Reeks Vluchtelingencrisis

Op weg naar (n)iemandsland: Wenen

No rooms available!

Op weg naar (n)iemandsland: Wenen

Fotografe Sandra en redactrice Sophie maken zich zorgen om de berichtgeving rond de vluchtelingencrisis. Ze nemen het heft in eigen hand en gaan op onderzoek uit. Vorige week stapten ze op de trein richting Hongarije om zelf te kijken wat er gebeurt. Deze keer zijn ze gestrand in Wenen omdat er geen treinen rijden naar Hongarije. Ze gaan op zoek naar een plek met internet. 

Tijdens onze zoektocht naar een plek met wifi, stappen we binnen in een hotel. Op de deur hangt een briefje dat zegt dat er geen kamers meer vrij zijn. We vragen de receptioniste of we hun internet even mogen gebruiken. “Dat mag. En als jullie willen kunnen jullie ook wel een kamer krijgen hoor. Het briefje hangt er alleen maar omdat we geen vluchtelingen binnen willen hebben,” vertelt de receptioniste. Ik schrik en vraag de vrouw waarom.

Versie 1

“Toen een week geleden de vluchtelingenstroom begon, namen we ze wel binnen en gaven we ze zelfs korting. Maar de mensen maakten het hotel zo smerig dat we daarna dagen bezig waren met opruimen en zelfs dan was de geur nog niet weg. Ze haalden kamers bewust overhoop en er werd zelfs op de grond gescheten. Toen we hen gratis ontbijt aanboden, pakten ze alles van het buffet om er 1 hapje van te nemen. Waardoor er bergen eten op tafel achterbleven die we weg konden gooien. Ik denk dat de vluchtelingen vanbinnen heel boos zijn en de woede er op die manier uit komt. We hebben het geprobeerd, maar als we onze kamers dagenlang niet kunnen verhuren door de smerigheid, maken we veel te veel verlies en moeten we straks de tent sluiten.”

Versie 2

Vandaag besluit ik op zoek te gaan naar andere medewerkers van het hotel om te vragen of wat de receptioniste mij vertelde klopt. De jongen die achter de balie staat bevestigt dit verhaal, maar wanneer ik hem vraag waarom de vluchtelingen in hemelsnaam bewust kamers naar de klote zouden willen helpen, nuanceert hij de woorden van zijn collega. “Ik denk niet dat de mensen met opzet de kamers overhoop haalden, maar volgens mij hadden ze gewoon niet door hoe vies ze waren. Ze liepen met hun vuile voeten over het tapijt en velen namen zelfs geen douche ondanks hun sterke lichaamsgeur. Er is enkel in één badkamer naast het toilet gekakt. In hun eigen land ontlasten ze zich ook niet in een wc dus ik denk dat ze gewoonweg niet weten hoe het bij ons werkt. En de taferelen bij het ontbijt waren inderdaad respectloos. Dat soort gedrag komt vaker voor. Als ze hier op het station zakken met eten krijgen, nemen ze er uit wat ze willen en de rest gooien ze op de grond.”

Versie 3

Een derde medewerker bevestigt de tweede versie en vult aan: “Sommige vluchtelingen zijn ok, andere niet. Ze hebben natuurlijk een lange reis achter de rug en wij weten niet wat zij hebben meegemaakt. Degenen die van het platteland komen hebben misschien nog nooit een badkamer gezien. We nemen hen dan ook niet kwalijk dat ze onze manieren niet kennen, alleen denken we wel dat dit grote cultuurverschil voor problemen zou kunnen zorgen. Vergeet niet dat ze hier met duizenden per dag aankomen. Eigenlijk zouden vluchtelingen een handleiding voor Europa moeten krijgen wanneer ze hier binnenkomen.”

Bewijs?

De poetsvrouw die de vuile kamers vorige week poetste, was niet aanwezig en foto’s konden de medewerkers me niet laten zien. Ik heb dus geen bewijzen kunnen vinden om deze verhalen te staven, maar dat heb ik van andere verhalen ook niet. Ik heb lang getwijfeld om dit verhaal te posten, omdat het natuurlijk een open deur is voor kortzichtig, racistische praat. En als ik ergens een hekel aan heb is het dat wel. Maar de verhalen van andere mensen brengen we ook.

Besluit

Het lijkt erop dat iedereen een andere versie van de waarheid ziet. De een ziet onbeschofte mensen die een kamer bevuilen, de ander heeft het vermogen hier een mogelijke verklaring bij te bedenken. Sommige Europeanen lijken inderdaad geen idee te hebben waar deze vluchtelingen vandaan komen en hoe zij thuis leefden. En andersom geldt dat ook. De mensen die hier toekomen hebben een erg verschillende achtergrond: van arme bergdorpbewoners tot hooggediplomeerde middenklassers uit de steden. Sommige vluchtelingen komen hier dus in een andere cultuur terecht. Daarbij weten we niet wat zij allemaal achter de rug hebben. Velen hebben duizenden kilometers afgelegd in erbarmelijke omstandigheden en verloren misschien familie en/of vrienden. Ze komen hier aan vanuit Hongarije, waar ze soms onmenselijk behandeld worden, dat weten we ondertussen ook.

Veel vluchtelingen zullen erkend worden en hier blijven. Ze lieten hun thuis achter en verloren onderweg misschien ook een beetje zichzelf. Hoe gaan zij straks integreren? We hebben nu te maken met een opvangcrisis, straks volgt een integratiecrisis. Europa anticipeerde onvoldoende op die eerste crisis, hoe gaat dat straks met die tweede?

Blijf op de hoogte via onze Facebookpagina Op weg naar niemandsland
Volg ons via Instagram: @opwegnaarniemandsland
En via twitter: @sophielodewijks #opwegnaarniemandsland
Hier kan je onze tour op de kaart volgen: www.trackmytour.com/nvq7b
Alle artikels uit deze reeks vind je terug op charliemag.be/tag/niemandsland

Schrijf je reactie

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen