Openhartig

Het seksleven zoals het is: Seks na de bevalling

Het seksleven zoals het is: Seks na de bevalling

In seksscènes in films zien we meestal strakke lijven gehuld in mooie lingerie, die elegant over elkaar heen liggen kronkelen. Maar seks in het echte leven is een stuk morsiger en complexer. Daarom geven wij een eerlijke inkijk in onze slaapkamer, zonder taboes en verbloemingen. Van een onenightstand tot soloseks, zo gaat het er écht aan toe! Vandaag: seks na de bevalling.

Uit een studie van de Vrouwenkliniek van het UZ Gent, die het seksueel functioneren van vrouwen na de bevalling onderzocht heeft, blijkt dat er heel wat factoren zijn die seks vlak na de bevalling kunnen bemoeilijken. “Is dat niet iets waar Charlie over zou kunnen schrijven?” tipte een lezeres ons. Dat moesten we maar een keer vragen: in de redactiegroep kwamen binnen mum van tijd alle verhalen naar boven. Onder het motto oversharing is goed voor de vrouwelijke seksualiteit’ hieronder enkele ervaringen.

“Ik was best zenuwachtig voor die eerste keer na mijn eerste bevalling. De bevalling was erg zwaar geweest en ja, ook ik was ingeknipt, zoals zo veel andere vrouwen. Mijn man maakte op voorhand mopjes over de strakheid van mijn vagina, zoals “Seks na kinderen is like throwing a hotdog down a hallway”. Haha. Dat viel al bij al nogal mee. In het begin uiteraard niet, maar met de juiste oefeningen heb ik nu net meer controle dan voordien.”

“Ik vond – na een paar keer – de seks na mijn eerste bevalling juist veel beter. Alsof mijn vagina van alles voelde dat hij (ik ben bang dat een vagina een ‘hij’ is) voordien niet voelde. Ik vond dat echt geweldig. Penetratie was nog nooit zo fijn. (Na de tweede bevalling hebben we gewoon veel minder seks, helaas.)”

“Jaren geleden, ik was nog een kinderloos lam, kwam er op café een man naast me op een barkruk zitten.
Hij zuchtte.
Mijn vrouw is net bevallen, zei hij.
Zo leuk, zei ik.
Nee, zei hij, niet leuk. De seks is om zeep. Moest ze hier zijn, ze schoof zo over die barkruk.
Ik ben dat nooit vergeten en toen ik bevallen was, was ik panisch voor elke barkruk.”

“Mijn lichaam voelde zich door die open beha heel vrij. Niet de eerste weken, als je ligt te etteren onder de tepelkloven, maar erna wel.”

“Ik gaf opgeteld vier jaar borstvoeding en dat bemoeilijkte voor mij de seks helemaal niet. Ik had net veel zin daardoor. Mijn lichaam voelde zich door die open beha heel vrij. Oké, niet de eerste weken, als je ligt te etteren onder de tepelkloven, maar erna dus wel. En daarbij, die zuigende beweging aan je tepels, ik werd daar ook zoet wee van. Ik heb me ook laten aanpraten dat de contracties die de borstvoeding veroorzaken de boel weer in positie brengen. Onze hallway bedoel ik.”

“Ik vond het ook meteen fijner. Was me beter bewust van alles down there, terwijl ik daarvoor niet zo’n fan was van klassieke penetratieseks. Wij zijn ook redelijk snel (op mijn initiatief) back on that horse gesprongen, dus was voor ons allebei feest om vast te stellen dat dat pijnloos kon en allemaal nog werkte. Ik heb het hem toen uitgebreid gevraagd en hubby vond het ook beter na dan voor. Ik had een klein scheurtje (sorry voor de graphics) dat genezen was en dat extra ribbeltje zorgde blijkbaar voor meer plezier en strakheid.”

“Na de tweede bevalling was ik lange tijd onzeker over m’n lijf, alles was opeens gaan hangen. Waarop hij mijn man me tijdens een weekend weg poedelnaakt voor een levensgrote spiegel heeft gezet en van m’n tenen tot m’n kruin heeft overlopen wat hij mooi en sexy aan mij vond. Sindsdien beste seks ooit in m’n leven.”

“Ik heb een heel lange ribbel, langs binnen en buiten. En de hechtingen waren te strak genaaid en de plaats ertussen is nooit dichtgegroeid. Dus dat het daar strak was, was zeker, maar er kon niets in zonder super veel pijn. Nu is het terug ‘normaal’ maar ik heb er na vijf jaar toch nog altijd last van.”

“Penetratie voelde alsof iemand een gebroken fles in me stak. Dit kon niet de bedoeling zijn.”

“Vier maanden na de bevalling moest ik het toegeven: seks, of elke poging daartoe, was verschrikkelijk geworden. Penetratie voelde alsof iemand een gebroken fles in me stak. Dit kon niet de bedoeling zijn. Maar de gynaecoloog wuifde het weg en zei dat zoiets wel vaker voorkwam, dat ik wellicht niet genoeg ontspannen was. Maar hoe kan je je ontspannen als iets zoveel zeer doet, vroeg ik me af. De tijd verstreek en er veranderde niks. Een vriendin raadde me aan naar een andere gynaecoloog te gaan, een man die bijna op pensioen was en echt de tijd voor zijn patiënten nam. Nadat hij me onderzocht had, was zijn conclusie eenvoudig: ‘U bent te ver dichtgenaaid.’ Toen ik mijn vaste gynaecoloog ermee confronteerde, zei hij: ‘Ah ja, in één op de zoveel gevallen komt dat voor. Maar ik kan dat in een kwartiertje fiksen hoor.’ Ik besloot dat het woord ‘fiksen’ niet paste bij mijn geslachtsorgaan of seksleven, en liet de hersteloperatie uiteindelijk uitvoeren door de geduldige oudere dokter. De ingreep zal in totaal inderdaad niet meer dan een kwartier geduurd hebben, maar ik voelde me bij deze man in kundige handen en respectvol benaderd. Met de knip kwam het goed, met mijn relatie niet. De ‘gebroken fles’-seks heeft daar een rol in gespeeld. Nieuwsflash voor dokters: de meeste vrouwen weten zelf wel wanneer ze ontspannen zijn.”

“Onze dochter een paar weken na haar geboorte in het ziekenhuis met ernstige gezondheidsproblemen. Het was een super zware en onzekere periode. Op een avond zochten mijn man en ik troost in elkaars armen en dat mondde uit in een soort wanhopige, intense vrijpartij. Omdat ik nog niet terug aan de pil was en we in het heetst van de strijd niet aan anticonceptie hadden gedacht, moest ik de dag erna om de morning-after pil. Die moest ik dus nemen nog voor ik voor de eerste keer terug ongesteld was geworden na de bevalling. Opnieuw zwanger worden was toen gewoon geen optie. Deed me wel beseffen dat veel vrouwen die mogelijkheden niet hebben.”

“Ik ben bewuster van wat mijn lijf kan, en ben er ook fierder op. Ik durf meer te nemen in plaats van enkel te geven.”

“Ik herinner me vooral dat we snel na de bevalling konden vrijen, naar mijn gevoel al een week erna, maar volgens mijn vriend een maand erna. En mijn vagina voelde wel anders aan (precies gekneusd), maar allemaal goed hersteld. En dat ik ook tijdens mijn zwangerschap heel veel zin had in seks. Nadien is de seks even goed gebleven. Eigenlijk nooit problemen mee gehad. En ook niet over mijn lichaam dat helemaal is veranderd na de bevalling (heupen en borsten gekregen en paar extra kilo’s erbij). En mijn vriend vindt me nog even sexy. Ah ja, wel minder seks na het eerste kind… maar dat zal normaal zijn zeker? En zolang we beiden niet ongelukkig daarmee zijn, lijkt me dat ook geen groot probleem.”

“Seks kort na de bevalling is inderdaad wat zoeken en knoeien, maar al bij al zit ik na twee kinderen beter in mijn vel. Ik ben bewuster van wat mijn lijf kan, en ben er ook fierder op. Ik durf meer te nemen in plaats van enkel te geven. Ik bedoel: mijn lijf kan kinderen op de wereld zetten. Bow down babe.”

 

En dit had huissekuoloog Wim nog te zeggen: “Aangezien ik geen kinderen heb en niet zwanger kan worden, zal ik mijn inbreng beperken. Wat me wat stoort aan het artikel over het onderzoek, is dat er enkel gesproken wordt over seks in de enge zin (penetratie). Veel koppels die ik zie met problemen zijn erbij gebaat om in de periode na de bevalling meer de focus te leggen op voorspel. Dat is, dacht ik toch, ook seks.”

Lees alle verhalen uit de reeks Het Seksleven zoals het is
Foto: Istock

Schrijf je reactie

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen