Column

Zoenen voor iedereen

Ilse ontdekt een nieuwe trend

Zoenen voor iedereen

Laatst was ik op een feestje, en daar heb ik iets vreemds gezien. Iets tussen een actrice en een yogalerares, die ook zussen zijn. Bij het afscheid knuffelden de zussen elkaar uitgebreid, en toen gebeurde het: ze gaven elkaar een kus op de mond. Echt. Het beeld kan ik ook vandaag, een week later, nog makkelijk oproepen. Misschien omdat ik ook al vaak televisie-interviews heb gezien, waarin de actrice met haar ietwat schurende stem en diezelfde zuskussende mond interessante dingen over kunst vertelde.

Ik herinner me nog hoe het beeld van die kus de dag ná het feestje plotseling terugkwam. Ik was opgestaan met een barstend hoofd en had besloten voorlopig geen cocktails met gin meer te aanvaarden. Een paar uur later was de pijn wat afgezwakt en toen had ik het voornemen verengd tot ‘geen cocktails meer met Bombay Gin’. Het geeft gewoon een fijner gevoel om de schuldige duidelijk af te lijnen.

Net nadat ik dat gedaan had, schoten die kussende zussen plotseling door mijn hoofd. Even geloofde ik mijn eigen hoofd niet. Zussen die elkaar op de mond zoenen? Kom nou! Dat moest de gin geweest zijn! Sorry, de Bombay gin.

Die kus was gewoon slecht gemikt. Hij had op de wang moeten terechtkomen.

Maar hoe verder de dag vorderde, hoe meer ik er zeker van werd dat wat ik had gezien, ook echt was gebeurd. Dat was het moment waarop ik naar redenen begon te zoeken. Had de kus iets troostends uitgestraald? Leed de ene zus aan een vage vorm van depressie en was dit de manier waarop de andere probeerde haar een hart onder de riem te steken? Misschien. Een tweede hypothese was deze: die kus was gewoon slecht gemikt. Hij had op de wang moeten terechtkomen. Maar toen ik het beeld weer opriep en onderzocht (ik kan, net als bij een televisie, herinneringen even op pauze zetten en inzoomen. Dat moet je ook eens proberen, heel erg leuk om te doen) zag ik dat het allemaal in een vlotte, haast routinematige beweging was verlopen. Bovendien, van een yogalerares kun je verwachten dat ze goed kan inschatten waar haar lichaamsdelen zullen terechtkomen.

Hypothese drie was de ergste: misschien was er wel sprake van vreemde seksuele interesses, die ergens in de vroege kindertijd waren begonnen. Ik zag de nu respectabele vrouwen ineens als twee kleuters urenlang kussen met elkaar tot iemand riep dat het eten klaar was.

De hele week kwam het beeld op dode momenten terug: op de trein, aan de kassa, bij het zoeken naar een ringmap voor mijn zoon, enzovoort. Als je weet dat een mens zo’n 40.000 gedachten per dag heeft, is het niet verwonderlijk dat deze er ook bij was.

Tot vandaag. Vandaag kwam er opheldering. Bij mijn ontbijt las ik een interview met Bart Cannaerts in Humo. En wat stond daar? Bart meldde dat het een nieuwe trend is onder acteurs, om elkaar op de mond te kussen. De vorige trend in dit genre, zo wist Bart nog, was het idee om als man ook andere mannen te kussen op de wang. Een trend die ondertussen op menige barbecue en spelletjesavond enthousiast wordt toegepast door onze jongens. Omdat de acteurs zich nu wat ‘op de hielen gezeten’ voelen, hebben ze dus iets nieuws bedacht: de op-de-mond-kus.

Weg, exclusiviteit. Het voelt als oesters ontdekken in de Aldi-folder.

O jee. Je voelt het al komen. Dit gaat navolging krijgen. Als we geen actie ondernemen, kust weldra heel Vlaanderen elkaar op de mond. Omdat dat hip is. Omdat we allemaal acteurs willen nadoen. Nee!

Weg, het fijne idee dat je bijzonder bent omdat iemand zijn of haar lippen op de jouwe drukt. Weg, exclusiviteit. De devaluatie van de kus. Het voelt als oesters ontdekken in de Aldi-folder.

Beeld je eens in, met de kerstdagen in het vooruitzicht, en de tantes en nonkels die je zult terugzien, wat dat concreet betekent. Ik moet er geen tekeningetje bij maken. Ook jij weet: dat worden ellendige tijden.

Daarom heb ik dit allemaal opgeschreven. Dit is een oproep. Doe hier niet aan mee. Ik zeg dit ook in naam van de volksgezondheid. Mocht iemand met getuite lippen de jouwe naderen, denk dan gewoon: keelontsteking.

 

Foto: Flickr Commons

Wat vinden jullie? Kus jij alléén je geliefde op de mond of zoen je ook anderen op deze manier?

Schrijf je reactie

5 reacties
  • Hier in Frankrijk kust iedereen drie keren. Vrouwen, mannen én ook kinderen. En ze beginnen langs links. Ben dus al dikwijls op iemands mond beland, per abuis weliswaar. En het is vooral tijdrovend. Elke dag aan de schoolpoort met al die mama’s en papa’s en dan met al het volk dat je er tegen komt op straat pffff… Maar owee als je het niet doet! We passen ons dus braafjes aan.

  • eddy says:

    Angina Jolie: mooie keelontsteking.
    Mooi stuk ook. Dit artikel.

  • Anne Meyers says:

    Kussen is fantastisch, waanzinnig, intiem, genot en avontuur! Dat hou ik dus liever voor die speciale man(nen) :-). De rest van mijn familie en vrienden kunnen een wangkusje, wurgknuffel of een polleke krijgen in overeenstemming met hun belangrijkheidsgraad in mijn leven.

  • Jozefien says:

    Ja, ik doe het ook! Maar echt wel heel af en toe, en enkel bij de allerbeste vriendinnen. Bij mijn kinderen deed ik het vroeger ook, maar nu vinden ze het vies. Dus ik zie de lol er wel van in bij deze trend. Het is een beetje spannend en gek tegelijk en ik hou wel van die combinatie 🙂 Zolang het een oprechte kus blijft en niet enkel omdat iedereen het doet. En God nee, niet op familiefeesten of personeelsfeestjes…

  • Tiny says:

    Nee, mijn tantes, ouders, collega’s,… ga ik echt niet op de mond kussen, ook al is het de nieuwste hype en doet iedereen het. Maar ik heb wel een paar héle fijne vrienden en vriendinnen die ik met veel plezier mijn lippen aanbied. Ik kan ze op één hand tellen, die happy few. Meestal zijn we ZO enthousiast dat we elkaar terug zien, dat die kus écht gemeend is. Die wil zeggen: ik zie jou graag, al is het niet op de manier waarop ik mijn lief graag zie. En ik zie mijn ouders ook graag, en ook dat is weer anders. Snappie?

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen