Karola's kitchen

Onze meisjes

Ik maak me zorgen om onze meisjes. Als leerkracht in het middelbaar onderwijs zie ik elke dag prachtige tieners voor me zitten, door de gangen van onze school paraderen, lachen op de speelplaats… Maar ze zijn niet altijd zo blij, die tieners van ons. Ze zitten en paraderen en lachen dan wel, ik weet dat velen onder hen niet gelukkig zijn met hoe ze eruit zien. En daardoor zelfs niet met wie ze zijn. Alsof het enige dat hen identificeert hun lijf is.

Onze meisjes, ze zijn zo mooi. En ook lief en slim en grappig. Maar ze zijn niet zoals Miley. Of Kayla1. Geen idee of die lief en slim en grappig zijn. Maar mooi zijn ze wel, daar ben ik wel zeker van. En in deze fotogefixeerde wereld, lijkt dat ineens nog het enige dat telt. 58% van onze 15-jarige meisjes voelt zichzelf te dik. Ik merk dat. Ze mailen mij soms, met vragen en gedachten. Ze willen afvallen. En ook gezond zijn. Maar toch meer afvallen. En het maakt me ongerust.

Onze tieners weten niet meer hoe ze moeten eten. Ik zie het, elke dag. Ze eten twee wortels of een mandarijn als lunch. Maar ze eten ook chips als ontbijt. En ze denken dat fish sticks in de zee zwemmen en gehaktballen aan bomen groeien. Ze weten niet hoe een passievrucht eruit ziet en maken zich gruwelijke voorstellingen bij een kikkererwt. Ze staren me vol ongeloof aan als ik zeg dat ik nooit alcohol drink. Ze lachen als ik weer eens zit te vitten op hun lichtgevende energiedrankjes en ze vragen me of ze me even kunnen spreken, want ze willen gezonder zijn. En magerder. Vooral magerderder.

Ik voel me machteloos tegenover de healthy lifestyle figuren die altijd perfect zijn met hun afgetrainde, bruingebrande, halfnaakte lijven. Inclusief roze glitterkaka.

Zo goed als ik kan, beantwoord ik hun vragen. Ik spoor hen aan om gezonder te eten door hen te tonen dat groenten en fruit lekker zijn en ik juich het toe als ze sporten, omdat lichaam en geest hier zoveel voordelen uit halen. Ik wil hen leren hoe ze kunnen luisteren naar zichzelf. Maar ik voel me machteloos tegenover de vloed aan zogenaamd motiverende healthy lifestyle figuren die de wereld met alle geweld aan het veroveren zijn. Die altijd perfect zijn met hun afgetrainde, bruingebrande, halfnaakte lijven. Inclusief roze glitterkaka. Hun immer vrolijke gezichten dicteren hun volgers elke dag om voor dat gedroomde lijf te gaan. Om sterker en slanker en dus beter te worden. De voor-en-na foto’s die ze onophoudelijk de wereld insturen, van zichzelf of bekeerden, moeten motiveren, net als quotes in de stijl van “Obsession is what lazy people call dedication”.

Ik stel mij er ernstige vragen bij.

Laat jonge meisjes toch met rust, met je thigh gaps2, bikini bridges3 en A4-waists4. Weg met de Instagramfilters en skinny-apps5. Ze voelen zich er slecht door! En mislukt en lelijk. Ze spelen met hun gezondheid in de hoop onrealistische schoonheidsidealen te bereiken. En wanneer ze er niet in slagen er net zo uit te zien als al die andere meisjes in de ‘na’-foto’s, voelen ze zich nog meer mislukt. Zij konden het toch ook?

Waarom mogen wij niet gewoon gewoon zijn en daar blij mee zijn? Blij en dankbaar om een gezond, functionerend lichaam.

Wat ben ik blij dat ik 31 ben in dit sociale media tijdperk en geen 15. Toch kan ook ik het soms niet laten om zelf naar die afgetrainde, bruingebrande, halfnaakte lijven te kijken. En dan voel ik iets dat in de buurt komt van slecht en mislukt en lelijk. Ik, die eigenlijk echt wel tevreden ben met mezelf. En dan maak ik me nog meer zorgen om onze mooie, lieve tieners.

Waarom mogen wij niet gewoon gewoon zijn en daar blij mee zijn? Blij en dankbaar om een gezond, functionerend lichaam. Ik vraag u, mijnheren en mevrouwen de dieet- en fitnessgoeroes: laat tieners paraderen en lachen en groot worden. En laat ze gelukkig zijn, met al hun mooiheden en imperfecties. ’t Leven is niet zo maakbaar als motivational quotes ons willen doen geloven. Als we er maar hard genoeg voor vechten! Laat ons maar gewoon gewoon zijn. Ik vind dat al speciaal genoeg.

Verklarende woordenlijst:

1 Kayla Itsines is een Australische personal trainer die een work-out programma heeft ontwikkeld waarbij je op 12 weken tijd een bikini proof body krijgt. Vooral op sociale media is haar populariteit duidelijk zichtbaar met zo’n 5 miljoen Instagram– en Facebookvolgers die zichzelf ‘Kayla’s soldiers’ noemen. Haar feed is gevuld met spectaculaire voor-en-na foto’s van meisjes die met haar methode slanker en gespierder zijn geworden.

2 Een thigh gap of dijkloof is een opening tussen de dijen van een vrouw wanneer zij rechtop staat en haar knieën elkaar raken. In de jaren 2010 kwam de thigh gap op als een schoonheidsideaal voor tienermeisjes en jonge vrouwen. Het wordt gezien als een teken van fragiliteit en vrouwelijkheid. Een thigh gap is echter voor slechts weinig vrouwen fysiek haalbaar. Pogingen om een thigh gap te verkrijgen kunnen aanzetten tot ongezonde diëten en cosmetische ingrepen.

3 De bikini bridge is een angstwekkende trend op sociale media. Slanke vrouwen posten massaal foto’s van hun bikinibroekje dat door de heupbeenderen opgespannen wordt, zo ontstaat er een soort van ‘brug’ die de onderbuik niet raakt.

4 Chinese meisjes zijn in de ban van een verontrustende fitnesstrend. Onder de noemer ‘A4 waist challenge‘ poseren jonge vrouwen op social media achter een vel papier om de nadruk te leggen op hun slanke tailles. Het idee: als je buik achter een A4’tje past, heb je een benijdenswaardig figuurtje. Een vel A4-papier is 21 centimeter breed. Om je middenrif daarachter te kunnen verschuilen moet je dus extreem dun zijn.

5 Skinny-apps of plastic-surgery-apps zijn apps waarmee je in een paar tellen personen op een foto slanker, langer en/of meer gespierd kan maken.

KAROLA’S APPELTAARTGRANOLA
… waar elke nukkige tiener voor uit bed te krijgen is

appeltaartgranola-lr
Ingrediënten voor een pot

  • 100 g havermout
  • 75 g blanke amandelen (dat zijn amandelen zonder velletjes)
  • 50 g hazelnoten
  • 50 g pecannoten
  • 50 g zonnebloempitten
  • 50 g pompoenpitten
  • 80 g gedroogde appelschijfjes (zie tips)
  • 40 g rozijnen
  • 100 ml (vers) appelsap (zie tips)
  • 50 ml ahornsiroop
  • 50 ml koolzaadolie
  • 1 tl kaneel
  • ¼ tl gember
  • ¼ tl fleur de sel

Bereiding

  • Verwarm de oven voor op 180°C.
  • Hak de amandelen, hazelnoten en pecannoten grof.
  • Schep de havermout, de gehakte noten, de pitten, de specerijen en de fleur de sel goed om. Vermeng de ahornsiroop, de olie en het appelsap met elkaar en schenk het bij de droge ingrediënten en schep opnieuw alles goed om, zodat alle noten, pitten en de havermout bedekt zijn.
  • Leg een vel (herbruikbaar) bakpapier op een bakplaat en verspreid de granola hierover. Plaats gedurende 20 tot 40 minuten in de oven en schep alles in die tijd 3 keer om.
    Nu denk je wellicht: Wat een grote marge? Wel, dat heeft te maken met de grootte van je oven. Of meer precies met de grootte van je bakplaat. Ik heb een mini-oventje met een mini-bakplaatje. Daardoor ligt de granola veel meer op elkaar gestapeld en duurt het bakken langer (40 minuten). In heel grote ovens zal je er met 20 minuten misschien zelfs al komen. Kijk dus naar de kleur en voel er eens aan, voor je beslist dat je granola klaar is.
  • Snijd intussen de gedroogde appelschijfjes fijn en hak de rozijnen grof. Van zodra de granola uit de oven komt, meng je de gedroogde vruchten eronder. Laat alles volledig afkoelen en bewaar de granola in een luchtdichte pot. Hij blijft heeeeeeeel lang goed!

Tips

Vers appelsap kan je zelf maken met een sapcentrifuge of slowjuicer. Ik heb geen van beide. Mijn vers appelsap haal ik bij mijn favoriete B&B in de Ardennen, die het maken van hun eigen gekweekte, onbespoten appelen. Ik vries het in in kleine porties van 100 ml en heb dus steeds voldoende. Als je geen geschikte keukenapparaten hebt en ook niet meteen in de Ardennen moet zijn, kijk dan eens in de natuurvoedingswinkel. Daar vind je zeker en vast ongesuikerd appelsap! En als je dat teveel gedoe vind, haal je appelsap dan gewoon in de supermarkt.

Gedroogde appelschijfjes kunnen gesuikerd zijn, zelfs in bio-winkels, dus kijk wat je koopt! De ongesuikerde zijn meer dan zoet genoeg. Bij Lidl vond ik er en bij Bio-Planet (van het merk Noberasco, de andere merken voegen extra suiker toe). Die van de Lidl zijn taaier (snijden lukt amper, ik knip ze in stukjes), ze heten ook ‘appelchips’. Ik vind ze minder lekker dan die van Noberasco.

Meer recepten vind je op www.karolaskitchen.be
Meer lezen over Tieners en Schaamte? Bestel ons derde bookzine. Redactrices Soe en Camille praatten met een klas tieners over waar ze zich het meest voor schamen en waar ze het meest trots op zijn. Dit en vele andere artikels vind je in het derde Charlie Bookzine!

Bestel het bookzine

Schrijf je reactie

6 reacties
  • Inge says:

    Ik vind de appeltaartgranola super lekker. De 2de lading van deze week zit nu in de oven. Mijn 2 zoontjes (7 en 9 jaar) en man zijn er dol op. Een gezond alternatief op alle cornflakes-varianten. Dank je wel voor het heerlijke recept.

  • elisabeth says:

    Mooi en nuttig artikel. Maar voor mij was het jaar, dat ik 15 jaar was, zeer ingrijpend wat verliefdheid betrof. toen ik 16 en 17 was, deed ik nog steeds gymnastiek en ik had niet het slanke, gespierde lijf als de beste. Dan krijg je scheuten, zoals een plant en wil je de vorm bijsturen; het is de vlinder, opgesloten in de cocon van gedachten en complexen. Soms stak ik na het eten van een taart, mijn vinger in mijn keel om het terug over te eten. een praline was taboe. Elke ochtend een klein lepeltje appelazijn op de nuchtere maag nemen, wat het metabolisme bevordert. ’s Morgens havermoutpap, met noten, appel, rozijnen en kaneel. ’s Middags soep en volkorenbrood en ’s avonds 2 stukken fruit. dat valt best mee hoor!! Maar ik had andere problemen, veel ergere, die deze problemen op hun plaats zetten: het is eigen aan de leeftijd; de ontluikende seksualiteit en de 2 boosdoeners zijn anorexie nervosa en boulimie: dit moet meteen aan de ouders of voogd gemeld worden. Dit zijn psychische problemen, die diep geworteld zitten, meestal bij een thuis heel strenge, afstandelijke opvoeding een opname en therapie van 1 jaar lang is geen teveel! Maar die andere zaken: Ik zou het wat meer relativeren. 150 jaar geleden waren de rijke meisjes wit en slank en de arme bruin en breed, heel dik en werden dikke vrouwen, omdat ze nooit een boekje lazen of tips kregen. Met de leeftijd ben ik nog slanker en atletischer geworden; eerlijk, mijn lijf was het beste gevormd toen ik 30 jaar was tot vandaag 46 jaar . Dat is niet belangrijk, maar het is verdorie leuk en fijn, om alles complexloos te kunnen dragen en met een rechte rug fier zijn, wat ik niet kon aan 16 – 17 jaar, hoewel ik er op foto’s wel heel goed uit zag…. Met mijn Scandinavisch bloed ben ik heel wit en mijd ik de zon en dat heeft de veroudering ENORM afgeremd! dat zouden die meisjes wél moeten weten. 10 minuten in de volle zon is meer dan voldoende. Bij meer verbrand je houd en droogt het uit: voor de rest van je leven!

  • Hey Karolien! Ik lees zo graag je teksten !! Zo mooi en inspirerend geschreven altijd. Heb je 1x gezien en jouw lijf leek me anders wel oke ? maar het is waar! Ik ben gelukkig ook niet opgegroeid als tiener met al die sociale media en dus kon ik weinig vergelijken ? anders had ik mezelf msh wel uitgehongerd. Maar ik betrap mezelf er ook op dat ik wel ga vergelijken. Niet alleen op insta maar ook gwn met vriendinnen.. Ik volg ook bepaalde fitnessmodellen en denk vaak waaaaw! Die buik en tight gab wil ik ook. Ik ben ooit ultraskinny geweest en nu zie ik er gelukkig een pak gezonder uit! Heb meer rondingen en ben er best blij mee. Al besef ik goed dat ik nog steeds geen reden heb om te klagen ? het allerbelangrijkst is gwn gelukkig zijn en je goed in je vel voelen. Mocht iedereen dat eens beseffen zou dat super zijn. ik sport wel super graag en ben wel blij met de verandering van m’n lichaam door op een andere manier te sporten. Ik sport niet perse om magerder of slanker te worden maar gwn omdat ik het graag doen. heb meer spieren gekregen en sta zelfs niet meer op de weegschaal. Ik wil mijn mood niet laten afhangen van en cijfertje op de weegschaal.

Karolien is een foodie in hart en nieren. Koken is voor haar een manier om liefde te geven, aan zichzelf en al wie haar dierbaar is. Via haar blog wil ze mensen ervan overtuigen dat echt eten blij maakt en kracht geeft. Als master in de biomedische wetenschappen heeft ze een nuchtere kijk op de overload aan gezondheidsclaims die producten zichzelf vandaag maar al te vaak toeschrijven. Met een keuken vol groenten en fruit gaat ze hier graag tegenin.

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen