Interview

Mieke schildert met pixels

BAAS. Trotse eigenaars over hun eigen zaak

Mieke schildert met pixels

Elke week maken we een portret van een vrouw die haar eigen zaak heeft opgestart. We vragen haar op de man af waarom ze de stap heeft gezet en hoe moeilijk het was. Deze week bezoek ik Mieke Geenen in designcentrum de Winkelhaak in Antwerpen, waar zij haar eigen beeldbewerkingsstudio heeft.

Ik ontmoet Mieke in Bar d’Office, de bistro van de Winkelhaak, waar ze een kantoor huurt. Overal hangen posters en kribbels aan de muur, de vensterbank staat vol plantjes (“Die moet ik straks nog water geven”) en de koeltoog is gevuld zelfgemaakt lekkers. We zetten ons op een bankje met veel kussens en bestellen twee cappuccino’s die in een -hoe kan het ook anders in een designcentrum- prachtig kopje worden geserveerd.

Hoe ben je begonnen?

Ik heb eerst schilderkunst gestudeerd en daarna fotografie aan de Academie in Antwerpen. De eerste zomer nadat ik was afgestudeerd ben ik langs allerlei reclamebureaus gegaan met mijn portfolio. Ik had al snel door dat ik weinig kans maakte om aan de slag te kunnen als fotografe, omdat er al zoveel goeie fotografen waren in België. Bovendien had ik na de opleiding fotografie aan de Academie geen enkele technische of commerciële bagage. Je studeert daar af als een artiest, maar bent niet klaar voor de jobmarkt.
Op een dag zat ik op mijn terras in de zon. Tegenover mij stond er een pakhuis en ik zag iemand uit het raam hangen om een sigaretje te roken. Ik riep: “Hey, wat doen jullie?” “Wij zijn een reclamebureau” antwoordde hij. Waarop ik vroeg of ze nog mensen zochten. Hij vroeg of ik kon photoshoppen. Toevallig had ik voor een opdracht op school mezelf leren photoshoppen, dus ik zei meteen “Ja, ik kan dat!”.

Na mijn eerste opdracht ben ik direct naar de Fnac gefietst en heb alle boeken over Photoshop meegenomen. En ik ben beginnen studeren.

En zo werd ik binnen gevraagd en kreeg ik mijn eerste opdracht. Ik heb er het hele weekend aan gewerkt. ‘s Maandags ging ik de file aanleveren, ze waren heel tevreden en ze stuurden mij meteen langs de boekhouding, waar ik een mooi bedrag ontving. Ik was enorm verrast dat dit een echte job was waar een mooie freelance uurprijs aan vasthing. Ik ben direct naar de Fnac gefietst en heb alle boeken over Photoshop meegenomen. En ik ben beginnen studeren.

Een paar weken later begon ik te werken voor fotograaf Marc Lagrange. Ik heb daar super veel geleerd. Ik ken niemand die zo’n goed oog heeft als hij. Maar na een jaar was ik het beu om ‘madammen op te kuisen’. Ik vond reclame veel leuker omdat dit veel creatiever was.
Ik heb mijn website gebouwd en heb mijn site naar 200 mensen doorgestuurd. Een paar weken later had ik genoeg opdrachten en ben ik voor mezelf gevonden. Ik ben dus toevallig op mijn job gestoten maar achteraf besef ik dat dit de perfecte combinatie is tussen fotografie en schilderkunst.

Voor

Straat: beelden voor beeldbewerking

Na

Straatbeeld na beeldbewerking

 

Ging het zelfstandig zijn je meteen goed af?

Ja, ik kan me niks anders voorstellen. Ik heb het nodig om vrij te kunnen zijn, om baas te zijn over mijn eigen agenda. Ik kies zelf wanneer ik een terrasje doe of wanneer ik op reis wil. Ik zou me niet kunnen plooien naar een 9 to 5 job.

Wat is je visie op het soms overmatig gebruik van Photoshop in de reclame- of modewereld?

Ik heb veel tijd gehad om hierover na te denken en ik word er natuurlijk in mijn job ook vaak mee geconfronteerd. Er is een groot verschil tussen reportage-fotografie en documentaire-fotografie en ik vind dat dat verschil bewaakt moet blijven. Maar ik denk dat in de reclame- en modewereld iedereen het verschil kent tussen echte mensen en een gemanipuleerd beeld. Ik denk ook dat het van alle tijden is om een ideaalbeeld te tonen. Bij de Grieken zie je dat ook. Er zijn een soort van archetypische schoonheden waarnaar gestreefd wordt. Dat heb je nu ook. Die modellen zijn een soort van paspop, ze zijn functioneel om de kledij beter tot zijn recht te laten komen. Ik ben ook een grote fan van de Vlaamse Primitieven, daar lieten ze de puistjes ook niet op de huid van de mensen staan. De huid van de mensen op de portretten is daar ook veel zachter en gladder dan het in de realiteit geweest zal zijn.

Een bekende foto-retoucheuse zei me: “Als je iets wegneemt van een persoon, wat die persoon net heel herkenbaar maakt, zoals sproetjes of een aparte neus, I will kill you.”

Ik vind het iets anders als het om echte mensen of bekende mensen gaat. Daar wil ik liever niet aan prutsen. Mijn regel is dat als ze een tijdelijke imperfectie hebben op hun gezicht zoals een puistje of een muggenbeet, dan retoucheer ik dat, dat gun ik hen dan wel (lacht). Maar voor de rest probeer ik te werken op goed licht en goed contrast waardoor het bijwerken niet zo nodig is.
Ik heb een cursus gevolgd over beauty fotografie. De docente daar (een megaster in de wereld van de retouches) zei ons “Als je iets wegneemt van een persoon, wat die persoon net heel herkenbaar maakt, zoals sproetjes of een aparte neus, I will kill you.” En zij maakt covers voor Vogue enzo. Dus ik denk dat dat evenwicht wel goed bewaakt blijft.

Nu, je hebt verschillende stromingen hierin. In Azië leggen ze één dezelfde filter over de huid van alle portretten waardoor de mensen op foto eruit zien als plastieken poppen. In Amerika houden ze meer van glamour maar hier in Europa wordt de eigenheid meer gerespecteerd. Ik vind het belangrijk om de Europese standaarden te volgen en niet richting Amerikaanse toestanden te gaan. Maar ik denk dat de Europese standaard aan populariteit aan het winnen is. Mensen hebben gewoon genoeg van die plastieken beelden.

geboortekaartje

Geboortekaartje

 

Wat is je droomopdracht?

Ik ben eigenlijk al lang aan het proberen om een kinderboek in elkaar te steken. Ik maak ook eigen werk. Voor klanten doe ik helemaal wat zij van mij vragen. Dat is een soort van ambacht, erg technisch ook, maar uitvoerend. Maar als tegengewicht maak ik graag eigen werken, eigen beelden. Ik wil dus een beeldverhaal maken, zonder tekst. Een verhaal met fantasielandschappen dat zowel vijfjarigen aanspreekt zowel als volwassenen, helemaal in mijn eigen stijl.

Ik heb zo’n specifieke eigen stijl en ik wil daar graag dichtbij blijven. Dat is moeilijk om door iemand anders te laten doen.

Hoe zie je jezelf over 5 jaar?

Ik wil niet persé groeien in aantal medewerkers. Ik wil liever geen mensen aannemen en een bedrijfje worden. Ik zie me wel werk delegeren naar anderen toe. Langs de andere kant geef ik niet graag mijn werk uit handen. Ik heb zo’n specifieke eigen stijl en ik wil daar graag dichtbij blijven. Dat is moeilijk om door iemand anders te laten doen.
Het is ook een kwestie van vrijheid. Ik denk niet dat ik iemand continue naast mij zou kunnen verdragen waaraan ik verantwoording moet afleggen, of zij tegen mij. Ik zou het niet kunnen verdragen dat er iemand op mijn scherm zou zitten kijken, of dat ik iemands tijd zou moeten controleren. Dat is net het hele idee van je eigen baas zijn, dat je zo vrij bent zodat het niet aanvoelt als werken. Ik zou niet willen dat dat stopt omdat ik mezelf in een 9 to 5 situatie zou zetten, waarin ik mensen zou moeten gaan briefen en opvolgen. Dus nee, voorlopig voel ik me goed zoals ik nu bezig ben.

 

Apocalyps3

Eigen werk: Space Tourist beweegt zich in een postapocalyptische ruimte tussen de sterren waar overlevende personages en events hun eigen microkosmos vormen.

Apocalyps

 

Mandala2

Eigen werk: Kaleidoscopen.

 Ergens tussen het spirituele gevoel van de mandala en de wetenschappelijke blik van de microscoop en telescoop ontstaat een nieuwe vorm.

Mandala1

 

www.Pixelxpress.be

 

Wil je ook je eigen zaak runnen? Surf dan naar Zekervanhaarzaak.com, het netwerk voor en door vrouwelijke ondernemers, voor meer tips en advies.

Schrijf je reactie

Jozefien was in een vorig leven art-director bij de vrouwenbladen en is nu kapitein van het Charlie-schip. Haar stokpaardjes zijn gendergelijkheid, beeldvorming in de media en het opvoeden van twee luidruchtige jongens.

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen