Interview

I heart girl – Jessica Yatrofsky

Fotografe Sarah praat met Jessica Yatrofsky over haar naaktportretten

I heart girl – Jessica Yatrofsky

Jessica Yatrofsky is fotografe en filmmaakster uit Brooklyn, gekend voor haar fotowerk rond body politics, schoonheid en gender. Haar eerste fotomonografie, I heart Boy, kwam uit in 2010 en vorig jaar kwam haar tweede, I heart Girl, uit. Van donderdag 11 februari tot 10 april loopt de expo I heart Girl bij WATT in Gent. Ik sprak met Jessica over haar werk en de kwetsbaarheid en schoonheid van het naakte lichaam.

iheartgirl_10

Vijf jaar na I heart Boy kwam in 2015 I heart Girl uit. Waar kwam het idee voor deze projecten vandaan?
“Eigenlijk heb ik I heart Girl en I heart Boy tegelijkertijd gemaakt. Voor ik verhuisde naar New York was ik al veel bezig met lichaamsstudies. Ik nam zelfportretten en werkte met mannen en vrouwen, koppels, mijn familie en mijn grootmoeder. Alles wat ik maakte was op een bepaalde manier gericht op het weergeven van het lichaam of op zelfontdekking. Toen ik naar New York verhuisde bleef ik de mensen rondom mij fotograferen om zo seksualiteit, gender en onze lichamen in de diepte te bestuderen.

Ik kijk naar mannen en vrouwen en zie ze als gelijken omdat ze dezelfde graad van kwetsbaarheid en schoonheid bereiken, die eigenlijk geen gender kent.

Tijdens mijn studies aan de academie was ik vooral gericht op het mannelijk lichaam. Ik deed veel performances waarin ik het mannelijk lichaam naakt toonde en het tegelijkertijd fotografeerde voor een publiek. Ik wilde een gesprek openen over body politics en hoe we mannelijk naakt in het openbaar censureren. Ik vind het belangrijk om mannelijk naakt te tonen, omdat ik evenwicht wil brengen tussen mannen en vrouwen. We zien veel meer beelden van vrouwen dan van mannen, daarom vond ik het belangrijk om eerst I heart Boy te publiceren en daarna I heart Girl.

Je kan beide boeken zien als hoofdstukken; ze vieren het lichaam en gender elk op zich, maar het zijn onderdelen van een groter geheel. Wanneer je de boeken samen ziet, zie je dat ze deel uitmaken van hetzelfde oeuvre, met een verschillende anatomie maar wel dezelfde achterliggende betekenis. Ik kijk naar mannen en vrouwen en zie ze als gelijken omdat ze dezelfde graad van kwetsbaarheid en schoonheid bereiken, die eigenlijk geen gender kent.”

iheartgirl_07

Is dat ook waarom je met natuurlijk licht werkt?
“De belichting was een esthetische keuze. Ik hou van alles wat natuurlijk is (lacht), dus het is maar normaal dat ik natuurlijk licht gebruik. Ik hou van daglicht omdat het zo mooi en puur is. Er is niets mooiers dan in de ogen van je geliefde te kijken in het daglicht. Het gebruik van natuurlijk licht is bedoeld als een hommage aan openheid, aan gezien worden en aan het onthullen van natuurlijke schoonheid.”

Hoe zocht je de modellen?
“De meeste zijn vrienden, die op hun beurt vrienden hebben aanbevolen. We zijn dus allemaal maar een stapje van elkaar verwijderd in het boek. Ik vind dat een mooi idee, omdat het dichtbij en intiem aanvoelt.”

Geef je veel aanwijzingen aan je modellen tijdens het fotograferen?
“Iedereen heeft zijn eigen manier om zich een fysieke houding te geven. Ik vraag hen om in een bepaalde pose te zitten of staan en dan kijk ik hoe iemand zich een houding geeft in die pose. Ik merk dat ik met elk model de dezelfde stappen doorloop: zitten, liggen, rustend op een been op de grond, driekwart, vooraanzicht en zijaanzicht. Dat proces toont vooral hoe gelijkaardig we zijn en niet hoe verschillend, en daar hou ik van: we lijken allemaal zo op elkaar!”

iheartgirl_06iheartgirl_02

Sommige modellen in I heart Girl zijn naakt, anderen hebben nog kleren aan. Liet je de modellen daar zelf over beslissen?
“Dat is altijd een vrije keuze van de modellen. Het is geen vereiste om naakt te zijn, het is wel een vereiste om zin te hebben om te poseren. Daarom denk ik dat de beelden ook zo gelijkaardig zijn: ik bereik die graad van kwetsbaarheid vanuit de toestemming om te poseren.

Ik vind dat we moeten investeren in hoe we onszelf zien.

Ik praat altijd even met hen voor de shoot, dus ik weet al hoe ze gaan poseren voor ze naar me toe komen voor de shoot zelf. Het is al wel voorgevallen bij zowel mannen als vrouwen dat we hadden afgesproken om te poseren met kleren aan, maar dat dan tijdens het fotograferen toch werd besloten om naakt te gaan, en dat is een grote eer! Ik denk dat het is omdat ik geen engerd ben… Eigenlijk ben ik wel een engerd, maar een goede engerd. (lacht)

Hoop je een verschil te maken in hoe vrouwen worden gerepresenteerd in de media?
“Mijn doel is om deel uit te maken van de dialoog om een groter bewustzijn te creëren rond vrouwelijke en mannelijke beeldvorming. Of we ons al dan niet comfortabel voelen in onze lichamen heeft veel te maken met zelfbeeld en zelfliefde en dat overstijgt alle oppervlakkige ideeën over een perfecte man of vrouw. Ik vind dat we moeten investeren in hoe we onszelf zien.”

iheartgirl_09

Je zei dat het je doel was om deel uit te maken van de dialoog. Denk je dat er een verschuiving bezig is naar genderfluïditeit toe?
“Ja zeker, ik denk dat we het internet daarvoor te danken hebben. Mensen kunnen op social media praten over gender en daarmee mensen over de hele wereld bereiken die er ook al mee bezig zijn, maar ook mensen die er nog niet echt bij hebben stilgestaan. Het dringt binnen in het sociale bewustzijn en zo beginnen mensen na te denken over hoe ze zichzelf tonen, hoe ze zichzelf zien en hoe ze worden gerepresenteerd in de media. Dan kunnen ze zelf beslissen om er tegenin te gaan of er mee in te stemmen.

Vandaag heb je de mogelijkheid om je eigen imago te cureren via de beelden die je post op Instagram of door de manier waarop je over jezelf praat op Twitter. Ik denk eerlijk gezegd dat dat meer goed dan kwaad doet. Het belangrijkste is uiteindelijk dat als mensen betrokken zijn en reageren, er ideeën komen bovendrijven die anderen dan weer kunnen inspireren.

Als je meer ‘normale’ mensen ziet, zal dat mensen aanzetten om na te denken over hun eigen lichaamsbeeld. Zo kan je die onechte reclamebeelden identificeren als propaganda.

Mensen kunnen foto’s van zichzelf delen buiten die zwaar bewerkte en gecureerde commerciële en pornografische industrie. Als je meer ‘normale’ mensen ziet, zoals die in je naaste omgeving, zal dat mensen aanzetten om na te denken over hun eigen lichaamsbeeld. Dan denk je: wauw, ik kan beelden van mezelf delen en ik voel me vertegenwoordigd. Op die manier kan je die onechte reclamebeelden identificeren als propaganda. Snap je wat ik bedoel? Want niemand ziet er uit zoals die gephotoshopte reclamebeelden, en volwassenen kunnen dat misschien herkennen maar kinderen zeker en vast niet.

Daarom denk ik dat het, vooral voor kunstenaars, heel belangrijk is om andere beelden te tonen, zodat jonge mensen zulke beelden kunnen zien op social media en zo gesterkt worden in hun zelfbeeld.

iheartgirl_08iheartgirl_03

Er leeft volgens mij een honger in ieder van ons om te weten hoe anderen er echt uitzien. Je wil de mensen rondom jou gerepresenteerd zien. Maar er zijn evengoed mensen die dat niet aanvaarden. Ze willen hun lichaam niet voorgesteld zien zoals ze die zelf zien, ze willen hun lichaam enkel op een hyperrealistische manier gerepresenteerd zien. En hoewel dat ook een kunstvorm is, loopt het uit naar de reclamewereld en dat is fucked up.

Ik ben er zeker van dat we evolueren naar een betere plek, waar mensen zich kunnen uiten. We moeten niet meer fysiek ergens naartoe om onszelf te uiten, we kunnen het hier en nu doen, in een café, op onze smartphone. Dat vind ik super.”

Wat zijn je volgende projecten?
“Ik werk momenteel aan drie projecten. Ik heb een beweging opgericht: The New York Fem Factory. Het is een reeks conversaties tussen vrouwelijke kunstenaars over body politics en gender. Daarnaast heb ik een ander boekenproject dat mannen en vrouwen samenbrengt. En het derde project waar ik aan bezig ben is de postproductie van een film, A Naked Heart.”

iheartgirl_00iheartgirl_05

Van donderdag 11 februari tot 10 april loopt de expo I heart Girl (en ook een beetje I heart boy) bij WATT in Gent.
Iedere donderdag tot zondag ’s namiddags kan je naar haar werk komen kijken.
Meer info: www.jessicayatrofsky.com

Schrijf je reactie

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen