaam bergafwaarts. In het begin heb je nog een opslag in je lichaam die je aan het gebruiken bent, als deze op is begint het. Daarom voelt het in het begin zo goed, maar later krijg je problemen. Je hoort keer op keer hetzelfde verhaal van mensen die weer vlees moeten eten ivm gezondheid en dan worden belaagd met mensen die zeggen dat ze het vast niet goed deden. Ik steun de lokale boeren, nu ze er nog zijn.