Getuigenis

“Jarenlang leek het alsof iedereen seks had behalve ik”

“Jarenlang leek het alsof iedereen seks had behalve ik”

Ze zijn talrijk en ze zoeken steeds vaker hulp: de Gentse seksuoloog Wim Slabbinck krijgt meer en meer volwassen mannen over de vloer die nog nooit seks hebben gehad. Ze voelen zich geraakt in hun mannelijkheid, zijn onzeker en houden hun maagdelijke status liefst van al geheim. Iets wat Elise* (32) perfect begrijpt. Ze weet als geen ander hoe het voelt om een late maagd te zijn in een wereld vol seks.

‘Zullen we naar ‘The 40-Year-Old Virgin‘ kijken?” Toen mijn lief dit voorstelde, had hij vast niet gedacht dat ik in tranen zou uitbarsten. Ik was geen 40 en ook geen maagd meer, maar de titel alleen al raakte zo’n gevoelige snaar dat ik zat te snotteren in de zetel.

Ik heb lang gedacht dat het niet voor mij was weggelegd. Een fijne relatie, wakker worden naast een man, vrijen tot de noen. Het leek alsof iedereen het meemaakte behalve ik.

Als late twintiger had ik weinig reden tot klagen. Ik was goed in mijn job, had een eigen klein-maar-fijn huis, was omringd door leuke vrienden en familie. En toch voelde ik me vaak zo’n mislukkeling, omdat het op dat ene vlak in mijn leven maar niet wilde lukken. Ik had nog nooit een vriendje gehad, zelfs niet bijna. Ik was mijn studentenjaren al lang voorbij toen ik voor het eerst een jongen heb gekust.

Ik wilde graag iemand ontmoeten om ’s avonds mee in de zetel te kruipen, maar ik was niet wanhopig op zoek of ellendig eenzaam.

Niet dat ik niet wilde. Ik heb mijn best gedaan, maar het kwam gewoon niet. Ik heb tijd en geld gestoken in datingsites en afspraakjes met vrienden-van-vrienden. Ik ben veel op date geweest, soms zelfs meerdere keren met dezelfde man, maar verder dan een afscheidskus op de wang is het nooit gekomen. Geen enkele keer smaakte het naar meer. Ik kreeg wel eens te horen dat ik de lat te hoog legde. Kan goed zijn, maar ik vond dat ik daar recht op had. Ik was ook best gelukkig in mijn eentje. Ik wilde graag iemand ontmoeten om ’s avonds mee in de zetel te kruipen, maar ik was niet wanhopig op zoek of ellendig eenzaam. Ik volgde gewoon mijn buikgevoel. Ja was ja, nee was nee. Dat leverde me geen waslijst aan veroveringen op, maar ik bleef tenminste trouw aan mezelf.

Dat klinkt heel flink, en zo voelde ik me soms, maar lang niet altijd. Want wat heb ik het moeilijk gehad met het blanco blad dat ‘seks’ heette. In gesprekken waar het thema ter sprake kwam, begon ik al te blozen voor het woord uitgesproken was. Seksmoppen gaven me een knoop in mijn maag. Ik dacht dat iedereen het in koeien van letters op mijn voorhoofd kon lezen: ‘heeft nog nooit seks gehad’. Ik heb mezelf vervloekt om mijn ongewilde kuisheid. Ik voelde me abnormaal, wereldvreemd en allesbehalve vrouwelijk.

Ik herinner me een oproep van het weekblad Flair. Voor een artikel zochten ze ‘laatbloeiers’: vrouwen die pas laat ontmaagd waren, laat waren gaan samenwonen of laat kinderen gekregen hadden. Eén van de reacties op de website kwam van een meisje van 19 jaar. Ze vond zichzelf een echte laatbloeier, omdat ze nog nooit seks had gehad. Negentien jaar! Ik was tien jaar ouder en voelde me verschrompelen achter mijn bureau.

Ik werd gek van angst bij de gedachte om ‘het’ te doen. Zou ik het wel kunnen? Zou ik wel weten wat ik moest doen als het zo ver was?

Seks is overal. Jarenlang leek het alsof iedereen seks had behalve ik. Zelfs lelijke, onverzorgde of onuitstaanbare mensen hebben seks. Mijn beste vriendinnen, die mijn frustratie kenden, probeerden me er telkens opnieuw van te overtuigen dat er heus niets mis met me was. Maar als je bij elk nieuwjaarsvuurwerk moet vaststellen dat je het voorbije jaar wéér niet gekust, laat staan ontmaagd bent geweest, is dat moeilijk te geloven.

Dat ik geen seksleven had, wil niet zeggen dat ik er niet naar verlangde. De zin was er, en vaak genoeg. Zomaar met iemand de koffer in duiken zag er verleidelijk uit op mijn televisiescherm, maar in mijn eigen leven werd ik gek van angst bij de gedachte om ‘het’ te doen. Zou ik het wel kunnen? Zou ik wel weten wat ik moest doen als het zo ver was? Zou ik verzwijgen dat ik nog maagd was, of doen alsof ik geen oude maar een ervaren vrijster was? Zou ik niet door de mand vallen?

De angst voor afwijzing was groter dan de goesting. Gelukkig is er op zo’n momenten het betere vingerwerk. Godzijdank heb ik – vroeg genoeg – ontdekt hoe fijn het is om jezelf te plezieren. Niet hetzelfde als met z’n twee, maar genoeg om me door mijn seksloze leven heen te slepen. Ik wist dan wel niet hoe het was om een naakte man tegen mijn huid te voelen, mijn eigen lichaam was tenminste geen onbekend terrein – iets wat nu ik wél een relatie en seks heb, niet slecht blijkt te zijn.

Filmscènes vol romantiek of wilde seks deden me dromen, verlangen en huilen. Zal mij dit ooit wel overkomen?

‘Als je had gewild, had je genoeg mannen kunnen krijgen’, zei een vriend me onlangs nog. Op fuiven en trouwfeesten waar ik als vrijgezel naartoe ging, was ik de vlotte meid die er best leuk uit zag. Maar dat was de buitenkant. Vanbinnen was ik één bibberende brok onzekerheid die me naar het toilet of naar huis joeg als een jongen begon te flirten. Filmscènes vol romantiek of wilde seks deden me dromen, verlangen en huilen. Zal mij dit ooit wel overkomen?

Het is me overkomen. Twee jaar geleden veranderde ik in een dolverliefd kalf toen ik hém leerde kennen. Daar was hij, de man bij wie het allemaal klopte. We kusten, hij bleef slapen en hij wilde graag vrijen. Voor ik mezelf kon bedenken, heb ik het eruit geflapt: ‘Ik heb nog nooit seks gehad.’ Hij stopte met kussen, ging naast me liggen en zei: ‘Dat had ik niet verwacht.’ En toen: ‘Ok, dan doe we het stap voor stap.’ Hij heeft me niet uitgelachen, staarde me niet aan alsof ik een alien was of is niet zo snel mogelijk met zijn sokken in zijn hand mijn huis uit gelopen. Het was minder dramatisch of moeilijk om op te biechten dan ik al die jaren had gevreesd, omdat hij de juiste persoon was om mijn ‘geheim’ aan te vertellen.

In het jaar dat ik dertig werd, heb ik voor het eerst seks gehad. De eerste keer was goed, de keren daarna alleen maar beter. Wat ik altijd gedacht of vooral gehoopt had, blijkt te kloppen: het is heerlijk om met iemand te vrijen. Ik heb er lang op moeten wachten, maar vandaag heb ik een bijzonder plezierig seksleven waar ik nog elke dag (nu ja, niet élke dag) van geniet. Ik voel me eindelijk een echte vrouw. Ik heb eindelijk het gevoel dat ik erbij hoor, al schrijf ik deze zin met lichte tegenzin neer. Want hiermee help ik niet bepaald aan die knagende onzekerheid van ‘rijpe’ maagden waar ik zelf zo lang mee geworsteld heb.

Ik zou het taboe willen doorbreken en laten zien dat ik een heel gewone vrouw ben, die toevallig pas laat ontmaagd is geweest.

Het zou vast sterker geweest zijn als ik dit stuk schreef onder mijn eigen naam. Ik heb er even over getwijfeld, om me uiteindelijk toch te verstoppen achter het woord ‘anoniem’. De sticker die ik jaren op mijn voorhoofd voelde kleven, is er nog niet helemaal afgepulkt. Ik zou willen roepen dat het niets is om je voor te schamen, maar dan zou ik liegen. Ik heb me lang geschaamd en eigenlijk doe ik dat nog steeds. Ik zou het taboe willen doorbreken en laten zien dat ik een heel gewone vrouw ben, die toevallig pas laat ontmaagd is geweest, maar die moed heb ik niet. Als je dertig jaar alleen onder de lakens hebt gelegen, houd je sommige dingen toch liever bedekt.

Nu ik weet hoe leuk het is om seks te hebben – en hoe verbazingwekkend vanzelf het eigenlijk gaat – vind ik het soms jammer dat ik er niet eerder van heb geproefd. Tegelijk kan ik me geen ander verhaal voorstellen. Onenightstands, minnaars en seksvriendjes klinken stoer, maar voor mij hadden ze niet gewerkt. Ik ben mijn eigen pad gevolgd. Met hobbels en hindernissen, en een omweg nu en dan. Maar kijk, uiteindelijk heb ook ik mijn hoogtepunt bereikt. Mogen er nog héél veel volgen.

*Elise is een schuilnaam
Beeld: Istock

Schrijf je reactie

14 reacties
  • CK says:

    Ik wil de auteur en Charlie Magazine bedanken om dit persoonlijk verhaal te publiceren. Het is een erg sentimenteel onderwerp en dit verhaal raakt mij enorm. Hier zou meer over geschreven moeten worden.
    Dit is grotendeels mijn verhaal. Het enige waar ik niet mee resoneer is dat ik seks zou willen hebben om bij de ‘groep’ te horen, mij vrouwelijk te voelen, of omdat ik me angstig voel of ik ertoe in staat ben, maar puur omdat deze menselijke behoefte er gewoon is en ik dit niet kan zonder een relatie. De ONS- of FWB-verhalen klinken allemaal spannend en avontuurlijk, maar ik zou dit nooit kunnen doen omdat ik geen lichamelijke connectie kan maken met een man die niet mijn vriend of man is waar ik mij veilig bij voel en ik een diepe emotionele connectie mee heb.

    Als bijna 29-jarige vrouw heb ik tot op de dag van vandaag nog geen mannelijk hand vastgehouden (m.u.v. familieleden en danspartners;), of ben ik door een man aangesproken en mee uitgevraagd.
    Ik heb geprobeerd het heft in eigen handen te nemen door zelf mannen aan te spreken, of mee uit te vragen maar helaas bleken die dates enkel een eenzijdige investering.
    Er zijn genoeg momenten geweest dat ik me hierdoor onzeker voelde, of angstig was het dat nooit zou gaan gebeuren maar na een tijdje herpak me dan wel weer en kijk ik naar de rest van mijn leven waar het wel goed gaat. Ik zie er prima uit en mijn vriendinnen weten niet waardoor het nog steeds niet is gelukt. Ik vind het ook enorm pijnlijk om van anderen, waaronder zelfs onbekenden, aan te horen waarom of hoe het komt dat ik nog geen vriend heb. Sommigen kijken me dan perplex aan, of vragen zich af of ik extreem feministisch ben o.i.d.

    Ik vind de huidige datingcultuur enorm complex. Er zijn inmiddels zoveel diverse relatievormen en datingintenties die men kan hebben waardoor je enorm goed moet filteren zodat je weet of überhaupt iemand voor je hebt met dezelfde intenties. Zeker met online daten moet je veel geduld hebben, bereid zijn om wat ’tijd te gaan verspillen’ aan zinloze chats en klaarstaan om teleurstellingen te incasseren. Daarna moet je nog daadwerkelijk gaan daten, elkaar leren kennen, kijken of er een relatiepad ontwikkeld kan worden, en of de persoon in kwestie eerlijk, betrouwbaar, proactief en respectvol is op de lange termijn. Ik blijf de moed erin behouden, maar er zijn momenten waar het hevige verlangen tezamen met de angst weer de kop op steekt. Dat zijn en blijven altijd de zware kwetsbare momenten in het leven.

    Nogmaals dank voor dit artikel. Op deze manier krijg ik toch een lichte digitaal ondersteunende knuffel dat ik niet de enige ben;)

  • Pieter says:

    Het is voor mij niet weggelegd. Ik ben geen relatiemateriaal.

  • Anoniem says:

    Ik heb nu pas Charlie ontdekt en vond dit artikel terug. Het is wat laat, maar wou er toch ook nog op reageren dat ik dit jaar 28 wordt en nog geen enkele ervaring heb met vrouwen. 🙁 Het verste dat ik ooit gegaan ben is een kus op de wang. *diepe zucht* Ik denk dat het als vrouw meer wordt aanvaard om maagd te zijn dan als man. Vrouwen hebben hun dan “onthouden” tot ze de “ware” tegengekomen zijn. Ze hebben alle geile mannen kunnen afslaan en hun eerste keer bewaard voor hij die het “echt waard” is. Terwijl je als man dan eerder een mankement vertoont… ahja, welke gezonde man vol lust heeft nog geen vrouw besprongen voor zijn 20ste? Welke normale man wilt geen seks? En tuurlijk wil ik seks, ik heb ook lustgevoelens, ik wil het ook ervaren hoe het is om een vrouw aan te raken en haar te plezieren.

    En het is waar, de wereld zit vol seks, seks wordt als normaal beschouwd. Je leert seks kennen in je tienerjaren, je leert masturberen in het begin van je pubertijd, je geeft is iemand een kus, je experimenteert en rond je 17 kom je tot de daad. NIEMAND verwacht van een normaal uitziende man/vrouw in zijn/haar (late) twintig dat hij/zij nog nooit seks gehad heeft. En anders doe je het bewust, voor één of andere religieuze reden ofzo.

    Op Facebook wordt je geconfronteerd met 95% van je vriendenkring die een relatie heeft en zelfs al kinderen hebben of op komst zijn.

    Op tv wordt je geconfronteerd met de “normale gang van zaken” dat een 16jarig meisje een 17jarige jongen leert kennen en ze al knuffelend naar de slaapkamer trekken.

    In de echte wereld zie je ook happy koppels die samen dingen doen, terwijl jij alleen bent.

    Hoe komt dit nu? Waarom heb ik zo een abnormale evolutie? Je denkt daar vaak over na als je ouder wordt. Voor mij kan het nooit meer “normaal” gaan, je zet je eerste seksuele stapjes in je tienerjaren, die zijn voor mij al lang voorbij. Als ik nu iemand ontmoet is de kans uitermate klein dat die nog maagd is, wil zij wel een maagd als man? Die misschien al klaarkomt als ze hem al gewoon geil aankijkt? Kan ik het eigenlijk wel? Ik heb sinds mijn 12 enkel mijn eigen hand gekend en genoten van online porno dat alles behalve echt is… misschien vind ik seks wel helemaal niets? Misschien vind ik een vagina maar vies en wil ik er niets mee te maken hebben…

    Zucht. Komt het nog wel goed, vraag je je dan af. Ik ga niet weg, ik kom niet buiten, online daten lukt ook al niet. Maar misschien moet ik beginnen met gewoon blij te zijn, want wat is er erger dan een maagd? Een depressieve maagd. En zo ontlok je natuurlijk ook nooit een geïnteresseerde blik van het andere geslacht.

    • Anoniem says:

      En nu zie ik dat ik nogal wat dt-fouten heb gemaakt ook… had geen zin om het nog is te herlezen en dat krijg je dan.

    • Anonieme West-Vlaming (BE) says:

      Zo zijn er nog, ik en 2 andere vrienden (elk +/- 26j) zijn hier een goed voorbeeld van.
      Lichamelijk fit, goed voorkomen, gaan regelmatig overdag buiten en zitten er persoonlijk goed bij (industrieel ingenieur, leerkracht en informaticus). Toch alle 3 op elk bedenkbaar vlak hierbij geen ervaring. No flirting, geen dates, geen eerste relatie, om maar te zwijgen over wat er verder kan komen.

      Hoe dit kan komen ? Voor zover 1 iets gemeenschappelijk: in de jongere tienerjaren alle 3 wat dikker, geen obesitas toestanden maar doet veel bij een eerste indruk. Tegen de 17-18j gelukkig verandert. Fast forward naar vandaag, elks ‘minder’ ervaring dan wat mogelijks de gemiddelde 16jarige heeft terwijl anderen rondom ons steeds meer en meer aan kinderen beginnen.

      Wat je dan online kan lezen of via anderen hoort:
      – date online: geen succes, dat vrouwen op datingsites bestookt worden helpt ook niet (eens kunnen zien via vrouwelijke kennissen).
      – ga op café/bar/…: veelal koppels of jongere studenten in groepen, nagenoeg niet rond onze leeftijd.
      – kom meer met nieuwe mensen in contact: vrijwilligerswerk, sportclub, events, conventies, met anderen afpreken, …. genoeg mee bezig, leuke momenten gehad en nieuwe mensen ontmoet maar geen mogelijkheden voor ‘verdere stappen’ kunnen nastreven.
      – leg de lat lager: is zeker niet het probleem

      En zo doen we op ons gemak verder, geen idee wat de toekomst zal brengen.

  • Barbara says:

    Eén van onze zomercolumnisten (Jasper, 22j) boog zich ook over dit thema. Onder eigen naam. Weg met dat taboe!
    http://thisishowweread.be/column-op-woensdag-maagd-marina/

  • Gastreacteur says:

    Wel opvallend, in het artikel van Slabbinck lees je dat die mannen zich het probleem grotendeels zelf inbeelden, dixit: “Ze hebben het idee dat er een groot stigma op hen kleeft.”

    Maar als ik dit artikel lees, kleeft er dus wel degelijk een groot stigma op dit thema ’tout court’ (voor mannen en vrouwen)? (En is het dus niet enkel ‘hun idee’ daarvan?)

    Vervolgens sturen ze – Slabbinck – die mannen wel de prostitutie in. Lijkt me een behoorlijk drastische ‘oplossing(?)’ voor een ingebeeld probleem.

    Zouden ze vrouwen ook hetzelfde advies geven?

    • Hoi,

      Er kleeft inderdaad een groot stigma op hen, voor mannen en vrouwen.
      En, ik stuur ze nooit ‘gewoon de prostitutie in.’
      Ik bekijk wat de noden zijn en hoe ze er zelf aan willen werken. Dat gaat heel breed en sekswerk is dan een optie. Dat is nooit een enkeltje richting glazen straatje, net een gecombineerde aanpak waarbij een seksuologisch lichaamsgericht werker dit verkent met de cliënt, indien hij/zij dat wenst.

  • K says:

    Dank je wel om dit te schrijven. Ik voel me ook vaak alleen met dit issue. Ik voel me relatief gelukkig met mijn leven, maar een relatie zou ik graag hebben. Er is nog hoop voor me. 😉

  • BL says:

    Het kan soms ongelofelijk deugd doen om te weten dat je niet alleen bent. Ik had dat 10 jaar geleden ook absoluut kunnen gebruiken op het moment waarop het leek alsof ik nooit die maagdelijke status ging kwijt geraken. Uiteindelijk ben ik op mijn 34 de juiste man tegengekomen en zat ik plotseling bijzonder snel aan die andere, ‘geslaagde’ kant. Geen maagd meer, massa’s zeer leuke seks binnen een fijne relatie en ondertussen een pracht van een zoon.
    Maar de lange jaren waarop het lijkt alsof je een brandmerk met je meedraagt, die vergeet ik nooit.

  • Dieter says:

    De moed niet opgeven zou ik zeggen. Toen ik ( man ) 30 jaar werd was ik ook nog maagd. Nog 2 kameraden uit mijn vriendenkring waren maagd, alhoewel de rest het niet wist of vermoedde van mij. Ik was immers de sociale van de groep, stapte ook op vrouwen af, er werd soms wel gekust en afgesproken maar tot de daad was het nooit gekomen.

    Op mijn 31-ste is het dan gebeurd met een 26-jarige vrouw die ook nog maagd was. Ondertussen zijn we getrouwd en is er iemand op komst. Mijn boodschap is, de hoop niet opgeven maar u zeker niet opsluiten. Blijf mensen ontmoeten, ga uit, doe een hobby, sport, kuier rond in de winkelstraten, ga op speeddates, datingsites maar vooral blijf in jezelf geloven, verlaag u niet en heb vooral plezier. De rest komt

    De 2 kameraden, wel 5 jaar later zijn ze nog maagd … hun verdriet verdrinken aan de toog en ieder weekend zat daar zitten, blijkt niet aantrekkelijk.

  • Anoniem says:

    Leuk te lezen dat ik niet alleen ben, al schaam ik mij zelden of nooit. Onenightstands zijn niets voor mij en verliefd worden doe ik niet snel. Maar het komt er ooit van, dat weet ik. 25 jaar nu, maar nog tijd genoeg om de juiste kerel tegen het lijf te lopen.

  • Anoniem says:

    Als 25-jarige maagd voel ik me na dit artikel even alsof ik nog tijd heb. Oef, zij was pas dertig toen het gebeurde – het valt nog mee bij mij. Bedankt voor dat gevoel, want ik voel het zelden.

  • Liza says:

    Hoe graag zou ik dit artikel delen! Maar ik ga dat niet doen. Omdat dan iedereen weet dat ik een bijna-dertiger maagd ben. Want deze getuigenis gaat helemaal over mij, maar dan zonder happy end.

Charlie geeft regelmatig het woord aan mensen die - net als wij - geen blad voor de mond nemen.

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen