Laat een man een scheet, weerklinkt er hier en daar licht gegniffel, af en toe een stille ‘pardon’ uit de richting van de producent. Doet een vrouw hetzelfde, is ze al snel ‘een ranzig wijf’. Want inderdaad, vrouwenscheten zijn voor veel mensen nog altijd not done.
Op een forum waar enkele vrouwen vragen waarom ze eigenlijk geen scheten mogen laten, of waarom het ‘ik-moet-mij-nu-wel-even-schamen’-gehalte bij hen veel hoger ligt als ze een geurend gas uit hun anus laten ontsnappen, vond ik verrassende antwoorden terug. Zoals “Vrouwen moeten zich gewoon gedragen. Hoe kan je anders kinderen opvoeden, als je zelf niet het goede voorbeeld geeft?”. Of een ander tot de verbeelding sprekend antwoord: “vrouwen moeten het goede voorbeeld geven in deze barbaarse wereld van aftakelende etiquette. Vrouwen moeten boven onze dierlijke driften staan.”
Wat moeten wij juist? En wat mogen we ook alweer? Natuurlijk zijn er ook veel mannen én vrouwen die niet zo geschift denken over winderigheid bij het vrouwelijke geslacht. Maar laten we er, om het kraakhelder te maken, zowel de (niet-alternatieve) feiten als de (extreme) meningen even bijhalen.
Het is waar: vrouwenscheten stinken harder
Even ter verduidelijking: de mannelijke en vrouwelijke aars zijn gelijkaardig, de nood om gassen te laten ontsnappen is dat ook. Oké, ik geef toe, vrouwenscheten kunnen soms harder stinken. Maar dat ligt niet aan ons als persoon. Alle vrouwen hebben meer geconcentreerd zwavel in hun lichaam en dat zorgt voor scheten die harder stinken dan die van mannen. Accept it.
Scheten laten is een kunst. True fact.
Volgens sommigen is scheten laten zelfs een kunst, een kunst die we ook wel eens petomanie noemen. Een term afgeleid van het Franse ‘péter’ wat ‘winden laten’ betekent. Petomanen zijn mensen die genoegen scheppen in het laten van scheten en er vaak op commando kunnen lossen.
En ook nog: scheten laten is gezond.
Maar waarom komen we niet allemaal eerlijk uit voor onze protjes? Net zoals we moeten ademen, met onze oogleden knipperen, onze neus snuiten… moeten we af en toe ook eens een scheet laten. En dat is positief voor ons lichaam, het is zelfs gezond. Want scheten zijn darmgassen, en die gassen zijn afval. Het inhouden ervan kan ervoor zorgen dat de giftige darmgassen worden opgenomen in de bloedbaan, dat kan dan weer klachten als vermoeidheid en hoofdpijn veroorzaken. Ook buikkrampen zijn een logisch gevolg. Dus laat je maar even gaan, als je er nood aan hebt.
Buikkrampen zijn een logisch gevolg van je scheten inhouden. Dus laat je maar even gaan.
Ingeslikte lucht, koolzuur en een mengsel van gassen dat door bacteriën en gisten in de darmen wordt gemaakt, zijn de voornaamste oorzaken van winderigheid. Het gas dat aangemaakt wordt, zoekt een uitweg en wordt via de anus losgelaten in de almachtige wereld. Een wereld die een neus heeft voor slechte geurtjes. Een scheet onopgemerkt houden is dan ook een heuse uitdaging.
Oké, lange leve de scheet dus.
En toch wringen we ons in allerlei bochten als we een scheet hebben gelaten in gezelschap. Want dat mag vooral niet opgemerkt worden. Dat doen we zo:
Je hebt de dwazen, zij doen alsof er niets gebeurd is en negeren de stank volledig. Hun uitgestreken gezichten kunnen hen soms wel eens verraden.
Dan heb je de mean ones, zij pikken er snel een willekeurig slachtoffer uit en laten hem/haar opdraaien voor hun eigen hoognodige flatulentie.
Zoals altijd zijn er ook de lafaards, zij sneaken er rustig tussenuit en hebben toevallig net ‘een dringend telefoontje.’
Ja hoor, zelfs een scheet laten kan je machtsinstinct al opwekken.
En als laatste heb je natuurlijk de wereldverbeteraars of gewoon de onnozelaars, die eerlijk uitkomen voor het geurtje dat ze zonet iedereen lieten opsnuiven. Sommigen met een fonkeling van genot in de ogen. Want hoe leuk is het wel niet om mensen te zien walgen van een geur die jij net geproduceerd hebt. Het machtsgevoel neemt de overhand. Ja hoor, zelfs een scheet laten kan je machtsinstinct al opwekken.
Conclusie: free the fart!
Dus, laten we even concluderen dat een protje echt niet zo onoverkomelijk is als sommigen het doen uitschijnen. En dat ook vrouwen, net als mannen, de behoefte hebben om ongeveer 14-25 scheten per dag te laten. Laat het duidelijk zijn dat ik niet pleit voor een wereld vol vrouwelijke petomanen. Wel voor scheetjesequality voor iedereen. Want zeg nu eerlijk, hoe tof zou het zijn om niet meer elke keer een knalrood hoofd te krijgen wanneer iemand je betrapt op je winderigheid? Om gewoon te kunnen aanvaarden dat ze bestaan. Beleefd blijven is een must en het is gewoon niet in alle situaties gepast om luide farten uit je aars te laten knallen. Maar je begrijpt wat ik bedoel. Ode aan de scheet. Let it go zou ik zeggen, samen met het taboe.
3 reacties
Natuurlijk blijft scheten laten voor vrouwen not done. Vrouwen zijn als engelen en die behoren geen scheten te laten. En toch doen ze het zowat allemaal. Het is beter om er niks van te zeggen en desnoods een venster open te zetten. Neem van de rozen de doornen aan opdat de rozen je niet ontgaan.
Haha autocorrect is ook super.
ik bedoelde dus SCHEET en niet SCHAAP
Mijn lief laat veel scheten, en ik moet bijna telkens lachen.
Zoals Louis CK het mooi verwoorde, een schaap is super.
Een trompet-achtig geluid gemaakt door gas en de spanning van je billen… Top toch.
ik ben blij dat mijn lief scheten laat, het toont aan dat ze zich op haar gemak voelt bij mij.
Ik zie het als een compliment.