Reportage

PMDD: elke maand ziek door je cyclus

PMDD: elke maand ziek door je cyclus

Deze lente kreeg Zoë* (40) de diagnose premenstrueel dysforisch syndroom, oftewel PMDD.  “Twee weken per maand ben ik nog maar een schim van mezelf. Het voelt alsof ik een half leven leid.” PMDD is nog niet door alle instanties erkend. Een exacte oorzaak is nog niet bekend, een remedie evenmin.

PMDD is een hormonale aandoening, veel zwaarder dan het bekendere en veelvoorkomende premenstrueel syndroom (PMS). PMDD symptomen zijn cyclisch en slopend. Vrouwen, maar ook mensen met vrouwelijke geslachtsorganen, met PMDD hebben in de luteale fase – die duurt van de eisprong tot de maandstonden – ernstige klachten die een impact hebben op het dagelijks functioneren. Van oververmoeidheid, stemmingswisselingen, griepsymptomen, depressieve gevoelens tot zelfmoordgedachten. De exacte oorzaak is nog niet bekend, een remedie evenmin.

Zoë had altijd al heftige maandstonden met extreem veel pijn tijdens de regels en PMS vooraf. De laatste jaren verergerden haar symptomen sterk en begonnen ze steeds vroeger in haar cyclus op te treden. Zoë vertelt haar verhaal anoniem, omwille van de machocultuur die nog vaak heerst in de muzieksector waarin ze werkt. “In de twee weken voor mijn maandstonden huil ik vaak, ben ik in een constante staat van boosheid en kan ik ontploffen voor het minste. Mijn lichaam doet overal pijn, ik kan moeilijk focussen en ben zeer vermoeid. Alles gaat traag, alsof er mist zit in mijn hoofd. Het is dan alsof ik mezelf niet meer ben. Soms heb ik zelfs zelfmoordgedachten.”

“De dokter dacht dat ik een depressie had en stelde antidepressiva voor, maar ik voelde intuïtief aan dat dat niet klopte.”

Toen Zoë nog niet wist wat er aan de hand was, maakte ze tijdens de luteale fase vaak brokken in haar vriendschappen, maar soms ook in werkrelaties. “Ik was soms heel negatief en out of control. Sommige vrienden vielen weg en ik keerde meer en meer in mezelf. De dokter dacht dat ik een depressie had en stelde antidepressiva voor, maar ik voelde intuïtief aan dat dat niet klopte. Ik ging zelf op zoek. Ik hield mijn symptomen bij en al snel werd duidelijk dat ze gelinkt waren aan mijn cyclus. Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bij de Leuvense professor Johan Verhaeghe, die gespecialiseerd is in hormonale aandoeningen. Met een checklist bevestigde hij mijn vermoeden: PMDD.”

De diagnose bracht voor Zoë eindelijk licht in een donkere tunnel. “Ik kon mijn gedrag verklaren. Ik kon de zelfhaat die ik soms had omwille van de brokken die ik maakte, omzetten in meer zelfliefde, omdat ik begreep waar het vandaan kwam. Een wereld van verschil. Ik praat er nu ook over met vrienden en familie en probeer er zelf beter mee te leren leven. Anticipatie en herinnering zijn daarin cruciaal. Ik maak al veel minder brokken.” (lacht)

Oorzaak nog niet bekend

Zoë is lang niet de enige: tussen de drie en tien procent van de vrouwen heeft PMDD, meestal zonder dat te weten. PMDD komt minder voor dan PMS, het premenstrueel syndroom met veel mildere klachten, dat bij 85 tot 95 procent van de vrouwen voorkomt. De klachten van PMDD kunnen variëren en kunnen bestaan uit stemmingswisselingen, paniekaanvallen, vermoeidheid, gevoelens van verdriet, wanhoop, spanning tot zelfs zelfmoordgedachten. Ook fysieke symptomen komen voor, zoals een opgeblazen gevoel, erge hoofdpijn en spierpijnen in het hele lichaam. Wie PMDD heeft, heeft daar in de twee weken voor de menstruatie last van. De klachten verergeren vaak bij het naderen van de menopauze.

“Vrouwen met PMDD reageren anders op de vrouwelijke hormonen progesteron en oestrogeen.”

De oorzaak van PMDD is nog niet volledig opgehelderd, maar voornamelijk in Engeland en de Verenigde Staten onderzoeken ze het syndroom. In een Amerikaans onderzoek werd aangetoond dat vrouwen met PMDD anders reageren op de vrouwelijke hormonen progesteron en oestrogeen. De onderzoekers denken dat een gencomplex aan de basis ligt van de overgevoeligheid op de afbraakstoffen van progesteron. Professor gynaecoloog Johan Verhaeghe, verbonden aan het UZ Leuven en de dokter die Zoë diagnosticeerde, duidt dat dit een hypothese is. “Hier is geen consensus over. Sommige onderzoekers denken dat bepaalde afbraakstoffen aan de oorzaak liggen, anderen zien de oorzaak in de wisselwerking tussen de triggers, de hormonen, en de neurotransmitters in de hersens.”

Ovariëctomie als laatste redmiddel

Volgens gynaecoloog Linda Ameryckx, verbonden aan het UZA, wordt de link met de hormonale cyclus niet altijd gelegd. Want wie PMDD heeft, heeft vaak maar zeven dagen per maand geen klachten en krijgt daardoor vaak onterecht de diagnose manisch depressief, bipolair of een andere psychische stoornis. Lange tijd werd PMDD ook niet erkend in de medische wereld. Het werd pas in 2013 opgenomen in de DSM-5, het Amerikaanse handboek voor de classificatie van psychische stoornissen dat wordt gebruikt in de psychiatrie. Professor Verhaeghe: “De European Medicines Agency aanvaardt PMDD en PMS nog niet als aparte condities. Dat verhindert het ontwikkelen van nieuwe medicijnen voor de behandeling ervan.”

“PMDD werd lange tijd niet erkend in de medische wereld. Pas in 2013 werd de aandoening opgenomen in de DSM-5.”

Voor vrouwen die de diagnose PMDD wel correct krijgen, lijkt er maar één definitieve remedie te bestaan, namelijk een ovariëctomie: het verwijderen van de eierstokken. Ameryckx: “Er zijn verschillende, minder ingrijpende manieren om ernstige PMDD-klachten te behandelen, maar die zijn onvoldoende bekend onder huisartsen en soms ook bij gynaecologen.”

Een ovariëctomie wordt afgeraden voor jongere vrouwen, omdat ze meteen in de overgang van de menopauze komen en er heel wat lichamelijke en psychische veranderingen aan verbonden zijn. Vooraleer iemand een ovariëctomie kan krijgen, moet er met medicijnen getest worden hoe die persoon reageert op de menopauze. Verhaeghe vult aan: “De medicatie voor een geïnduceerde menopauze is heel duur en wordt niet terugbetaald. In Nederland wordt dat soms wel gedaan. Daardoor kunnen vrouwen zelfs voor een langere tijd in een geïnduceerde menopauze blijven en is een ovariëctomie niet nodig.”

Een ovariëctomie is de laatste stap, een stap die Zoë hoopt niet te hoeven nemen. “Je komt meteen in een menopauze terecht en je lichaam heeft geen overgangsperiode. Ik heb gelezen dat mensen met PMDD ook een veel zwaardere menopauze hebben en dan ruil je het ene kwaad in voor het andere. Ik zal dit enkel overwegen als alle andere mogelijkheden zijn uitgeput.”

Drie mogelijke stappen

Gelukkig zijn er ook andere mogelijkheden om PMDD beheersbaar te houden, maar die zijn niet altijd even bekend en er is nog onvoldoende onderzoek naar gedaan. Professor Verhaeghe: “Wat we wel al weten, is dat vitamine B, calcium en het kruidensupplement vitex agnus castus, oftewel kuisboomextract, de klachten kunnen verminderen. Het is ook aangeraden om niet te veel snelle suikers te eten en voldoende te sporten.”

“Bij PMDD en evengoed bij PMS zijn bepaalde levensstijlmaatregelen nog niet zo goed gekend.”

Vaak is dit een hele opgave, omdat vrouwen die in de luteale fase zijn, vaak grijpen naar snelle suikers en minder bewegen. Verhaeghe: “Ik maak vaak de vergelijking met een hoge bloeddruk: mensen weten dat je dan minder zout moet eten en meer moet bewegen. Zelfs als je al medicatie neemt, is het nog steeds belangrijk om minder zout te eten. En dat is aanvaard, maar bij PMDD en evengoed bij PMS zijn deze levensstijlmaatregelen nog niet zo goed gekend.”

Professor Verhaeghe stelde voor Zoë een driestappenplan voor. Stap één: de pil in aanvulling met natuurlijke supplementen. Stap twee: de pil en antidepressiva. Stap drie: een ovariëctomie. Zoë begon met stap één en paste haar levensstijl geleidelijk aan zelf aan. “Ik volg een strikt dieet. Geen alcohol, geen koffie, geen suikers, geen vetten. Ik probeer iedere dag yoga te doen en ik mediteer. Ik ga ook naar een psycholoog. Ik moet er echt over kunnen praten, want soms word ik zo fel overspoeld door PMDD dat ik mezelf volledig verlies. Dan zit ik in een neerwaartse spiraal en is het zinvol dat ik met een psycholoog kan praten die me er uit kan halen.”

Ze is nu twee maanden verder en heeft nog niet het gevoel dat het echt veel beter gaat. Mogelijk komt dat omdat ze een stressvolle periode had. “Stress verergert de symptomen, dus ik wil nog geen conclusie trekken. Het blijft een zoektocht. Ik moet dagelijks mijn balans opmaken, maar ik hoop dat ik niet moet overstappen naar stap twee, want antidepressiva wil ik niet nemen. Zeker niet voor de rest van mijn leven. Ik neem de pil al dik tegen mijn zin, want zowel de pil als antidepressiva zijn enkel symptoombestrijders en pakken de oorzaak niet aan.”

“Zowel de pil als antidepressiva bestrijden enkel symptomen en pakken de oorzaak niet aan.”

In sommige gevallen kan stap twee, een combinatie van antidepressiva en de pil, wel soelaas bieden. “Het doel van de antidepressiva is het verhogen van het serotoninepeil in de hersenen”, zegt Ameryckx. “Serotonine is betrokken bij de prikkeloverdracht in de hersenen en heeft effect op allerlei processen, zoals het regelen van de slaap, honger, temperatuursregeling, libido en humeur. Bij mensen met een depressie of depressieve gevoelens is het gehalte serotonine vaak verlaagd. Vandaar dat we antidepressiva voorschrijven.”

De pil onderdrukt de eisprong en de daarbij horende hormoonfluctuaties, maar het kan ook averechts werken: het progestativum van een anticonceptiepil kan klachten van PMDD veroorzaken en dan wel continu. “Vandaar is een pil op basis van Drospirenon, zoals de Yasmin pil, een betere keuze”, zegt Ameryckx. “Het toedienen van hoge dosissen hormonen zoals estrogenen heeft ook een positief effect op het serotoninepeil.”

Bewustwording is belangrijk

Linda Ameryckx denkt dat het belangrijk is dat huisartsen, psychiaters en gynaecologen beter bekend zouden zijn met de diagnose en het feit dat er meer behandelmogelijkheden zijn dan enkel een ovariëctomie. Johan Verhaeghe sluit zich daarbij aan. “Als PMDD zou erkend worden als aandoening, kunnen patiënten zorg krijgen van een psycholoog en diëtist. Als die zorg bovendien terugbetaald zou worden, zou dat al veel verbetering brengen.”

“Het zou niet mogen dat er zoveel mensen jaren rondlopen zonder te begrijpen wat er aan de hand is.”

“Er zou dringend meer onderzoek gedaan moeten worden rond PMDD zodat er een specifieke behandeling kan ontwikkeld worden die de oorzaak aanpakt”, meent Zoë. “Ik hoop op een groter bewustzijn rond PMDD, want knowledge is power. De internationale ‘Shine a light on PMDD’ awareness month is al een goed begin, daardoor heb ik zelf heel veel informatie gevonden. Ik heb ook erg veel gehad aan internetfora waar vrouwen met PMDD hun bevindingen kunnen delen.”

“Het zou niet mogen dat er zoveel mensen jaren rondlopen zonder te begrijpen wat er aan de hand is en zich daardoor beginnen isoleren en in een neerwaartse spiraal terechtkomen met mogelijk fatale gevolgen. Bovendien is het ook in het belang van de familie, vrienden en de mensen rondom ons om te weten wat er aan de hand is”, vindt Zoë. “De grootste uitdaging is om het taboe over period issues in het algemeen te verbreken in onze patriarchale maatschappij.”

Meer info vind je op www.pmddnederland.nl
*Zoë is een gefingeerde naam.
Illustraties: Istock & Charlie Magazine

Schrijf je reactie

36 reacties
  • Lu says:

    Bij mij heeft geholpen het doorslikken van een pil zonder oestrogeen de mini pil heet het daardoor krijg je geen eisprong huisartsen schrijven het niet vaak voor maar het heeft heel erg geholpen ! 

  • G says:

    Belachelijk dat je schrijft dat je geen vetten eet. Dat is juist super belangrijk!

  • Clou says:

    Just let’s not forget that prozac… Fluoxetine, anti depresseurs actually help a lot.
    I have always been avoiding taking those and I was helping myself with natural complement and healthy food and lot of sport. It hasn’t been enough and I am glad to have some chemical support now. It does work

  • M says:

    Al jaren ben ik op zoek naar de juiste anti conceptie omdat ‘ze denken’ dat ik overgevoelig ben voor hormonen. Ondertussen heb ik ze allemaal geprobeerd maar na het lezen van dit artikel denk ik zwaar dat het mijn eigen hormonen zijn waar ik zo’n ontzettend last van heb.. 1 goede week en 3 slechten💀. Ik dacht dat het pms was en daar is niet veel aan te doen. Wetende nu dat er meer vrouwen zijn met deze klachten is een geruststelling. Maar nu vragen ik en mijn partner ons af, is er een remedie! Dit kan echt niet zo blijven gaan. De depressieve gevoelens, agressieve reacties, accute huilbuien op het werk en constante vermoeidheid die ervoor zorgen dat ik niet de moeder en partner kan zijn die ik zou willen. Hoe leef je daarmee en hoe kan een partner dit volhouden? Zijn er vrouwen die positieve ervaringen hebben met het nemen van supplementen zoals minnikspeper?? Ik hoor het graag

  • Glenn Van Rijckeghem says:

    Beste Charlie magazine, via 50 Koffies kwam ik een kijkje nemen op jullie website omdat ik dit magazine niet kende en onmiddellijk was ik onder de indruk van verschillende thema’s waaronder dit artikel betreffende PMDD.
    Vorige maand contacteerde ons een jonge vrouw van 18 die door haar lerares werd doorgestuurd naar ons omdat ze geen oplossing of oorzaak konden vinden voor haar PMDD signalen want het zijn signalen van het lichaam die iets willen vertellen! Ze onderging het op maat gemaakte Balance Package waarbij we tijdens dit persoonlijk traject het lichaam analyseren. 
    En wat een verhaal had dit mooie lichaam te vertellen, onmiddellijk raak en naar de kern en essentie, maar belangrijker is het directe resultaat waarbij haar lichaam na twee weken al stabiliseerde en haar testen en klachten afnamen en onbewust zat ze plots in haar vroegere moeilijkere periode waarbij ze zich nu heel bewust was van haar eigen lichaam en ze nieuwe zaken leert ontdekken door op een andere manier met het lichaam om te gaan.

    Vond het toch wel belangrijk om dit verhaal hier te delen om zo misschien ook anderen te tonen hoe het ook anders kan!

    Ps: binnenkort komen wij ook op de koffie met 50 Koffie om onze expertise te delen.

    Lieve groeten,
    Glenn.

  • Ellen Valk says:

    Ik zie dat charlie magazine in België zit hoe te bellen van België naar mij?
    0031 79 888 22 47
    Nu lees ik ook dat Charlie Magazine er definitief mee stop! Hou het dan nooit op?!?!?
    Ellen Valk

  • Ellen Valk says:

    Dames, vrouwe met PMS PMDD,

    Bel me maar als je wil praten, want via deze weg schieten we ook niet veel op.
    Ik heb een paar berichten gelezen en het is allemaal zo herkenbaar. Zelf ben
    ik goed deels door de hel heen, maar nog steeds niet zonder klachten. Maar
    ik ben wel strijdbaar om te knokken voor begrip voor de hel waar we doorheen
    gaan. Ik vermoed te weten wat bij mijn de oorzaak is van de klachten. Eén niet
    goed werken de eierstok. Dit door een ongeluk waarbij ik heel hard met mijn
    onderbuik op het stuur terecht ben gekomen. Ik ken nog drie verhalen van
    vrouwen die een ongeluk hebben gehad met de onderbuik en ernstige klachten
    hebben gekregen. Er ontstaat een onbalans in de hormoonhuishouding met
    een ongelofelijke puinhoop als gevolg, zowel lichamelijk als phychiesch emotioneel
    Ik steek me nek uit voor jullie allen en zie het als een roeping om begrip te krijgen
    voor ons en nog mooier een oplossing voor onze hel. Schrik niet, maar daar ben ik
    al 10 jaar mee bezig. Maar ik ga door met de strijd. Ik kan niet anders.

    Dames, vrouwen houd moed! Geef niet op! Bel me om te praten. Ik streef er ook
    naar om als ervaringsdeskundige ergens aan het werk te kunnen gaan. Het zou
    mij daar om ook kunnen helpen als ik gesprekken met jullie kan hebben. Kan ik
    vast wat oefenen, zijn jullie mijn “proefkonijnen”. Maar zonder gekheid, ik leef met
    jullie mee. Verwacht van mij geen oplossingen, maar ik wil wel een luisterend oor
    bieden. Ergens meen ik me nu te herinneren dat er een stichting is voor lotgenoten-
    contact. Ik ga zoeken.

    Ellen Valk 079 888 22 47 ( ik weet niet wat ik hiermee over mezelf afroep, maar ik zie wel
    er zijn mensen, vrouwelevens mee gemoeid )

  • Ellen Valk says:

    Charlie magazine???

    Wat doe jij nou eigenlijk met al die berichten van al die wanhopige vrouwen?

    Ellen Valk

  • Ellen Valk says:

    Ik vermoed te weten wat bij mij de oorzaak is van PMDD. Een gekneusde eierstok. Een niet goed werkende eierstok. Als kind kreeg ik een ongeluk waarbij ik heel hard met mijn onderbuik op het stuur van mijn fiets te recht kwam. Mijn rechter eierstok zit achter mijn baarmoeder. Van af mijn puberteit die begon op mijn 11de jaar heb ik niks anders dan ellende gehad. Helse pijnen in mijn onderbuik rond de eisprong en voor de menstruatie, onregelmatige menstruatie’s, hevige menstruatie’s waar ik bloed armoede van kreeg, moorddadige gedachten en zelfmoord gedachten. Dit is in het kort en beknopt de klachten die ik had. Ik zeg had nu op mijn 54ste is de ELLENDE, de RAMPZALIGHEID grotendeels over, maar ik heb nog steeds met de nodige gevolgen te maken. Ik ben onder andere totaal, compleet uitgeput.

  • Pam says:

    Ik ben 37 jaar en loop hier al mee van mijn 12 jaar. Ik heb bovenop een posttraumatische stress syndroom en borderline. Ik was op zoek naar een specialist in PMDD om mij te helpen, maar blijkbaar is er geen hulp. Ik kan dit leventje niet meer aan en wil elke halve maand euthanasie. Ik weet niet meer wat doen. Toen ik zwanger was een jaar geleden had ik er totaal geen last van, maar ik kan toch moeilijk elk jaar zwanger zijn om dit te voorkomen en achteraf niet voor mijn kind te kunnen zorgen?! Een huilende mama, zus, kind en nicht. Wat doet het me geestelijk pijn.

  • Ellen Valk says:

    Gekneusde eierstok door ongeluk veroorzaak onbaalans in hormoohuishouding.

  • Denise says:

    Hi! Ik herken het echt precies. Ik voel me iedere maand 2 weken goed en 2 weken slecht en dit is sinds ik een periode met erge stress heb gehad. Ik slik echter gewoon de pil (microgynon 20) en volgens mijn huisarts kan de cyclus dan geen invloed hebben op je humeur. Ik heb echter het idee dat dit bij mij wel zo is. Kan iemand mij vertellen hoe dit zit?

  • Francis Geleijns says:

    Alles is zo herkenbaar wat ik hier lees ! ik dacht dat ik de enigste in de gehele wereld was, mijn voormalige huisarts begreep er niets van, en de huisarts die is nu heb zei…je kunt geen klachten meer hebben als je in de post menopauze bent. Ik ben nu de wanhoop nabij, en denk er aan om liever dood te willen zijn. Want ik heb geen leven meer, altijd ziek, uitgeput, opvliegers vóór ik de menstruatie ga krijgen, die ik niet meer krijg natuurlijk. Ik ben nu 63 inmiddels en heb nog steeds alle klachten die ik altijd had als ik ongesteld moest worden, het is vreselijk ! Ik weet niet meer wat ik nog kan doen, ben ook heel eenzaam daardoor. Want sporten gaat ook niet meer al lange tijd. Ik ben echt wanhopig !

  • Marjan says:

    Ik ben nu 66 jaar, en kijk terug naar het pmdd syndroom die ik kreeg na de geboorte van mijn kind daarvoor had ik pms klachten. Er was nog niets als internet, de huisarts dacht alleen aan pms. Familie zei dat ik me ook niet zo moest aanstellen, het hoorde er gewoon bij. Maar het was de hel. Het voelde alsof de duivel in mijn lichaam kroop. Met lichamelijke verschijnselen, zoals, vocht in gezicht en een hele dikke buik, vet haar en puistjes in gezicht. Ik voelde me zo onzeker op mijn werk, en thuis. Ik was ook vreselijk moe, wilde best wel sporten maar kon dat niet opbrengen. Toen ik 49 jaar was is mijnbaarmoeder verwijderd omdat ik ook steeds vreselijke bloedingen had. Daarna waren de klachten verdwenen en is mijn leven weer op nieuw begonnen gelukkig.

  • Tamara says:

    Hoi,

    De dames die PMDD hebben of PMS, hebben jullie ook problemen in jullie cyclus? Hierbij doel ik op: wisselende menstruatie. Zoals b.v. 2 weken later ongesteld, ene keer heel heftig andere keer heel licht, even bloeden om vervolgens na een dag weer te stoppen en weer te beginnen na een dag of twee niets.
    Ik heb het idee dat het komt door de stress die ik ervaar door de PMS/PMDD, maar heb zojuist ook een onderzoek gehad bij de huisarts en wordt hoogstwaarschijnlijk ook doorgestuurd naar de gynaecoloog. 

    Ik heb nu al jarenlang problemen met mn menstruatie, waarvoor ik nu zo’n 7 jaar antidepressiva slik. Dat helpt, maar wordt de stress te hoog door een gebeurtenis, dan is het weer mis. Ik heb ook een periode van 9 maanden -naast mn anti depressiva- de pil moeten gebruiken, omdat het niet meer te doen was. Ik moet ook zeggen dat ik nooit een regelmatige bloeder ben geweest. 
    Nu is mn menstruatie dus weer zo van de rel en ik dus ook, haha. 

    Lieve groeten, Tamara 

  • Eliza says:

    Ik merkte na de geboorte van mijn kindje dat mijn buien daarna uit de band sprongen. Ik werd zelfs agressief. Maargoed ik was net moeder, dus daar werd het op weg gezet. Daarna liep ik vast in mijn werk, kon me soms dingen niet herinneren, was moe en omdat mijn baas wel een beetje een eikel was vond mijn dokter dat ikeen burn-out had. Therapie zou de oplossing zijn. Dure grap geweest waar ik geen oplossing in vond. Weer een keer naar de dokter ,wilde wel aan de anticonceptie. Had ooit een koperspiraal, maar mijn dokter raadde een spiraal met hormonen aan. Plus en plus zou min zijn en dan zou ik minder last van mijn buien hebben. Tegendeel was waar, ik werd er zwaar labiel van. Huilen, pijnlijk lichaam. Een lichte pil aangevraagd. Apotheekster raadde aan door te slikken, dan vlakte ik mijn pieken uit. Twee maanden waren heerlijk, huppelend met af en toe hoofdpijnen aan het werk. Daarna kwam er allemaal zwarte zooi uit mijn lichaam.
    Sporten hou ik 30 minuten vol, daarna wordt ik misselijk. Ben ik ook maar mee gestopt, ondanks dat ik er erg vrolijk van werd. Met een andere huisarts op pmdd gekomen. Antidepressiva pil om serotonine (10mg!) te regelen gestart. Ben nu een half jaar verder. Inmiddels ook zo’n 5 kilo zwaarder. Maar wat een verschil! Voel me weer zoveel meer mezelf. Cyclus kan zo’n hel zijn, en het ergste is, je wilt het niet. Nu weet ik beter met mijn kleinere buien en mindere dagen om te gaan. Ik kan vooral weer genieten, lachen en dingen loslaten. En thuis is het gezellig, mijn relatie is weer fijn en op mijn (nieuwe) werk kan ik het aan. Ik wil nu wel een oplossing voor dik worden. Weer sporten sowieso.

  • Elisabeth Appeldoorn says:

    ik ben inmiddels 64 heb waarschijnlijk vanaf de eerste menstruatie last van pmdd .
    Ik kwam toevallig in een boekje over gezonde voeding pms/hormonale onbalans tegen.
    Daar beschreven ze de symtomen die mij mijn leven lang al achtervolgen.
    Ik ben al vanaf mijn 52ste niet meer ongesteld,heb nooit overgangsklachten gehad wat een cadeautje voor mij was want al de vruchtbare jaren zijn een kwelling voor mij geweest.
    Maar de exteme oververmoeidheid is gebleven waardoor ik niet als anderen aan het leven kan deelnemen .
    Ik kan best veel maar ben genoodzaakt om veel rust te nemen,ik kan zo in slaap vallen en uren achter elkaar slapen.
    Bij mij stopt het niet bij de overgang.

  • Diana says:

    Nou ik heb nu 5 jaar pmdd tis het meest vreselijke wat ik me kan bedenken Mijn relatie is er door kapot gegaan Ik slik nu de zoely pil en af en toe de ad prozac op deze manier is het dragelijk Ik sport dagelijks en let op eten Maar tis geen pretje
    Helemaal niet als ik bedenk dat mijn overgang ben nu 48 ook nog eems erg gaat worden pff hey maakt me radeloos

  • Noortje says:

    Volgens mij lijkt dit sterk op een verhaal van iemand anders.. wellicht gepikt uit de viva

  • pjotr says:

    Ik hoor hier steeds dat veel sporten goed is, maar mijn vrouw heeft pmdd en uit de zetel geraken is al een uitdaging, en ze is bij de minste sport ook duizelig en misselijk, praten is gemakkelijk, als je het zelf niet hebt. Ook mindfulness en allerhande alternatieven en supplementen maakten geen enkel verschil, als het zo simpel was. Na alles geprobeerd te hebben, was er maar één ding, veel geld van de rekening, en resultaat, nada, niks….ik geloof dat men het gewoon niet weet, en ook niet genoeg naar zoekt, want het is geen mannenziekte !!!

  • M. Van Dijk says:

    De doctoren mogen me wel een berichtje sturen. Ik heb al iemand van pmdd af geholpen wellicht kunnen samen onderzoek doen. Zonder medicatie of supplementen.

    • pjotr says:

      Beste, goed voor u, maar laat mij toe te twijfelen, mijn vrouw heeft al 8 jaar pmdd en al alles geprobeerd, ook die geitenwollensokken onzin en niemand kan er iets aan doen, in de USA zijn ze al een tijd naar een oplossing aan het zoeken, maar spijtig genoeg nog niet gevonden, al een geluk dat u de oplossing heeft !!!!!!

  • Malou says:

    Ik heb ook pmdd en ben sinds een aantal maanden bezig met een consulent ‘Care for women’ die mij een hoop goede tips en adviezen heeft meegegeven. (waaronder supplementen slikken: magnesium tegen benauwdheid en angsten, teunisbloemolie tegen pijn borsten, vit D3..) Samen met het boek van Vivian Reijs ‘Hormonen in balans met 10 stappen’ kom ik, voor m’n gevoel, echt weer een stap verder. Bewustwording van voeding, stress, plannen naar je cyclus.. (ik werk nu in m’n goede periode wat extra, zodat ik zonder schuldgevoel vrij kan nemen tijdens mn pmdd dagen..) Kortom: ik heb nog een lange weg te gaan, maar kan je dit absoluut aanraden.

  • Ik says:

    Troost je.

    Ik heb én pmdd én een prolactinoom ( goedaardig gezwel in de hypofyse waar de hormonen worden geregeld of in mijn geval ontregeld) én ik ben hoog sensitief.

    De hel van pmdd x 3

  • JuLie says:

    Ik heb ook op een bepaald moment gedacht dat ik PMDD had omdat mijn PMS klachten zo erg werden dat het flink depressieve dagen en zelfmoordgedachten met zich meebracht, maar het wisselde, dus hield ik het maar bij PMS. Toen werd ik zwanger en belandde ik in een vreselijke zwangerschapsdepressie die meteen wel moést behandeld worden met antidepressiva. Ik bedenk vaak dat ik mijn klachten en vermoeden van PMDD beter had laten checken bij een arts op voorhand, want ik ben ervan overtuigd dat dat samenhangt en dus helaas ook bij zwangerschap en menopauze de zaken moeilijker maakt…

    • JuLie says:

      PS: in het verleden merkte ik wel dat veel sporten inderdaad een heel goede invloed had op mijn PMS (of PMDD).

  • Frida says:

    Naast de medische ondersteuning, kan ik ook yoga, lichaamsgerichte therapie, reiki, EFT… aanraden. Het lokaliseren van onderliggende trauma’s zoals grensoverschrijdende relaties en woede/verdriet daaromtrent heeft bij mij voor grote stappen voorwaarts gezorgd.
    Indien interesse in Jungiaanse archetypes kan ik het boek Dochters van de Maan aanraden.
    Veel goede moed gewenst.

  • mama van L says:

    voeding en vermijden van bepaalde voedingsstoffen kan een invloed hebben. ook op hormonale problemen.
    het is het proberen waard om over te stappen op voedsel dat je lichaam nodig heeft.
    darmwerking , histamineverwerking en hormonale problemen zijn zeer sterk gerelateerd.
    na een zoektocht met de dochter met deze symptonen zijn we terecht gekomen bij een voedingsdeskundige.
    na een strikt voedselprogramma van 6 weken met erna advies en tips voor de toekomst zijn de problemen niet helemaal van de baan , maar dochter kan nu wel beter functioneren en is niet meer zo sterk afhankelijk van haar cyclus.
    kortom , het is een ander leven zo ..

  • D says:

    Mijn  PMS (dacht ik?) klachten waren verschrikkelijk toen ik het hormoonspiraal gebruikte, het voelde als één zware depressie en ik had 10 goede dagen in mijn cyclus. Nu ik dit lees over progesteron klinkt dat zeer aannemelijk aangezien dat het hoofdbestanddeel is. Ik ben wijselijk gestopt met elke hormonale vorm van anticonceptie en het gaat veel beter.

  • Katrien says:

    Dit verhaal is zo herkenbaar. 
    Zelf heb ik ook pmdd. 
    Hoewel ik vaak moet zeggen ‘zware pms’ omdat niemand het kent en/of geloofd.  Fulltime werken kan ik eigenlijk niet, maar gezien het niet herkend wordt, heb ik geen andere optie. 
    Verscheidene relaties en jobs ben ik al verloren. 
    Zelf ben ik ‘geholpen’ met anti depressiva en aomix. Dit enkel na lange zoektocht en veel uitproberen. Maar het is inderdaad maar zalf op de wonde. Sommige maanden is zijn de fysieke en mentale klachten ondraagbaar. Maar zeggen ‘vandaag niet, ik ben te ziek’ is geen optie. 
    Bedankt voor de getuigenis. Ik voel me minder alleen. 

  • G says:

    Kan ik in contact komen met Zoë,indien ze dit zelf wenst? Ik herken mezelf enorm in dit verhaal en zoek al jaren een verklaring voor mijn problemen die 1 op 1 overeenkomen met haar verhaal

Jana De Ridder is een student journalistiek die nog de hele wereld aan haar voeten heeft en ook vastberaden is om die wereld te ontdekken. Nieuwsgierig steekt ze haar neus in andermans zaken en met pen, potlood of verfborstel probeert ze haar omgeving vorm te geven.

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen